Morgunblaðið - 29.12.2010, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 29. DESEMBER 2010
✝ Brynjar Þór varfæddur í Reykja-
vík 4. júlí 1989.
Hann lést í Kópa-
vogi 19. desember
2010.
Foreldrar hans
eru Ingi Þorgrímur
Guðmundsson, f.
31.5. 1970, og Ingi-
björg Brynjólfs-
dóttir, f. 12.4. 1966.
Bræður Brynjars
eru Almar Þór, f.
2.12. 1987, og Fann-
ar Þór, f. 4.5. 1994.
Systir Brynjars samfeðra er Birta
Kristín, f. 8.6. 2006. Bróðir Brynj-
ars sammæðra er Benedikt Már,
f. 20.10. 2000.
Brynjar ólst upp fyrstu æviár
sín í Reykjavík með foreldrum
sínum, sex ára gamall flyst hann
ásamt bræðrum sínum vestur á
Ísafjörð til föðurömmu sinnar
Ísafirði og sýndi snemma að
hann var góður námsmaður. Um
fermingaraldur byrjaði hann að
vinna með náminu í versluninni
Samkaupum á Ísafirði, að loknu
grunnskólanámi lá leiðin í
Menntaskólann á Ísafirði þar
sem hann útskrifaðist í desem-
ber 2009. Eftir útskriftina vann
hann sem þjónn á veitingastaðn-
um Ömmu Habbý á Ísafirði og
fór nokkra túra á togaranum
Júlíusi Geirmundssyni. Í haust
rættist sá draumur Brynjars
Þórs að byrja í námi við Há-
skóla Íslands og lagði hann
stund á sálfræði. Brynjar var
vinsæll og vinamargur og átti
fótboltinn huga hans og hjarta,
hann lék með BÍ Bolungarvík
frá barnsaldri og síðan með 2.
flokki Fylkis þar sem hann
ásamt félögum sínum náði að
landa Íslandsmeistaratitli árið
2008.
Útför Brynjars Þórs verður
gerð frá Ísafjarðarkirkju í dag,
29. desember 2010, og hefst at-
höfnin kl. 14.
Pálínu Þórarins-
dóttur, f. 6.9. 1951,
og sambýlismanns
hennar, Eiríks Þórð-
arsonar, f. 3.11.
1959, d. 13.3. 2007.
Þar alast þeir bræð-
ur upp ásamt föð-
urbróður sínum Ótt-
ari Gunnarssyni, f.
2.4. 1976. Börn Ótt-
ars eru Nótt Þórunn,
Mikael Alf, Tristan
Orri, og Eldur
Myrkvi.
Unnusta Brynjars
er Rannveig Jónsdóttir, f. 17.9.
1992. Foreldrar hennar eru Mar-
grét Gunnarsdóttir og Jón Sig-
urpálsson á Ísafirði. Bróðir Rann-
veigar er Gunnar Jónsson, kona
hans er Lísbet Harðardóttir,
stjúpbörn Gunnars eru Sara E.
Newman og Hörður C. Newman.
Brynjar gekk í Grunnskólann á
Elsku Brynjar, þær hugsanir sem
hafa flogið í gegnum hugi okkar und-
anfarna daga og nætur eru sárar.
Við erum harmi slegin að vita að
þú sért farinn og það er ekkert sem
breytir því. Okkur þykir svo vænt
um þig en sorgin er að buga okkur.
Lífið blasti við þér, með Rann-
veigu yndislegu kærustunni þinni
voru þér allir vegir færir. Þú varst
rétt ókominn í jólafríið, búinn að
fagna því að hafa náð öllum próf-
unum og nú skyldi haldið heim. Við
heyrðumst um nóttina þegar þú
varst að pakka niður og þú varst
ákveðinn að fara með Birtu litlu
systur þína í sund á sunnudeginum.
En ekki fer allt eins og ætlað er.
Við reynum að hughreysta hvert
annað og lofum þér því að við mun-
um standa saman, það hefðir þú vilj-
að.
Við vorum eitt lið en nú vantar
lykilmanninn í liðið, við spilum áfram
en þú gætir okkar á kantinum.
