Ný saga - 01.01.1993, Qupperneq 48

íííf Úrstcersta
'rÍ&.
||| braggahverfi
bœarins; Camp
|||| Knox. Eins og
myndin ber Ijós
mm.mmmmmí
raggarnir voru illa einangraðir, því var oft
mjög kalt í þeim. Þökin voru, svo dæmi sé
tekið, aðeins regnheld. Þórunn Magnúsdóttir
sagnfræðingur, sem bjó í Camp Knox í átta ár, segir
að braggafólkið hafi þekkst á lyktinni en ekki t.d.
klæönaöi. Bresku braggarnir voru innréttaðir með
trétexi (lauspressuðum spónaplötum) sem átti til að
mishitna. Engin einangrun var í vcggjunum úti við
en inni var kappkynt og myndaðist þá raki og
fúkkalykt. Þessi lykt settist í hár og klæönaö íbú-
anna sem voru fyrir bragðið dæmdir óþrifnir. Ekki
þurfti Joað þó að vera rétt Jwí Joótt fólk og braggi
væri tandurhreint, hvarf fúkkalyktin ekki.7
c-hVy/^'i j J,V7f > W

- •JééiI
v xya v- ■ . i *■- :ir ,00
lega með sér
voru braggar
|svi; fremur óyndis
íbúafjöldi
í nokkrum braggahverfum
1952
1958/1959
S II I
wmmmmmmMmmmimmi
'búum braggahverfanna fjölgaði hratt og voru orðnir yfir 2000 árið
1947. Á árunum 1950-1956 urðu þeir flestir, á milli 2200-2300
-manns en eftir það fór þeim að fækka.
Nálægt helmingur braggabúa voru börn og kemur það ekki á ó-
vart því það voru ekki síst barnafjölskyldur sem neyddust til að flytja
húsnæðisvandanum í Reykjavík eftir stríð.