Nýtt og gamalt - 01.02.1914, Blaðsíða 40
— 40 —
manna, sem aðhyllast hana ekki áð-
ur af£trúarlegum ástæðum.
Sá'^flokkur nýguðfræðinga, sem
J. H. mun teljast til, segir meðal
annars t. d., að »skáldahjúpurinn
sé allvíða bersýnilegur* í frásögum
guðspjallanna um Jesúm, höfundarn-
ir hafi heldur ekki alt af kunnað að
greina satt frá ósönnu og látið dóma
sína hafa áhrif á lýsingu viðburð-
anna, en samt sé mynd Jesú eins
og hún blasi við sér í guðspjöllun-
um (í gegnum skáldahjúpinn) svo
fögur, að óhugsandi sé að hún sé
þjóðsagnaskáldskapur, — (enda þótt
þeir viti, að margir hámentaðir eín-
ishyggjumenn og svæsnir nýguð-
fræðingar fullyrði það). — Þessi
fagra mynd Jesú — (sem þeir hafa
sjálfir búið til að nokkru leyti, með
því að strika alt út úr guðspjöllun-
um, sem hver einstakur þeirra vé-
fengir, og láta ímyndunarafl sitt fylla
upp i skörðin), — telja þeir nú
»óræka sönnun« þess að Jesús sé
sögulegur virkileiki og að sál hans
hafi verið »guðfylt sál«. En þar
með þykjast þeir hafa fengið sönn-
un fyrir tilveru guðs, því að úr því
Jesús hafi haft guðfylta sál, hljóti
guð að vera til.