Farðu varlega, elsku kallinn, og
ástarþakkir fyrir allt, lífið verður
tómlegt án þín.
Þinn
pabbi, Almar og Fannar.
Elsku Brynjar minn, hjarta mitt
grætur, sorgin og söknuðurinn er
óbærilegur. Hversu grimm geta ör-
lögin verið, allt gekk svo vel, prófin
að baki þú á heimleið í jólafríið og
það sem skipti þig mestu máli að
Rannveig þín ætlaði að fara með þér
suður eftir áramót, Birta litla systir
þín var svo glöð að fá að hafa ykkur
svona nálægt sér. Undanfarna daga
hefur hugurinn reikað og minning-
arnar um þig streyma fram, þú varst
foringinn í bræðrahópnum og pass-
aðir vel upp á hina. Ef ég þurfti að
setja ofan í við ykkur þegar þið vor-
uð litlir þá varðst þú fyrir svörum,
þú varðir strákana og sást oftast um
að fá því framgengt sem þið höfðuð
lagt á ráðin um. Þú passaðir upp á að
afmælisdagurinn minn gleymdist
ekki og þú tókst að þér að miðla mál-
um ef ég varð reið, þú tókst líka að
þér að plata afa þinn upp úr skónum
þegar það átti við. Þegar þið strák-
arnir voru litlir gat oft verið hama-
gangur á heimilinu, þið voruð sam-
rýndir og þegar þitt nafn var nefnt
fylgdi Almars í kjölfarið þið voruð
eins og tvíburar, fótboltinn átti hug
ykkar allan og þær voru ófáar stund-
irnar sem við afi þinn eyddum á hlið-
arlínunni til að hvetja okkar menn.
Þú varst líka ólatur að passa Fannar
bróður þinn og kenna honum takt-
ana. Brynjar á leiðinni á völlinn eða
Brynjar á heimleið af vellinum þessi
minning mun sitja í hjarta mér í
hvert skipti sem ég á leið fram hjá
fótboltavellinum.
Þú varst óborganlegur, Brynjar,
það þurfti ekki að hvetja þig til dáða
þú varst óhræddur að takast á við
alla hluti. Ég hef brosað að minning-
unni þegar þú lítill áttir að leika hlut-
verk í skólaleikriti og þér fannst lítið
til þess koma að leika þannig að
áhorfendur yrðu varla varir við þig á
sviðinu, nei, þú sagðist alveg vera
klár á að þú gætir tekið að þér aðal-
hlutverkið í þessu stykki og þér
tókst að skipta um hlutverk. Ein-
hverju sinni veðjaðir þú um úrslit á
fótboltaleik og ef leikurinn tapaðist
áttir þú að hlaupa á g-streng einum
fata kringum völlinn, það gerðir þú
með bros á vör. Þannig varstu,
Brynjar minn, til í allt og maður orða
þinna.
Þú hafðir lag á að láta fólki líða vel
og síðast þegar ég heyrði í þér þá
sagðir þú „ amma mín, ég hlakka svo
til að komast heim í mat til þín“.
Kuldinn nístir hjarta mitt, sú
hugsun að ég eigi aldrei eftir að fá
þig heim er óbærileg. Ég hefði viljað
gera svo margt, ég reyndi að hlúa að
þér og þú varst mér alltaf svo góður.
Nú ert þú ferðbúinn, fótbolta-
skórnir hafa verið reimaðir í síðasta
sinn búningurinn er klár.
Brynjar minn, minningin um þig
mun alltaf lifa í hjarta mínu, ég var
svo stolt af þér.
Þín amma,
Pálína Þórarinsdóttir.
Elsku Binni minn, elsku fallegi
drengurinn minn og besti bróðir í
heimi.
Við söknum þín svo mikið. Þetta
eru þung skref fyrir alla og það er
erfitt að sætta sig við að þú sért far-
inn en ef einhver fer á betri stað eftir
þetta líf ert það alveg örugglega þú.
Betri dreng er ekki hægt að finna,
betri bróður er ekki hægt að eiga og
þeir sem áttu þig sem vin eru mjög
heppnir. Ég veit að þú heldur áfram
að passa upp á systkinin þín sem þú
elskaðir svo mikið og þau þig sömu-
leiðis. Farðu vel með þig, við elskum
þig og við sjáumst síðar.
