Birtingur - 01.01.1960, Page 25

PAUL ELUARD
Veistu ekki hver ég er
þú sem villist í myrkrinu
ég er stjarnan sem lýsir bér heim
ég er þinn minnsti bróðir
ég þekki hafið betur en fiskarnir
himininn þekki ég betur en fuglarnir
ég legg mig til svefns meðal steinanna
ég er steinninn ó götunni
ég er von þín um fegurra líf
ég er trú þín ó undrið
ég get ekki dóið
komdu og taktu í hönd mína
leitaðu með mér að því sem ekki er til
við skulum byggja nýja borg
á þúsund hæðum
elskaðu með mér stúlkuna sem hefur brjóst eins og appelsínur
hór eins og frumskógar Afríku
munn eins og hvísl um frelsi okkar allra
grösin fó okkur til að nema staðar
og horfa hugfóngna ó dans sinn
ég mun hlæja að vetrinum þegar hann reynir að ógna okkur
og klappa jöklunum ó kollinn eins og feimnum börnum
ég mun gónga um svarta sandana
svo rósir spretti upp af sporum mínum
og vötn mun ég búa til úr tórum mínum
því ég mun gróta hve leingi þú og allir hafa beðið
eftir mér sem er kominn til að leysa fjötra ykkar
ég einn er sannleikurinn orðin sem minna ó trén
græn trén sem eru sterkari en vindurinn
ég mun kasta ó þau kveðju eins og gamla vini mína
veistu ekki hver ég er
ég er þinn minnsti bróðir
ég er þú sjólfur sem villist í myrkrinu
ég er stjarnan sem lýsir þér heim
ég get ekki dóið
Birtingur 23