Morgunblaðið - 29.12.2010, Blaðsíða 22

22 UMRÆÐAN Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. DESEMBER 2010
Tekið er á móti framlögum á reikningi
Fjölskylduhjálpar:
Bnr. 101-26-66090 – Kt. 660903-2590.
Tökum á móti matvælum og fatnaði að
Eskihlíð. Upplýsingar í síma 551-3360
og 892-9603.
Jólaúthlutun verður dagana 14, 15,
21. og 22. desember í Eskihlíð 2-4.
Skráning í síma 892 9603.
Jólasöfnun Fjölskylduhjálpar
Íslands er hafin fyrir
starfsstöðvar okkar í Reykjavík,
á Akureyri og í Reykjanesbæ.
Þúsundir einstaklinga eru nú án atvinnu, auk
þeirra fjölmörgu sem minna mega sín í þjóð-
félaginu og eiga um sárt að binda. Leggjum okkar
af mörkum til að allir geti haldið gleðileg jól.
Fjölskylduhjálp Íslands | Eskihlíð 2-4 | Sími 551 3360 og 892 9603
fjolskylduhjalpin.net | fjolskylduhjalp@simnet.is
Athugið að við erum einu óháðu og sjálfstætt starfandi
hjálparsamtökin, áttunda árið í röð.
Á Íslandi grein-
ast 10-12 börn
undir 18 ára aldri
með krabbamein
árlega og er það
svipað hlutfall og
annars staðar á
Vesturlöndum. Ef
frá eru talin slys
þá er krabbamein
algengasta dán-
arorsök barna á Vesturlöndum. Al-
gengasta krabbamein hjá börnum er
hvítblæði og heilaæxli en þessar tvær
tegundir ná yfir rúmlega helming
allra krabbameinstilfella hjá börn-
um. Aðrar krabbameinstegundir sem
finnast hjá börnum eru t.d. eitlaæxli,
beinæxli og fósturvefsæxli.
Það er mikil röskun, svo ekki sé
sterkara til orða tekið, þegar krabba-
mein sækir börnin okkar heim. Mín
fjölskylda varð fyrir því rétt eins og
fjöldi fjölskyldna á landinu á hverju
ári. Saga okkar fjölskyldu endaði vel
en það gerist ekki alls staðar. Stund-
um getum við engum vörnum komið
við. Stundum tekur baráttan mörg ár
og enginn veit hver endir verður og
þá stendur SKB þéttingsfast við hlið
fjölskyldnanna með fjárstyrkjum,
húsnæði, ráðum og dáð. Þetta getur
enginn að fullu metið nema hafa
þurft að reyna á það.
Styrktarfélag krabbameinssjúkra
barna var stofnað 2. september 1991
af foreldrum barna með krabbamein.
Markmiðið með stofnun félagsins var
m.a. að styðja við bakið á þeim og að-
standendum þeirra, bæði fjárhags-
lega og félagslega. Til að byrja með
hafði félagið ekki mikið bolmagn til
framkvæmda en úr rættist með
stórri landssöfnun 1993. Þá var m.a.
stofnaður neyðarsjóður sem fé-
lagsmenn SKB geta sótt um fjár-
styrk úr.
Ísland er mjög framarlega í lækn-
ingum á krabbameini í börnum og
njótum við þess að eiga lækna og
hjúkrunarfólk sem er í góðum
tengslum við samstarfsfólk sitt er-
lendis og því ávallt mjög upplýst um
nýjustu aðferðir.
Á morgun, fimmtudaginn 30. des-
ember, kemur popplandslið Íslands
saman í Háskólabíói til að halda stór-
tónleika. Þessir stórtónleikar hafa nú
verið haldnir árlega í tólf ár sam-
fleytt og verður þetta þrettánda árið
sem tónleikarnir fara fram. Það væri
svo sem ekki í frásögur færandi ef
ekki væri fyrir þá staðreynd að hver
einasta króna af þessum tónleikum
rennur óskert til Styrktarfélags
krabbameinssjúkra barna og hefur
gert frá upphafi.
Að lokum óska ég þér og fjöl-
skyldu þinn gleðilegs árs og friðar.
EINAR BÁRÐARSON
Hjálpum þeim
Frá Einari Bárðarsyni
Einar Bárðarson
Í áramótakveðju
Steingríms J. Sig-
fússonar til fé-
lagsmanna í
Vinstri grænum
segir Stein-
grímur: „Því
fylgir mikil
ábyrgð að velta
steinum í götu.“
Og á þarna við að
Lilja Mósesdóttir – Ásmundur Daða-
son og Atli Gíslason, eigi ekki lengur
heima í þingflokki Vinstri grænna, og
jafn vel ekki Ögmundur og Jón
Bjarnason. Þetta er ekki hægt að
skilja nema á þennan veg. Það er
greinilega bannað að hafa aðrar skoð-
anir í opna lýðræðislega flokknum en
formaðurinn. Þetta minnir mann á
Hitler á stríðsárunum. En oft ratast
kjöftugum satt á munn.