Berglind Ýr Aradóttir
og þín systir Birta
Kristín Ingadóttir.
Tíðindin af fráfalli Brynjars Þórs
komu sem reiðarslag. Á svona stund-
um er kannski gott að líkja lífinu við
listaverk, – tónverk eða mynd sem í
senn inniheldur fegurð heimsins og
hörku. Binni var birtan í verkinu
sem sveif yfir drungann og gerði
hversdaginn bjartari. Geðslag hans
var þess eðlis að það var gott að vera
nálægt honum, bjartur, glaðvær og
hreinn.
Binni hefur átt sinn sess í hjörtum
okkar, sem þetta skrifum, frá því að
hann var unglingur. Okkur varð það
strax ljóst að þar færi maður sem
vissi hvað hann vildi, stæði við sitt og
væri ekki upp á aðra kominn. Það er
okkur minnisstætt þegar launa átti
honum, syni okkar og vinahópi
þeirra fyrir viðvik fyrir margt löngu.
Það var búið að panta pitsu og kallað
í veisluna. Svar Binna var stutt og
laggott: „Nei, takk, en takk fyrir
gott boð. Amma er tilbúin með fisk
heima.“ Með það var Binni horfinn
ásamt Almari bróður sínum. Kurt-
eisi, orðheldni og heiðarleiki var það
sem einkenndi þennan góða dreng,
hann var fljótur til svars og orðhepp-
inn – þar af leiðandi skemmtilegur.
Binni var lánsamur og bjó að því
að hafa alist upp í hlýjum faðmi
ömmu sinnar og fósturafa á meðan
hans naut við. Orðlagt dugnaðarfólk
og ábyggilegt, sem bjó yfir mikilli
reynslu í lífinu. Í lífsverki allra eru
skuggar og ólguský og hefur fjöl-
skylda Binna hlotið stærri skerf af
því en margur og hefur það þjappað
henni saman.
Einn daginn kom nýr litur og auk-
in dýpt í listaverkið. Binni og dóttir
okkar höfðu fellt hugi saman. Það
samband var þannig að verkið var
komið vel á veg að manni fannst.
Birtan fékk á sig annan og bjartari
blæ. Það var gleði og hamingja í
þeim tóni. Það var verið að skipu-
leggja frekari uppbyggingu verks-
ins. Framtíðaráformin voru stór-
fengleg og hvert skref átti að stíga
að vel ígrunduðu máli. Ein og á sín-
um forsendum átti að fara út í lífið og
það var þeirra beggja að klára lista-
verkið. Binni naut velgengni í námi
sínu við háskólann og bragarbót beið
þeirra á fjarbúðinni. Þá birtist hark-
an og myrkur færist yfir myndina.
Ómstríður og sargandi tónn umlyk-
ur allt.
Binni er allur, horfinn á braut.
Lífsverkið, þetta undursamlega
listaverk verður allt í einu óskiljan-
legur drungi og tómleiki. En ljósið
er sterkt. Styrkur minninganna og
litir hamingjunnar skína um síðir í
gegnum sorgina og myrkrið. Það
tekur á að syrgja en lífsfylling ham-
ingjunnar og minningin um allar
skemmtilegu stundirnar vega
þyngra þegar tíminn hefur lagt ljúfa
hönd á sárið og í listaverkinu birtast
fallegar myndir sem verða manni
uppspretta nýrra hugmynda og
tækifæra sem við tileinkum þeim
sem við syrgjum og höfum séð
hverfa á braut.
Binna er sárt saknað af stórum
hópi ættingja og vina. Ótímabært
fráfall hans er okkur ráðgáta sem
ekki verður svarað nema í þeirri trú
að örlög okkar eru löngu ráðin og
það er í okkar höndum að halda
áfram með listaverkið. Við biðjum þá
góðu vætti sem okkur fylgja að
styrkja þá sem syrgja og hjálpa
þeim að yfirstíga sorgina og öðlast
styrk til að halda verkinu áfram.
Margrét Gunnarsdóttir
og Jón Sigurpálsson.
