Nýtt og gamalt - 01.02.1914, Side 4

— 4 —
fastur eða prestur hefði fyrstur orð-
ið til að andmæla hér i blaðinu,
þvi að enn kann eitthvað að vera
eftir af hleypidómarykinu, sem þyrl-
að var upp gegn mér og skoðunum
minum, þegar eg tókst á hendur að
byrja heiniatrúboðsstarf hér á landi.
Euda virðist mér að jafnvel J. H.
hiki sér ekki við að reyna að hag-
nýta sér það, er hann gat ekki feng-
ið af sér að nefna nafn mitt, en
þótti hentugra að kalla mig: »Út-
sendnra danska heimatrúboðisns* í
einni trúmálagreininni, því að senni-
lega hefir hann þá þegar búist við
svari frá mér.
Kunnugt er mér og um að sumir
lesendur ísafoldar hugsa um trúmála-
deilur guðfræðinga líkt og Mörður
sagði forðum, þegar honum var sagt
að Gunnar frá Hlíðarenda berðist við
Oddkel frá Kirkjubæ: »Þeir einir
munu vera at ek hirði aldrei þó at
drepist«, — og ýmsa fleiri vantar
frumskilyrðin til að geta lesið slíkar
greinar sér til gagns, af því að hjarta
þeirra er kalt og trúmálaáhuginn lítill
eða enginn. Vera má að það geti
þó breyzt hjá einhverjum, ef þeir
fengjust til að ihuga trúmál og færu
ekki eins með greinar mínar eins og