Nýtt og gamalt - 01.02.1914, Blaðsíða 27
— 27 —
ef til vill i liinu orðinu, að vér sé-
um nú allir guðssynir, og alla góða
menn, sem lifað hafi meðbræðrum
sínum til heilla, megi kalla frelsara
í sama eða svipuðum skilningi og
Jesúm. Þeir tala um upprisu Jesú,
en meina þó sumir ekki annað með
henni en það, að andi hans hafi
birzt »sálaraugum postulanna*, o. s.
frv.
Séð hefi eg nýguðfræðing kannast
hreinskilnislega við þetta, og kalla
það líkingamál, sem nauðsynlegt
væri »til að brúa gjána milli hugs-
ana nútímans og fornaldarinnar«.
(Sbr. Arboe Rasmussen: Om Tros-
bekendelsen og Præstelöftet, 45. bls.).
En mörgum vinum eldri stefnunnar
virðist það vera óhreinskilni við
kristna söfnuði, og kalla það »guð-
fræðilega peningafölsun«. En jafn-
vel þótt það sé nú sjálfsagt ekki
vísvitandi óhreinskilni hjá ýmsum
þeirra, þá veldur þessi vani tortrygni
hjá jákvæðum guðfræðingum og
kristnum söfnuðum gagnvart öllum
sem telja sig nýguðfræðinga. Enda
þótt sú tortrygni geti stundum kom-
ið ómaklega niður, og hrundið t. d.
ungum prestum lengra út á efa-
semda brautina.
2*