Bíl er ekið upp götuna hann fer
framhjá húsinu mínu, nauðhemlar
bakkar og út úr honum stígur Binni,
… ég elska ykkur öll … kallar hann
og sest aftur upp í og ekur burt, ég
og krakkarnir mínir lítum upp úr
málningarvinnunni og brosum.
Þannig var Binni, hann kom sagði
það sem honum lá á hjarta, svo var
hann rokinn. 19. desember mun
seint líða mér úr minni. Jólaundir-
búningurinn í hámarki og þeir sem
ætluðu að eyða jólunum í faðmi fjöl-
skyldna sinna að tygja sig heim. Á
heimili Pöllu frænku minnar var
beðið eftir Binna sem hafði nýlokið
fyrstu önn í Háskóla Íslands, prófin
að baki og hann hugðist eyða jól-
unum heima, svo átti leiðin að liggja
aftur suður á nýju ári en þá ætlaði
unnusta Binna hún Rannveig að fara
með. Þær fréttir að Binni væri dáinn
kom eins og reiðarslag yfir fjölskyld-
una og vinahópinn.
Í aðstæðum eins og þessum verða
margir fyrir gríðarlegu áfalli, þegar
maður er rúmlega tvítugur er dauð-
inn svo víðs fjarri, fjölskyldan, ung
unnusta og allur vinahópurinn er
harmi sleginn, framtíðin sem blasti
við er ekki lengur og draumarnir eru
brostnir.
Þá er gott að geta yljað sér við
góðar minningar sem verða eins og
dýrmætur fjársjóður þegar fram líða
stundir.
Binni frændi minn hafði ekki bara
góða nærveru heldur var hann
sjarmatröll. Hann var vinsæll og
vinamargur og þær voru ófáar ís-
firsku húsmæðurnar sem elskuðu að
hafa hann á kassanum í Samkaup,
hann heillaði þær upp úr skónum,
þegar hann fór svo í vinnu á barnum
naut hann ekki síðri vinsælda. Binni
kunni nefnilega líka þá list að geta
hlustað.
Ég man að þegar ljóst var að hann
hefði fengið inngöngu í Háskóla Ís-
lands á sálfræðibraut þá göntuðumst
við með það að hann hefði í nóga-
nefnivið að sækja í báðum ættum til
að leggja á bekkinn. Fótboltinn var
aldrei langt undan ef Brynjar var
annars vegar. Almar og Binni voru
alltaf á vellinum, stundum tveir eða
með Fannari.
Það hlýtur samt að teljast mjög
óvenjulegt að deila sama áhugamáli
og amma sín en það gerði Binni. Þeir
eru ófáir Liverpool-leikirnir sem þau
hafa setið yfir saman.
Undanfarna daga hefur fallegi
fjörðurinn okkar grátið góðan
dreng. Sá samhugur og sú góðvild
sem fjölskyldu Binna hefur verið
sýndur af fólkinu í bænum okkar
verður seint fullþakkaður. Þar sann-
aðist sú gullna setning Liverpoolara,
Þú gengur aldrei einn.
Ég hef hugleitt þau orð sem ung
skólasystir hans sagði þegar hún
kom til mín og vottaði mér samúð,
hún sagði hann var vonarstjarna
og það eru orð að sönnu, til hans
voru bornar vonir og væntingar og
hann var stjarna, hann þurfti að hafa
fyrir lífinu en hann naut hverrar
mínútu.
Ég vil að lokum votta Rannveigu,
unnustu Brynjars, pabba hans og
mömmu, ömmum, afa, systkinum og
tengdafólki mína dýpstu samúð. Þið
getið verið stolt af því að hafa átt
hlutdeild í Brynjari Þór.
Ég kveð kæran frænda með hjart-
ans þökk fyrir samfylgdina.
Minningin um yndislegan dreng
mun sefa sárasta söknuðinn.
Kolbrún Sverrisdóttir og
fjölskylda, Ísafirði.
