Morgunblaðið - 17.11.2010, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. NÓVEMBER 2010
Ingibjörn Sveins-
dóttir, Inga Sveins,
frænka mín er látin.
Inga var systir föðurafa míns, Þór-
ólfs Sveinssonar, sem er látinn. Þeg-
ar andlát ber að garði gerir maður
sér betur grein fyrir því tíminn hve
líður hratt. Til merkis um hve hratt
tíminn líður, þá finnst mér svo stutt
síðan ég fékk fréttir af veikindum
hennar Ingu og núna er hún búin að
kveðja og haldin á vit forfeðra sinna
og maður hefur varla snúið sér við
frá því ég hitti hana síðast. Það er
einmitt svo stutt síðan eða núna
kannski svo langt síðan Inga heim-
sótti okkar Heiðu, Árna Geir og Ey-
dísi Áslu hérna í Keflavík, það var sl.
vor sem hún kom ásamt móður minni
til okkar. Inga var þá orðin veik en ég
gat ekki á neinn hátt ímyndað mér að
hún myndi ekki lifa út þetta ár. Ég er
henni og mömmu mjög þakklátur
fyrir að hafa átt með þeim notalega
stund hérna á heimili mínu, því Inga
hefur alltaf átt vísan stað í hjarta
mínu frá því ég varð svo lánsamur að
kynnast henni. Ég man fyrst eftir
Ingu og Simba og fjölskyldu þeirra
þegar ég var strákur. Þá heimsóttum
við þau í Grundarfjörðinn þar sem
þau bjuggu þá. Við fjölskyldan vor-
um ekki mikið á faraldsfæti á þessum
árum og því var það m.a. mjög eft-
irminnilegt ferðalag. Líka sérstak-
lega vegna þess hve gaman var að
koma til þeirra og hitta frændfólkið
mitt þar, börnin hennar Ingu og
Simba. Það er eitt sem stendur alveg
sérstaklega upp úr í þessari ferð okk-
ar það er að ég var mældur og hæð
mín merkt á eina af innihurðunum á
heimili þeirra og nafn mitt ritað við
hæðarmarkið. Inga, Simbi og fjöl-
skylda fluttu svo til Grindavíkur þar
sem Inga hóf að kenna við grunn-
skólann við mjög góðan orðstír, sér-
staklega var hún annáluð sem sér-
kennari. Inga var ótrúlega skynsöm
og mikill persónuleiki, full af reynslu
og visku sem hún deildi með öðrum
af gæsku einni. Að sækja hana heim
var eins og að upplifa einskonar
leiðslu, því maður fylltist ró og friði í
hjarta. Maður kvaddi hana með meiri
visku en maður hafði fyrir heimsókn-
ina til hennar. Ég upplifði oft Ingu
sem persónu með betri tengingu en
flest fólk hefur, enda tel ég hana hafa
verið mjög sérstaka á margan hátt,
en samt svo venjuleg kona. Ég er
reyndar alveg sannfærður um að hún
Ingibjörg S.
Sveinsdóttir
✝ Ingibjörg S.Sveinsdóttir
kennari, kölluð Inga,
fæddist á Skaga-
strönd 23. júní 1937.
Hún lést á Heilbrigð-
isstofnun Suðurnesja
16. október 2010.
Útför Ingibjargar
var gerð frá Grinda-
víkurkirkju 25. októ-
ber 2010.
var æðri gáfum gædd.
Ég er þakklátur fyrir
kynni mín af Ingu og
ég er stoltur af því að
segja frá því að hún er
frænka mín og kveð ég
hana með söknuði. Ég
votta Simba hennar
Ingu, börnum þeirra
og fjölskyldu dýpstu
samúð mína. Hvíl í
friði elsku Inga og
njóttu nýrrar víddar.
Rúnar Fossádal
Árnason.
Sumarið var tíminn hennar Ingu.
Þá gat hún dvalið í bústaðnum sínum
í Eyrarsveit við Grundarfjörð. Þar
leið henni best. Hún elskaði að fylgj-
ast með fuglunum og gróðrinum. Þar
áttum við fjölskyldan margar góðar
stundir. Minningarnar eru margar
og allar góðar. Inga að baka skonsur
handa okkur. Inga að sauma út. Inga
að lesa. Inga með kíkinn við
gluggann að fylgjast með fuglunum á
Akurtraðavatni. Við að spjalla um
daginn og veginn. Þó að bústaðurinn
hafi verið hennar uppáhaldsstaður
þótti henni einnig mjög gott að vera í
Grindavík á veturna. Þar starfaði
hún við áhugamál sitt, kennslu. Það
má segja að kennslan hafi verið
hennar ástríða.