Það er freistandi að yfirfæra þetta
gamla máltæki, „að velta steini í götu
einhvers“ á Steingrím J. Sigfússon.
Enginn stjórnmálamaður hefur geng-
ið jafn langt í að leggja steina í götu
heillar þjóðar og Steingrímur J. Sig-
fússon. Hann hefur burðast við að
velta Icesave-steinunum fyrir þjóðina,
misþungum. Sumum svo þungum að
þjóðin hefði orðið gjaldþrota ef honum
hefði tekist ætlunarverkið. Stein-
grímur hefur sömuleiðis velt steinum í
götu þeirra sem hafa reynt að byggja
upp atvinnulífið, má þar nefna gagna-
verin, sem nú er reyndar búið að troða
niður í kokið á honum, álverin á
Bakka og í Helguvík.
Þá hefur niðurrifsstefna Vinstri
grænna gegn íslenskum sjávarútvegi
verið með þeim hætti að segja má að
hann hafi velt heilu björgunum ofan á
þá sem sjóinn stunda. Aldrei í sögunni
hefur verið tekið minna tillit til sjó-
manna og hinna dreifðu byggða lands-
ins sem sækja björg í bú. Og áfram
heldur Steingrímur að velta steinum í
götu fólks, og nú almennings. Laun
lækka, atvinnuleysi eykst, vöruverð
hækkar, biðlistar eftir mat og aðgerð-
um á sjúkrahúsum lengjast. Það er
reyndar tvennt sem skýrir það að
Steingrímur Joð lætur ekki af völd-
um, eins og allir aðrir hefðu gert í
hans sporum. Sjálfur sagði Stein-
grímur um árið að þeir sem þyrftu að
læðast bakdyramegin inn í þinghúsið
ættu að segja af sér en það varð Stein-
grímur að þola með spælt egg á skall-
anum. En það er Steingrími ljóst að
um leið og hann er orðinn í minnihluta
verður hann dreginn fyrir landsdóm
fyrir Icesave-málið. Þar kemur hon-
um í koll hinn litli manndómsbragur
sem hann sýndi Geir Haarde, að
kenna honum einum um fallið. Dramb
er falli næst, Steingrímur.
Svo er það hitt. Alls staðar í komm-
únistaríkjum er rekin svona stefna
eins og Steingrímur viðhefur, að velta
steinum í götu almennings og halda
þeim þjóðum, sem þeir stjórna í fá-
tæktarmörkum, og útbýta svo mat-
arskömmtum, hafa þegnana undir
hælnum, og bregðast illa við ef ein-
hver er á annarri skoðun en herrann
sjálfur. Þetta er reyndar opinbert
hérna. Talsmaður Steingríms J.,
Björn Valur Gíslason, hefur fellt grím-
una fyrir foringjann. Þetta ástand er
farið að minna óþyrmilega á ástandið í
Norður-Kóreu. Foringjaræðið og
kúgun almennings. Mér er kunnugt
um að verið er að stofna stjórnmálaafl
til hægri, ég skora á útlagana í Vinstri
grænum að stofna nýjan flokk til
vinstri. Gleðilegt ár nær og fjær. Von-
andi færir nýtt ár okkur nýja stjórn.
ÓMAR SIGURÐSSON
skipstjóri.
Steinum velt
Frá Ómari Sigurðssyni
Ómar Sigurðsson
Ég vil spyrja hr. Karl Sigurbjörns-
son biskup, sem hlýtur að vera milli-
göngumaður almættisins, hvort Guð
hafi ráðlagt honum í þessum
hremmingum sem hluti af þjóðinni
stendur frammi fyrir að leggja niður
þjónustu við aldraða og öryrkja
vegna féleysis kirkjunnar.
Ég efast ekki um að samkomulag
Guðs og biskupsins sé heiðarlegt og
gott, en öllum verður á. Kannski hef-
ur biskupinn ekki
heyrt þegar Guð
nefndi við hann
að það eigi að
hlynna að þeim
sem minna mega
sín.
Við á þessu
heimili erum ekki
fær um að fara til
kirkju en það
kemur ekki að
sök á meðan við höfum okkar ágæta
prest. Hann er okkar sálusorgari og
vinur. Ég vona að eftir að biskupinn
okkar hefur krossað sig og farið í
náttserkinn í kvöld muni hann þegar
hann vaknar minnast orða húsbónda
síns á himni og endurskoði þar með
ákvörðun sína um að leggja niður
embætti prestsins okkar hér í Selja-
hlíð, séra Hans Markúsar Hafsteins-
sonar, prests aldraðra.
