Fréttablaðið - 15.12.2011, Side 62

15. desember 2011 FIMMTUDAGUR46
BAKÞANKAR
Sigríðar
Víðis
Jónsdóttur
Ígló hefur slegið í gegn
Helga Ólafsdóttir er stofnandi, yfirhönnuður og
þróunarstjóri Ígló barnafatamerkisins. Það hefur slegið
í gegn og er nú fáanlegt í Danmörku, Svíþjóð, Noregi,
Þýskalandi, Frakklandi, Bretlandi og Lúxemborg.
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Pondus Eftir Frode Overli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Barnalán Eftir Kirkman/Scott
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
LÁRÉTT
2. æðaslag, 6. gangþófi, 8. aldur, 9.
festing, 11. drykkur, 12. vísdómur, 14.
yfirstéttar, 16. tímaeining, 17. nár, 18.
hækkar, 20. hljóta, 21. málmur.
LÓÐRÉTT
1. kvenflík, 3. klukka, 4. nennuleysi, 5.
atvikast, 7. bergtegund, 10. samhliða,
13. óvild, 15. himna, 16. tímabils, 19.
dreifa.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. púls, 6. il, 8. rek, 9. lím,
11. te, 12. speki, 14. aðals, 16. ár, 17.
lík, 18. rís, 20. fá, 21. stál.
LÓÐRÉTT: 1. pils, 3. úr, 4. letilíf, 5.
ske, 7. líparít, 10. með, 13. kal, 15.
skán, 16. árs, 19. sá.
HVÍL Í FRIÐI
Jón Jónsson
laukbóndi
... a frá?
AHHH!
Sara, heldurðu að Palli...
Æ, skiptir
ekki.
Hvað? Hvað
með Palla?
Ekkert.
Gleymdu
þessu.
HEYRÐU! Hvað
ætlaðirðu að
segja?
Uuuu það
skiptir ekki
máli.
Það er ekkert mikil-
vægara en það sem
einhver segir að ekki
skipti máli.
ÓLYMPÍULEIKAR
VIÐ ELDHÚSBORÐIÐ
Hver ætlar að
hjálpa mér að
gang…
Kapphlaup frá frágangi
Ég ætti örugglega ekki að vera að skrifa þennan pistil en geri það nú samt. Hann
verður til í ölduróti í brjáluðu bókaflóði.
Einhvers staðar í útsoginu svömlum ég og
frábæru konurnar sem flúðu frá Írak og
fengu hæli á Akranesi.
UPPHAFLEGA lagði ég mikla áherslu á
að bókin okkar kæmi út að vori – gat ekki
hugsað mér að enda í auglýsingabrjálæðinu
með jafnviðkvæmt efni. Það þótti hins
vegar ekki gott markaðsráð. Íslendingar
kaupa nefnilega fyrst og fremst bækur fyrir
jólin og þá vilja þeir sko nýjar bækur – ekki
bækur sem komu út fyrr á árinu. Vorbæk-
ur eru old news. Í öðru lagi eru bækurnar
sem fólk kaupir fyrir sig sjálft venjulega
kiljur. Harðspjalda bækur eru iðulega
keyptar sem gjöf – fyrir jólin. Vorbókin
mín hefði sem sé ef öllum markaðsráðum
hefði verið fylgt þurft að verða kilja.
FYRST fauk í mig. Ég hafði aldrei
áður heyrt að maður keypti ekki
harðspjalda bók nema í aðdraganda
jólanna. Hvaða rugl var þetta? Á
hinn bóginn rak mig vart minni
til þess að hafa nokkurn tímann
keypt harðspjalda bók öðruvísi en á
aðventunni. Dóh!
ÉG GAF mig. Í millitíðinni hafði ég
líka áttað mig á að sögupersónurnar
væru svo miklir töffarar að eitt jóla-
bókaflóð yrði varla það mikil skelfing. Ekki
fyrir konur sem lifðu af bílsprengjur, morð-
hótanir og flóttamannabúðir í eyðimörk. Við
ákváðum titil: Ríkisfang: Ekkert – og svo
rann útgáfudagur upp.
ÞAÐ VAR stórkostlegur dagur. Mörg hundr-
uð manns mættu í útgáfuveisluna á Akra-
nesi og okkur verkjaði í höfuðið eftir að
hafa hlegið og brosað út að eyrum í marga
klukkutíma. Í Reykjavík daginn eftir var
fullt út að dyrum. Í framhaldinu hófust
síðan óteljandi upplestrar um borg og bý.
JÓLABÓKAFLÓÐIÐ er fyndinn tími.
Maður hittir fullt af skemmtilegu fólki í
alls kyns samtökum og félögum. Það er fjör.
Maður liggur yfir fjölmiðlum og auglýsing-
um. Það er ekki fjör. Lógíkin í markaðsmál-
unum er almennt önnur en ég hefði haldið:
Þær bækur sem seljast eru auglýstar. Ekki
öfugt.
ÁNÆGJULEGAST af öllu hefur verið að
heyra konurnar segja frá því að ótal manns
hafi stoppað þær á Akranesi og þakkað
þeim fyrir að segja sögu sína. Bókin kemur
á morgun úr þriðju prentun og við erum
hoppandi kátar. Konurnar sjálfar eru ákaf-
lega ólíkar innbyrðis – jafnólíkar og átta
íslenskar konur sem valdar væru af handa-
hófi – en þær eiga það sameiginlegt að vera
harðjaxlar. Það hefur verið einstakt að
kynnast þeim.
Kona í flóði