Það er svolítið skrítið að setja sam-
an fátæklega minningargrein þegar
manneskjan sem skrifað er um gerði
mann svo ríkan. Það sem einkenndi
Ingu öðru fremur var hlýja, óeigin-
girni, umhyggjusemi og hjálpsemi.
Hún var alltaf mætt ef einhver þurfti
á henni að halda. Hún stóð svo sann-
arlega með sínu fólki, trúði á það og
hvatti áfram. Hún var líka góð vin-
kona. Símtölin sem við áttum gátu
teygst á langinn, enda var hún fræg
fyrir þau. Það var alltaf notalegt að
koma á Skólabrautina í heimsókn.
Börnin elskuðu að heimsækja ömmu
og afa í Grindavík. Amma Inga
kenndi Sóleyju, elstu dóttur okkar,
svo margt. Þær voru bestu vinkonur.
Sóley lærði að hella upp á kaffi hjá
ömmu, þá aðeins tveggja ára gömul,
hún lærði að prjóna og sauma, baka
og amman var líka dugleg að styðja
við námið, hvetja og kenna góða siði.
Svo áttu þær stöllur margar ljúfar
stundir við að horfa á góða bíómynd
eða bara hanga saman, eins og þær
kölluðu það.
Því miður urðu árin með yngri
börnunum ekki fleiri, en Inga fékk að
hitta þau og fyrir það var hún þakk-
lát. Hún sagði okkur að allir draumar
hennar hefðu ræst. Hún hefði fengið
að ala upp börnin sín og sjá öll barna-
börnin. Samt finnst manni tíminn
aldrei nógu langur. Maður er ekki
tilbúinn að kveðja þó að maður viti að
kveðjustundin er alltaf óumflýjanleg.
Við kveðjum góða manneskju, bestu
mömmuna, ömmuna og tengda-
mömmuna, með miklum söknuði, ást
og þakklæti.
Þinn sonur,
Þröstur, Silja Dögg, Sóley, Ást-
rós Ylfa og Sigmundur Þengill.
Elsku amma Inga. Við viljum
þakka þér fyrir allt. Þá sérstaklega
sumarbústaðaferðirnar sem við fór-
um í saman, þær eru ógleymanlegar.
Þar kenndir þú okkur að gera svo
margt; prjóna, sauma, föndra, skapa,
semja ljóð og eiga ævintýri, vaða í
læknum og róa bát. Þótt þú hafir ver-
ið töluvert fullorðnari en við varstu
samt alltaf eins og ein af okkur í leik.
Manstu hvað það var gaman þegar
við komum þér á óvart þegar þú áttir
afmæli? Við frænkurnar höfðum
mikið fyrir því að plata þig til að
kaupa ávexti í búðinni og fengum síð-
an hjá þér pening til að kaupa nammi
sem við eyddum í rjóma og súkku-
laðispæni og slógum svo upp heljar-
innar veislu á pallinum hjá Maddí.
Svo sömdum við ljóð í tilefni dagsins
sem endaði eitthvað á þessa leið:
„Amma mín þú ert svo væn, en
samt svo ofboðslega græn.“
Við frænkurnar bjuggum hver á
sínum landshlutanum. Ef það væri
ekki fyrir sumrin okkar þá mundum
við ekki þekkjast eins og við gerum.
Við þökkum aftur fyrir góðu
stundirnar. Guð geymi þig.
Ástarkveðjur,
Bára, Erla Sara og Melkorka.
Með þessum orðum
langar mig að kveðja
góðan dreng sem nú
er genginn. Kynni okkar hófust
fyrir mörgum árum á Skeiðarár-
sandi. Þar tókust með okkur góð
kynni enda var Maggi þannig mað-
ur að erfitt var annað en að lynda
Magnús Reynir
Magnússon
✝ Magnús ReynirMagnússon fædd-
ist í Feitsdal á Arn-
arfirði 21. janúar
1927. Hann varð
bráðkvaddur 19.
október 2010.
Útför Magnúsar fór
fram frá Kópavogs-
kirkju 29. október
2010.
við hann. Maggi var
kvikur og snöggur í
hreyfingum og aldrei
sá ég dökkna yfir
honum, enda var
hann glaðvær og geð-
góður. Maggi var
með eindæmum
greiðvikinn og er mér
minnisstætt þegar ég
spurði hann hvort
hann gæti lánað mér
tjaldvagninn sinn í
útilegu, en vagninn
hafði ég fengið áður
hjá honum, en þá hafði hann staðið
utan við heimili hans í grenndinni.
