Skólablaðið - 01.03.1987, Side 11

SKÓLABLAÐIÐ II
frá okkur. Eftir skóla förum við ekki á kaffihús eins og
margir hér, heldur íshús. Ég var í ýmiss konar félagslífi
í skólanum, m.a. leiklist, dansaði í „Oklahoma“ og
„Brigadoon“. Aðaláhugamál mín eru dans, tennis og
reiðmennska."
En hvað gerirðu í sumarleyfinu?
„Ég hef farið þrisvar til Evrópu. Einnig hef ég unnið á
sumrin. bæði sem barnapía og í íshúsinu."
Er það satt, sem sumir segja hér heima á Fróni, að
bandarískar stelpur séu bæði ljótar og vitlausar?
„Auðvitað er rangt að alhæfa svona, en það er
nokkuð til í þessu. Eitt af því, sem ég varð undrandi á,
var hve fallegt kvenfólk er á íslandi. Strákarnir eru líka
myndarlegir en aðallega skemmtilegir."
En eru strákarnir hér ekki hálfgerðir ruddar miðað
við séntilmennin úti?
„Þessi séntilmennska passar bara ekki hér. Stelp-
urnar úti þurfa meira á henni að halda, því að þær eru
óþroskaðri."
Finnst þér þá krakkarnir hér skemmtilegri?
„Já, það finnst mér. Þeir eru meira lifandi og til í allt, —
oft óútreiknanlegir. Til dæmis: Klukkuna vantar fimm
mínútur í ellefu, komum á bíó.“
En hvað um kynlífið?
„Þar hefja unglingar ekki kynlíf eins snemma og hér.
Foreldrarnir eru mjög mikið á móti því, að krakkar sofi
saman, og passa vel upp á þá.“
Hvað um pólitískan áhuga?
Ég hef ekki mikinn áhuga á pólitík, en kosningaaldur-
inn er 18 ár.“
Hljóma fréttir um samskipti austurs og vesturs öðru-
vísi hér?
„Já, auðvitað er áróðurinn meiri í fjölmiðlunum
heima. Þeir segja það sem þeir vilja að fólk heyri. Hug-
myndir mínar um Bandaríkin hafa breyst síðan ég
kom hingað, nú sé ég hlutina mað öðrum augum. Ég er
alls ekki nógu ánægð með Reagan."
Öfgafólk, en skemmtilegt
Finnst þér þú hafa breyst á íslandi?
„Já, mikið. Ég hef þurft að horfast í augu við vanda-
málin, svo langt frá foreldrum mínum og öllu því sem
ég þekki. Ég hef þroskast mikið og fullorðnast. Það er
gaman að vera skiptinemi, en ekki alltaf auðvelt. Sumir
hafa gefist upp og farið heim. En það er ekki hægt í líf-
inu, þó aö í móti blási. í dvöl minni hér hef ég lært svo
mikið! Ég veit það verður skrýtið að koma heim og hitta
gömlu vinkonurnar. Þær hafa verið að læra og læra í
skólanum, en ég hef lært um lífið. Þegar ég kem heim,
langar mig að fræða fólk um ísland. í Bandaríkjunum
er ísland hulinn heimur, einangrað. Fólk veit svo lítið
um landið og þjóðina, nær ekkert. Þetta er kannski ekki
eins í Evrópu, en mjög almennt í U.S.A."
Hver finnst þér vera megineinkenni íslendinga?
„Þeir eru önnum kafnir, vinna allt of mikið, fara svo út
að skemmta sér og drekka þá allt of mikið. í íslend-
ingum eru miklar öfgar. En þeir eru skemmtilegir!"
Hvað er best við ísland?
„Frelsið!"
En slæmt?
„Of mikið reykt og drukkið." Nú litur Sarah ísmeygi-
lega á Kidda sem hamast við að bægja reyknum frá.
En hið stórbrotna landslag sem við erum svo
hreykin af?
„Það er fallegt, en vantar trén!"
Hvers saknarðu helst?
„Sólarinnar! Hér fæst ekki frosin jógurt eða amerísk
pizza... Skiptinemar mega ekki heldur aka. Nú, og svo
auðvitað fjölskyldunnar."
En hvernig gengur málið?
„Fyrst hljómaði það eins og algjört bull. Bla, bla,
bla... Núna er það orðið eðlilegra og íslenskunámið
gengur betur og betur. Ég á eftir að sakna íslenskunn-
ar. Það verður leiðinlegt að tala bara ensku."
Framtíðin?
„Nú er ég búin með „high-school". Þá ferég í „college".
Framtíðarstarf þarf ég að ákveða um tvítugt. Helst
langar mig að kenna reiðmennsku og dans, en geri
mér grein fyrir því að það er nokkuð óraunhæft. Ég er
ekki ákveðin hvað ég ætla að læra. En eitt er víst: Ég
mun koma aftur til íslands."