Birtingur - 01.01.1961, Qupperneq 40

Jóhann inn frá hægri; við Stúdentinn: Patrón-
inn bað mig áminna herrann um að gleyma ekki
hinu!
Stúdentinn hægt: Segið mér eitt — hvað er
patróninn eiginlega fyrir mann?
J ó h a n n : Hja! Hann er svo margt, og hefur verið
allt.
Stúdentinn: Er hann með öllum mjalla?
J ó h a n n : Ja, hvað er þ a ð ? — Hann segist
hafa verið að leita að sunnudagsbarni alla sína
ævi, en það getur sosum verið ósatt .. .
Stúdentinn: Hvað vakir fyrir honum — er
hann ágjarn?
J ó h a n n : Hann vill drottna . .. Hann ekur allan
daginn í reið sinni eins og þrumuguðinn Þór .. .
Hann skoðar hús, veltir þeim í rústir, opnar götur,
gerir torg; en hann brýzt einnig inn í hús, skríður
inn um glugga, leikur sér að mannlegum örlögum,
drepur óvini sína og fyrirgefur aldrei. Getið þér
írnyndað yður, herra, að þessi óhrjálegi kryppling-
ur hafi verið sannkallaður Don Juan, þótt konurnar
hafi alltaf skilið við hann?
Stúdentinn: Hvernig er hægt að koma því
heim og saman?
J ó h a n n : Hann er svo illskuflár að hann hefur
alltaf lag á að hrekja konurnar af höndum sér,
þegar hann er orðinn leiður á þeim ., . Nú orðið
er hann aftur á móti eins og hestaþjófur á manna-
markaði: hann stelur mönnum með ýmsum hætti
. . . Hann stal mér til dæmis úr höndum réttvís-
innar ., . mér hafði orðið dálítið á, hm, sem eng-
inn vissi um nema hann; en í stað þess að siga
lögreglunni á mig gerði hann mig að þræli sínum;
ég þræla hjá honum og fæ ekki önnur laun en
matinn, sem er allt annað en góður . ..
Stúdentinn :Hvað ætlast hann fyrir í húsinu
þarna?
J ó h a n n : Það segi ég ekki! — Það er líka svo
flókið.
Stúdentinn: Nú fer ég mína leið . . .
J ó h a n n : Sjáið þér, þarna missti ungfrúin arm-
bendið sitt út um gluggann . ..
U n g f r ú i n hefur misst armband út um opinn
gluggann.
Stúdentinn gengur að glugganum, tekur upp
armbandið og réttir Ungfrúnni, sem þakkar hon-
um þumbaralega; Stúdentinn gengur til Jóhanns
aftur.
J ó h a n n : Jæja, svo að þér eruð að hugsa um að
fara . .,. En það er ekki eins auðvelt og maður
heldur, þegar h a n n er búinn að flækja mann í
net sín .,.. Hann óttast ekkert milli himins og
jarðar . .og þó er eitt, sem hann hræðist, réttara
sagt ein manneskja .
Stúdentinn : Bíðið hægan, ætli ég viti ekki
hver það er!
J ó h a n n : Hvernig getið þér vitað það?
Stúdentinn: Ég get mér þess til! — Er bað . . .
lítil mjólkurstúlka?
J ó h a n n : Hann lítur alltaf undan, þegar hann
mætir mjólkurvagni .... hann talar líka upp úr
svefninum, hann var víst einhvern tíma í Ham-
borg . ..
Stúdentinn: Getur maður trúað þessum
manni?
J ó h a n n : Maður getur trúað honum — til alls!
Stúdentinn: Hvað er hann að gera þarna
hinum megin við hornið?
J ó h a n n : Hann er að hlusta á fátæklingana . . .
Laumar inn einu og einu orði, losar einn og einn
stein í einu, þangað til húsið hrynur ... í lík-
ingum talað ... Ég get sagt yður, að ég er
menntaður maður og hef verið bóksali . . . Ætlið
þér að fara?
S t ú d e n t i n n : Ég vil ógjarna vera vanþakk-
látur .,. . Þessi maður hefur einu sinni bjargað
föður mínum úr klípu, og nú biður hann mig
aðeins um smágreiða í staðinn .. .
J ó h a n n : Hvað þá?
Stúdentinn : Að fara og sjá Valkyrjuna . ..
J ó h a n n : Það er ofvaxið mínum skilningi . . .
Hann finnur alltaf upp á einhverju . . . Sjáið þér,
nú er hann að tala við lögregluþjóninn . . . hann
er alltaf eitthvað að makka við lögreglumenn, fær
þá til að gera hitt og þetta fyrir sig, egnir fyrir
þá með alls konar tálbeitum í þeim tilgangi ein-
um að veiða upp úr þeim. — Þér megið vera
vissir um að áður en sól er af lofti verður hon-
uin boðið til veizlu í bogasalnum!
Stúdentinn: Hvað ætlar hann að gera þang-
38 Birtingur