HEIÐAR MARTEINSSON
íbúi í Seljahlíð, heimili aldraðra.
Opið bréf til herra Karls
Sigurbjörnssonar, biskups Íslands
Frá Heiðari Marteinssyni
Hreiðar
Marteinsson
Bréf til blaðsins
✝ Magnús Gunn-arsson fæddist á
Eyrarbakka 16.
ágúst 1923. Hann
lést á heimili sínu 14.
desember síðastlið-
inn.
Foreldrar hans
voru hjónin Björg
Björgólfsdóttir, f. 12.
maí 1899, d. 9. mars
1964, og Gunnar
Ingibergur Hjörleifs-
son,, f. 7. ágúst 1892.
Gunnar var sjómaður
og fórst með togar-
anum Sviða hinn 2. des. 1941.
Systkini Magnúsar eru: Elín
Björg, f. 1. okt. 1920, d. 10. okt.
1941, Hjörleifur, f. 19. sept. 1921,
d. 17. nóv. 2004, Björgólfur, f. 13.
okt. 1924, d. 1. des. 2007, Guð-
björg, f. 18. júní 1927, d. 13. júlí
2004, Þorbjörn, f. 6. des. 1928, d.
25. apríl 1936, Geir, f. 12. apríl
1930, d. 5. apríl 2008, og Hjörtur,
f. 4. apríl 1932.
Magnús kvæntist 11. nóv. 1950
Ingibjörgu Guðmundsdóttur, f.
11. júní 1926, d. 2. okt. 1994. For-
eldrar hennar voru Guðmundur
L. Sigurðsson og Guðrún Guð-
mundsdóttir frá Súgandafirði.
Börn þeirra eru 1) Olga Bjarkl-
ind, f. 6. nóv. 1945, gift Stefáni H.
Sandholt, þeirra börn eru Þórir,
Ingibjörg og Ásgeir. 2) Gunnar, f.
7. mars 1953, í sambúð með Guð-
rúnu Björnsdóttur, þeirra börn
eru Ingibjörg Lára, Guðbjörg og
Jónbjörn Magnús. 3) Guðrún, f.
26. apríl 1954, gift Guðmundi Haf-
liðasyni, þeirra börn eru Hafliði
Breiðfjörð, Magnús, Berglind Dís
og Ingibjörg Hulda. Fyrir átti
Guðrún, Margréti og Petrínu Þór-
unni. 4) Björg, f. 30. nóv. 1955,
gift Eiríki Páli Einarssyni dóttir
þeirra er Þórdís Lilja. 5) Guð-
mundur Lárus, f. 16. nóv. 1956,
kvæntur Þorgerði Sigurð-
ardóttur, þeirra börn eru Ingi-
björg og Sigrún Bessý. 6) Elín
Björg, f. 2. feb. 1958,
gift Óskari Hall-
grímssyni, þeirra
börn eru Hjördís,
Magnús og Hall-
grímur. 7) Kári, f.
15. júní 1959. 8)
Helga, f. 5. okt. 1962,
í sambúð með Atla
Geir Friðjónssyni,
dætur þeirra eru
Kristín Birna, Hrafn-
hildur og Margrét. 9)
Arnfríður, f. 8. nóv.
1966, í sambúð með
Magnúsi Helga Jóns-
syni, þeirra börn eru Ingibjörg
Ebba, Kári og Jón Sölvi. Barna-
barnabörnin eru 26.
Magnús fluttist 3 ára til Hafn-
arfjarðar og ólst þar upp. Hann
starfaði hjá Alþýðubrauðgerðinni
og sem sendill hjá Kron í Hafn-
arfirði. Vann almenna verka-
mannavinnu til 1942. Eftir lát föð-
ur síns var hann fyrirvinna móður
sinnar. Hóf störf hjá Vélsmiðju
Hafnarfjarðar og lærði vélvirkjun.
Magnús var sendur norður til
Djúpavíkur til starfa við síld-
arverksmiðjuna og kynntist þar
eiginkonu sinni. Þau fluttu til
Hafnarfjarðar 1950 og sama ár
veikist hann af berklum og lá á
Vífilsstöðum í eitt ár. Vann síðar í
vélsmiðjum í Hafnarfirði, þar á
meðal í Litlu vinnustofunni við
Reykjavíkurveg. Starfaði hjá
Sandsölunni í Reykjavík 1962 til
1984 og lauk starfsævinni hjá
Vélaverkstæði Jóhanns Ólafs.
Magnús keppti á yngri árum í
knattspyrnu og frjálsum íþróttum.