Maggi kvað það nú lítið mál, vagn-
inn væri að vísu fyrir vestan en
hann myndi bara ná í hann. Mér
varð orða vant við þetta en Maggi
vildi ekki að menn færu bónleiðir
til búðar frá honum.
Oft leit hann inn í skúrinn hjá
mér þegar hann átti leið um og
ræddum við m.a. annars mikið um
Mercedes Benz-bíla en Maggi átti
einn slíkan sem hann hafði miklar
mætur á. Hann hafði hann keypt
beint frá verksmiðju fyrir áratug-
um og notaði í leigubílaakstur, en
þegar hann settist í helgan stein
sem bílstjóri gerði Benzinn það
líka og stóð lengstum inni í skúr
hjá honum þar sem Maggi dyttaði
að honum, enda var bíllinn honum
ákaflega hugleikinn. Maggi var að
vinna við bílinn þegar kallið kom,
snöggt og óvænt.
Maggi skilur margar góðar
minningar eftir sig hjá mér og óska
ég honum velfarnaðar á því ferða-
lagi sem hann hefur nú lagt í og
bíður okkar allra. Blessuð sé minn-
ingin um góðan dreng.
Sambýliskonu hans, ættingjum
og vinum votta ég samúð mína.
Gylfi Pálsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
BIRKIR ÞORSTEINSSON,
Brunngötu 16,
Ísafirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði mánudaginn
15. nóvember.
Jónína Ólöf Högnadóttir,
Margrét Jóhanna Birkisdóttir, Gunnar Sigurðsson,
Tinna og Anna Lóa Gunnarsdætur,
Björk Birkisdóttir, Sverrir Halldórsson,
Helga Sverrisdóttir,
Birkir Halldór Sverrisson, Linda Rut Svavarsdóttir,
Katrín Lilja Birkisdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, sonur, faðir, stjúpfaðir,
tengdafaðir og afi,
PÉTUR MAGNÚS BIRGISSON,
til heimilis að,
Lómasölum 7,
Kópavogi,
lést mánudaginn 15. nóvember á Landspítala við
Hringbraut.
Dagný Gylfadóttir,
Ólöf Guðleifsdóttir,
Gyða Margrét Pétursdóttir, Matthías M. D. Hemstock,
Linda Hólmfríður Pétursdóttir, Óskar Sveinsson,
Jón Gylfi Woodard, Gunnhildur Leifsdóttir,
Tómas Eric Woodard,
barnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur,
fósturfaðir, afi og bróðir,
PÁLL SIGURGEIR JÓNSSON,
Højemarksvej 31,
Óðinsvéum,
Danmörku,
lést mánudaginn 15. nóvember.
Bálför verður í Óðinsvéum föstudaginn
19. nóvember.
Bettina Jónsson,
Jón Kristinn Pálsson,
Páll Máni Pálsson,
Camilla Jónsson, Ronny Trøjborg,
Jóhanna Ríkey Kristjánsdóttir, Dýri Jónsson,
Helga Þorgeirsdóttir,
systkini og afasynir.
✝
Ástkær móðir okkar,
INGIBJÖRG KRISTJANA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Naustvík,
Árneshreppi,
Álftamýri 2, Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi sunnudaginn
14. nóvember.
Soffía Guðrún Ágústsdóttir,
Ósk Sigurrós Ágústsdóttir.
✝
Okkar ástkæri,
ALEXANDER ALEXANDERSSON,
Melalind 8,
áður Holtagerði 62,
Kópavogi,
varð bráðkvaddur á heimili sínu 11. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
18. nóvember kl. 15.00.
Hjördís Alexandersdóttir, Guðmundur Jón Jónsson,
Bára Alexandersdóttir, Þórarinn Hjálmarsson,
Erla Alexandersdóttir, Sigurður Jón Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KJARTAN MAGNÚSSON,
Borgarbraut 65a,
Borgarnesi,
lést föstudaginn 12. nóvember.
Útförin fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn
20. nóvember kl. 14.00.
Jóna Sigurðardóttir,
Haukur A. Kjartansson, Svanhildur Ólafsdóttir,
Eyþór M. Kjartansson,
Hanna S. Kjartansdóttir, Anders Larsen,
Svandís E. Ragnarsdóttir,
afa- og langafabörn.