Birtingur - 01.01.1955, Blaðsíða 46

Benedikt Gunnarsson: Komposition
Örlygur Sigurðsson:
Frá höfninni
Gunnlaugur Scheving hélt beztu og heilsteypt-
ustu sýningu ársins. Ef einhverjum hefur verið ó-
kunnugt um það fyrr, þá veit hann það nú, hvern
skerf Gunnlaugur hefur lagt til íslenzkrar mynd-
listar. Raunar var eitthvað hjá honum af mynd-
um, sem ekki stóðust kröfur til málara eins og
hans. En í endurminningunni hverfa slíkar eyður
fyrir hugsuninni um að hafa séð: Stóra matarhléið,
hvítt hús og úfinn sjó og litlu smiðjuna.
Kjarval olli mér vonbrigðum líklega vegna þess,
að frá því að ég man fyrst eftir mér, hefur hann
verið nefndur meistari. Víst á Kjarval í fórum
sínum sitt hvað, sem minnir á það stærsta í list
allra alda. En hann er ákaflega misjafn.
Hörður Ágústsson bætir við sig nú. Úr expres-
sjónisma hefur hann sveiflað sér yfir í hrein form
og sterka liti en fetað sig þaðan áfram að sköpun
tóna, hvítra, grárra, svartra, brúnna. Þeir virðast
vera í mestu samræmi við kennd hans gagnvart
landslaginu og náttúrunni og byggja þar af leið-
andi sterkastar heildir og mest áhrif. Aftur á móti
eru ,,litskrúðsmyndirnar“ ekki eins sannfær-
andi í höndum Harðar. En sýningin í heild leiðir
í ljós, hvernig hann þrengir hringinn utan um
persónulega reynzlu sína. Það er mikill kostur.
Hjörleifur Sigurðsson
42