Var aðalmarkvörður hjá meist-
araflokki FH og úrvalsliði Hafn-
arfjarðar. Einnig keppti hann í
stangarstökki fyrir FH og Hafn-
arfjörð. Íþróttir áttu hug hans all-
an til hinsta dags.
Útför Magnúsar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag,
29. desember 2010, og hefst at-
höfnin kl. 13.
Elsku pabbi. Ég kveð þig með
söknuði og þökk fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir mig. Það er margs
að minnast gegnum rúmlega sextíu
ár. Minningarnar streyma fram en
fagur maídagur árið 1950 kemur
ávallt upp í huga mér þegar ég
hugsa um liðna tíð. Þá fórum við
mamma með þér frá Djúpavík á
Ströndum suður til Hafnarfjarðar
sem síðan varð okkar heimabær.
Bernskan var góð og þú ástríkur
faðir sem hugsaðir vel um litlu
stúlkuna. Það var gott að hlusta á
þig lesa kvöldsöguna fyrir svefninn
en löngunin eftir að heyra meira
varð síðan hvatning til lesturs.
Þannig varst þú ævinlega hvetjandi
maður og lærimeistari hvort sem
það var til hugar eða handar. Þrátt
fyrir 9 börn fann ég aldrei neitt
annað en ég væri þín skilgetin dótt-
ir. Þú studdir mig til náms og varst
fróðleiksbrunnur á öllum sviðum.
Það var gaman að sitja með þér og
ræða saman hvort sem það voru
stjórnmál, ferðalög eða bókmennt-
ir. Þú varst ótrúlega vinnusamur
maður enda í mörg horn að líta.
Mamma var stundum þreytt á skít-
uga smiðjugallanum því engin var
þvottavélin svo þvottabrettið og
sólskinssápan unnu verkið ásamt
vinnulúnum höndum. En kærleik-
urinn sér ekki erfiðleikana, aðeins
allt það ljúfa og góða sem er á milli
hjóna. Þið áttuð margar góðar
stundir saman og með okkur börn-
unum. Ástin var mikil milli ykkar
mömmu og það má með sanni segja
að eftir andlát hennar varst þú
aldrei samur maður. Þú ert búinn
að bíða lengi eftir endurfundum og
nú eruð þið saman í Guðs friði. Í
dag er jóladagur og allt er kyrrt og
hljótt. Það er gott að sitja við
kertaljós og hugsa til þín. Ekki er
mögulegt að koma öllum minning-
um eða hugsunum fram hér en það
máttu vita, elsku pabbi, að ég elska
þig ofurheitt. Hvíldu í friði og sofðu
rótt.
Þín dóttir,
Olga.
Afi minn.
Ég vil ekki minnast afa sem
gamals vélsmiðs með svört lungu
og lélegan líkama heldur er hann
Maggi Gunn afi minn í mínum
huga stór karl í Hafnarfirði sem
hafði mikil áhrif á íþróttalífið sem
og líf allra sem hann hitti.
Ég hef mjög oft lent í þeirri að-
stöðu að gamlir karlar hér í bæ
spyrji mig hverra manna ég sé,
flestir þekktu nú ættarsvipinn en
það skrítna var að allir með tölu
þekktu þeir afa minn vel og báðu
mig fyrir kæra kveðju til hans,
margir sögðu mér sögur af honum
og voru þær allar hálfgerðar
hetjusögur af miklum íþrótta-
manni með meiru.
Þetta er ástæða þess að mér
fannst afi minn vera mjög virtur í
Firðinum, á köflum leið mér eins
og hinir karlarnir væru að tala um
mafíósa en ekki afa, Don Maggi
Gunn, hvernig hljómar það? …
Þó svo að ég þykist nokkuð viss
um að þú ert ekki að lesa minn-
ingargreinarnar hér í blöðunum
þá er ég samt sem áður viss um að
þú ert að fylgjast með mér er ég
skrifa þetta og vil ég þér segja að
við munum öll sakna þín mikið,
það verður tómlegt að fara á
Ölduslóðina, amma löngu farin og
enginn afi heldur. En ég tel mig
hafa þekkt þig nógu vel til að vita
að þetta er það sem þú vildir, lík-
aminn orðinn þreyttur og þú bú-
inn að sakna Imbu þinnar (ömmu)
mjög mikið í 16 ár. Nú loks eruð
þið saman á ný og getið haldið ut-
an um þessa stórfjölskyldu sem
þið tvö lögðuð drögin að fyrir öll-
um þessum áratugum, verðugt
verkefni það, ekki satt.
Nú er ég kominn með mína eig-
in Imbu og vona ég að við munum
blómstra eins vel í lífinu og þið
tvö.
Sjáumst næst.
Kveðja,
Magnús Guðmundsson
og Ingibjörg Ragn-
arsdóttir.
Magnús Gunnarsson