Nýtt og gamalt - 01.02.1914, Page 23

23 —
Bætir Bousset þvi við, að nú orð-
ið séu það ýmsir mjög merkir fræði-
menn, sem orðnirséu svona tortrygnir
gagnvart »erfisögunum« um lif jesú,
og nefnir t. d. Wellhausen og Wrede,
sem báðir eru kunnir nýguðfræð-
ingar.
Jean Reville, prófessor í bók-
mentafræði fornkirkjunnar við há-
skólann í Paris, sagði í fyrirlestrum,
sem hann hélt í Genf 1902, að það
varanlega i »moderne« eða »nýmóð-
ins kristindómif væri kröfur kær-
leikans til guðs og náungans. — A
hinn bóginn legði »nýmóðins krist-
indómurinn« enga fullnaðar-áherslu
á neinar kenningar um yfirnáttúrleg
efni, né myndugleika Jesú, né á
persónulega afstöðu til hans, það
væri alt alt falið einstaklingunum.1)
Adolf Julicher, frægur þýzkur guð-
fræðisprófessor, segir í inngangs-
fræði sinni (bls. 325): »Innihald
samræmisguðspjallanna er ekki nægi-
legt til að lýsa aðaldráttunum í lifi
Jesú nema fjörugt ímyndunarafl fylli
upp í skörðinc . . . »Samræmisguð
spjöllin vita ekki aðeins alt of litið
x) Sbr. »Le protistantisme libéral,
ses origines, sa nature, sa missionf
1903.