Morgunblaðið - 29.12.2010, Blaðsíða 11

Fjölnota Kassarnir góðu sem geta ýmist verið borð eða notalegir gærukollar og nýtast sem hirslur.
að svissa úr koll yfir í borð þegar
hentar. Þessir kollar hafa mælst
vel fyrir.“
Skemmtilegast að
vinna úr íslenska birkinu
Kristín Erla segist ævinlega
hafa verið mikið fyrir hverskonar
handverk og að hún hafi alltaf
verið að búa eitthvað til. „Hingað
til hef ég verið að gefa það sem ég
bý til innan fjölskyldunnar en í
vor langaði mig til að fara lengra
með þetta og þá sendi ég myndir
af hestunum og kollunum til
Handverks og hönnunar þegar
auglýst var eftir umsóknum fyrir
sýninguna sem var í Ráðhúsinu í
haust. Ég var svo lánsöm að vera
valin til að vera með og það var
mjög gaman. Ég fékk fín viðbrögð
frá fólki,“ segir Kristín Erla sem
er með smíðaverkfærin sín úti í
bílskúr heima hjá sér í
Unnarholtskoti. „Ég vinn hjóla-
hestana úr furu en litlu hestana
geri ég úr íslensku birki. Það er
skortur á íslensku birki fyrir
handverksfólk og þess vegna nota
ég það einvörðungu í litlu hestana.
Birkið vinn ég sjálf alveg frá
grunni og það finnst mér gaman.
Ég saga það niður, þurrka það og
verka áður en ég bý eitthvað til úr
því. Það er því mikil vinna á bak
við litlu hestana. Vissulega væri
einfaldara að kaupa bara furuborð
en birkið er miklu skemmtilegra
efni, það er svo þétt og brotnar
ekkert þó að krakkarnir grýti
hestunum í gólfið,“
Sköpunarþörfin
verður að fá útrás
Kristín Erla er smíðakennari,
kláraði það nám við Kennarahá-
skólann en hún tók líka grunn-
deild tréiðna, sem er fyrir þá sem
vilja leggja fyrir sig húsasmíði.
„En mig langaði alltaf til að leggja
fyrir mig húsgagnasmíði og ég hef
reyndar ekki gefið það upp á bát-
inn enn. Kollarnir með ullinni eru
kannski fyrsta skrefið í þá áttina.
Ef ég ætla að læra húsgagnasmíði
þarf ég að keyra í bæinn daglega,
það getur verið erfitt þegar maður
er með lítil börn. Ég hef samt
ekki sleppt hendinni af draumnum
og aldrei að vita hvað ég geri þeg-
ar strákurinn minn verður
stærri,“ segir Kristín Erla sem
kennir smíðar á daginn við grunn-
skólann á Flúðum en smíðar
heima hjá sér úti í skúr á kvöldin.
„Mig langaði bara svo til að gera
eitthvað sjálf af því að á daginn er
ég fyrst og fremst að leiðbeina
krökkunum. Ég þurfti að fá útrás
fyrir mína eigin sköpunarþörf,
þess vegna byrjaði ég að gera
þessa hesta. Það slaknar á manni
við að koma einhverju af því í
verk sem mann langar að gera.
Ég á helling af alls konar teikn-
ingum og hugmyndum sem ég á
eftir að framkvæma. Það er margt
á teikniborðinu.“
Bjart bros Kristín Erla smíðar dag-
ana langa og að sjálfsögðu er hún
með íslenskt birki á bakvið sig.
Kristín Erla selur hlutina enn
sem komið er einvörðungu í
gegnum netið en þó eru hlutirnir
hennar til sölu á Landnámssetrinu
í Borgarnesi.
Facebook: kerla
heimasíða: www.kerla.is
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. DESEMBER 2010
1.198.-
Verð á lúxusmatvælum hefur nú
hrint af stað glæpaöldu í Frakklandi
en síðastliðin ár hefur verð á trufflu-
sveppum, öðru nafni hallsveppum,
rokið upp. Kílóverðið á sveppunum
hefur hækkað um allt að 150.000 ís-
lenskar krónur og er orðið algengt
að slíkum sveppum sé stolið. Um jól-
in virðist sem glæpaalda þessi hafi
farið algjörlega úr böndunum en
ungur trufflu-svepparæktandi situr
nú í gæsluvarðhaldi í Suður-
Frakklandi. Er ræktandinn ákærður
fyrir morð á manni sem hann hafði
grunaðan um að vera sveppaþjófur.
Þá hefur öryggisgæsla á ostrufram-
leiðslusvæðum í landinu verið aukin
til muna. Alvöru ostruþjófar geta
náð að stela allt að þremur tonnum
á nóttu og hefur færst í aukana að
lúxusmatvæli séu seld eins og hvert
annað þýfi.
Lúxusstríð brýst út í Frakklandi
Lúxus Trufflu-sveppir eru engir venjulegir sveppir og er hart barist um þá.
Ostrum og sveppum stolið
„Uppáhaldsáramótin sem ég hef lif-
að voru áramótin 2008-2009, en þá
var ég stödd á Taílandi, það voru
einstök áramót og eftirminnileg,“
segir Halla Frímannsdóttir kennd
við Himintungl.
„Ég byrjaði árið 2008 í iðandi
ferskum frumskógi í Taílandi en í
lok ársins var ég
í nokkurra daga
heimsókn í norð-
vesturhluta
landsins, nálægt
landamærum
Burma. Áramót-
unum varði ég á
barnaheimili í
Khanchanaburi
þar sem 36 mun-
aðarlaus börn
búa ásamt starfs-
fólki. Við vorum nokkur saman
þarna, allra þjóða kvikindi, og
þetta voru því mjög alþjóleg ára-
mót. Þarna vakna allir við sól-
arupprás um klukkan fimm en þá
er ennþá niðamyrkur í frumskóg-
inum. Við sváfum öll í einni kös
undir stjörnubjörtum berum himni
af því það var verið að safna fyrir
bambushúsum. Þarna var stöðu-
vatn sem við böðuðum okkur upp
úr og þar þvoðu börnin líka fötin
sín. Börnin voru afar sjálfstæð og
mig rak í menningarlegan roga-
stans þegar ég sá hóp af börnum á
öllum aldri rífa af sér fatalarfana
og taka til við að skrúbba fötin sín
kviknakin. Að þvotti loknum
hengdu þau flíkurnar til þerris,
stukku út í vatnið, sápuðu sig í bak
og fyrir og klæddu sig síðan í hrein
föt sem þau höfðu straujað alveg
sjálf. Á gamlársdag gerðum við
ýmislegt skemmtilegt með börn-
unum og um kvöldið héldum við
grillveislu en það er mjög sjald-
gjæft hjá þessum börnum. Þau voru
yfir sig ánægð og þetta var mikil
hátíð. Við sungum og dönsuðum og
eftir miðnætti spilaði heimilisfaðir-
inn Pi’Nart og tvær yndislegar kon-
ur á kristalsskálar fyrir okkur.
Hann lét okkur leggjast á bakið og
við horfðum upp í himininn á með-
an nýja árið gekk í garð. Það var
mjög fallegt og fylgdi því góð til-
finning að vera heilaður inn í nýtt
ár. Það var stilla og bærðist ekki
hár á höfði. En það er kalt á þess-
um tíma sólarhringsins og kom sér
vel að ég var með lopasokkana
mína og ullarsjalið mitt.“
Uppáhalds áramót Höllu Himintungls
Með munaðarlausum börnum í Taílandi
Undir berum himni Grillveislan góða á gamlárskvöld vakti lukku barnanna.Halla
Frímannsdóttir