Birtingur - 01.01.1955, Blaðsíða 5

ÁVARP
Hver kynslóð listamanna verður að eiga sér málgagn sem kynni og haldi uppi vörn
fyrir málstaö hennar og hjálpi til aö brjóta braut lífvœnlegum nýjungum sem eiga
við skilningstregðu og íhaldssemi að berjast um vettvang dagsins áður en peim er skip-
að til rúms í sögunni.
Hér á landi hafa undanfarið komið fram hjá ungum listamönnum ný viðhorf sem
stinga mjög í stúf við pað sem nú er hefð héðra meðal borgara landsins. Þjóðsaga
er pað að mikið sé fyrir listamenn gert og peir bornir á höndum af ríkisvaldi og pótin-
t.átum pess. Þetta á aðeins við um ýmsa menn sem nú eru af léttasta skeiði eða að
ganga af pví. En afstaða til ungra brautryðjenda hér hefur mótazt mjög af skilnings-
leysi og nennuskorti að kynna sér verk peirra og brjóta pau til mergjar. Þeir hafa
mestanpart hlotið í erfiðislaun skœting og illmœlgi pótt vitanlega séu til undantekning-
arJllla menniir lýðskrumarar sem eru svo óskýrir í hugsun og fákunnandi að vita
ekki mun á abstraction og bolsévisma hafa verið helztir frœðendur um starf pessara
manna, en línutrúir flokkspálar og pétrar hafa sent geira sína af engu minni heift og
fákænsku að peim heldur en aurasjúkir íhaldsmenn. En sameiginlegt helztu áróðurs-
mönnum sem helga sig baráttu gegn allri nýlundu í listamálum er pað að hafa ekki
lagt á sig neina perulega skoðun og athugun né vegið pað sem léttvœgt var fundið.
Útgefendur pessa rits hafa bundizt heitum um samstarf til að koma út tímariti til
að efla kynningu með almenningi og listamönnum nýrra viðhorfa. Orsökin er sú að við
höfum sameiginlega bjartsýni og trú á pað að álmenningur í pessu landi vilji fá gögn
í hendur áður en hann dœmir og enn lifi sú forvitni og fróðleikslöngun, andlegur á-
hugi sem löngum hefur einkennt óbrjálaða alpýðu pessa lands. Við viljum leggja spil-
in á borðið eftir pví sem okkur dugir vit og proski til, ganga til móts við pá sem nenna
að leggja pað á sig að kynna sér starf okkar og sjónarmið.
í öðru lagi skortir mjög vettvang par sem fram geti farið umræður og ritdeilur um
menningarmál. Þann vettvang vonum við að geta skapað með riti okkar, og munum
við engan veginn einskorða paö við nokkur pröng sjónarmið sem troðið verði upp
á lesendur, enda erum við æði sundurleitur hópur á margan hátt með ólíkar skoðanir
en pað sameiginlegt að vilja vinna sem ákafast móti deyfö og drunga og fásinni og
tómlœti og allri sjónlausri íhaldssemi sem fjötrar og prengir svo mjög að proskavið-
leitni hér á landi. Við hyggjumst Ijá rúm psim skoðunum sem hafa vandaðan og prótt-
mikinn málflutning sér til ágœtis, par sem gœtir umbrota og sjálfstœðis í hugsun.
í priðja lagi viljum við með riti okkar reyna aö greiða fyrir erlendum menningar-
straumum hingað sem hafa merkust ítök í simtíma okkar svo að lesendur geti sjálfir
1