Lífið getur verið svo ósanngjarnt
og fengum við að upplifa það 19. des-
ember sl. þegar ungur drengur og
mikill vinur féll frá langt fyrir aldur
fram. Við viljum í fáum orðum minn-
ast Brynjars Þórs. Brynjar Þór hóf
ungur að æfa knattspyrnu á Ísafirði
og átti knattspyrnan hug hans allan.
Hann mætti vel á æfingar og lagði
mikinn metnað í hverja æfingu, og
utan æfinga mátti iðulega sjá hann á
vellinum í fótbolta með vinum sínum.
Brynjar Þór vakti ávallt eftirtekt á
velli, lítill, ljóshærður, snöggur og
harðfylginn. Æfingarnar á malar-
vellinum á Ísafirði, tæklingarnar á
æfingasvæðinu í Tungu, tækniæf-
ingarnar á gervigrasinu og svo
mörkin sem hann skoraði á Torfnes-
velli eru minningar sem eru okkur
eftirminnilegar og munu seint
gleymast. Einnig minnumst við æf-
ingaferðanna til Benidorm og Portú-
gal þar sem Brynjar Þór var að stíga
sín fyrstu skref í meistaraflokki. Í
aðdraganda þessara ferða sýndi sig
vel hversu duglegur og ákveðinn
Brynjar Þór var, hann þáði alla þá
fjáröflun og vinnu með skóla sem í
boði var, til þess að komast í þessar
ferðir. Brynjars Þórs verður sárt
saknað. Stjórn og leikmenn BÍ/Bol-
ungarvíkur votta fjölskyldu, ættingj-
um og kærustu Brynjars Þórs sína
innstu samúð.
Ég kveð með söknuði.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
F.h. stjórnar og leikmanna
BÍ/Bolungarvíkur,
Jón Hálfdán Pétursson.
Í dag er til moldar borinn Brynjar
Þór Ingason, fyrrum nemandi okk-
ar, viljum við minnast hans með
nokkrum orðum. Við kynntumst
Brynjari Þór eða Binna eins og hann
var jafnan kallaður þegar hann hóf
nám við Menntaskólann á Ísafirði
haustið 2005. Fljótlega kom í ljós að
Binni var lífsglaður drengur, já-
kvæður og kurteis í framkomu.
Hann var vinsæll meðal skólafélag-
anna og tók virkan þátt í félagslífi
skólans. Binni smitaði út frá sér já-
kvæðni og gleði og hafði góð áhrif á
félaga sína. Það var ánægjulegt að
fylgjast með því hvernig honum óx
ásmegin eftir því sem leið á skóla-
gönguna og hversu auðveldlega hon-
um sóttist námið eftir því sem traust
hans á eigin getu jókst. Það var
stoltur drengur sem setti upp stúd-
entshúfuna fyrir rúmu ári og honum
voru allir vegir færir. Binni hóf nám í
sálfræði við Háskóla Íslands nú í
haust og hafði nýlokið haustannar-
prófum með glæsibrag þegar hann
féll frá. Hann ætlaði að hefja sambúð
með unnustu sinni Rannveigu Jóns-
dóttur í Reykjavík eftir áramótin og
var eftirvæntingin mikil hjá þeim
báðum. Fráfall Binna kom því eins
og reiðarslag inn í samfélagið okkar
og nú eiga ástvinir hans og vinahóp-
urinn stóri um sárt að binda.
Og því varð allt svo hljótt við
helfregn þína
sem hefði klökkur gígjustrengur
brostið.
Og enn ég veit margt hjarta,
harmi lostið,
sem hugsar til þín alla daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast
ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
Og skín ei ljúfast ævi þeirri yfir,
sem ung á morgni lífsins staðar
nemur,
og eilíflega, óháð því, sem kemur,
í æsku sinnar tignu fegurð lifir?
Sem sjálfur Drottinn mildum
lófum lyki
um lífsins perlu í gullnu augnabliki –
(Tómas Guðmundsson.)
Við sendum Rannveigu og fjöl-
skyldu Brynjars Þórs okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Friðgerður G. Ómarsdóttir,
Hildur Halldórsdóttir og
Hrafnhildur Hafberg.
Brynjar Þór Ingason
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt á
reitinn Senda inn efni á forsíðu mbl.is og viðeigandi efnisliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri en
3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15
línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar