Nýtt og gamalt - 01.02.1914, Blaðsíða 35

— 35
heldur sé þar um eðlismun að ræða,
en á hinn bóginn er auðséð að hann
álítur, að kristin kirkja hafi yfirleitt
misskilið »guðssonerni« jesá Krists
— þangað til nýguðfræðin kom til
sögunnar. — Samkvæmt trú þessara
íhaldssömustu og að minni hyggju
sjálfum sér ósamkvæmustu nýguð-
fræðinga »hefir guð sjálfur gróður-
sett sitt eigið eðli hjá manninum
Jesii frá Nasaret« og má þvi í viss-
um skilningi tala um guðdóm hans,
enda þótt hann sé alls ekki guði
jafn. —
Að því leyti sem þeir styðja þessa
trá sina, að hann sé ekki jafn guði,
— visindi held eg þeir kalli hana
ekki — við nýja testam. nefna þeir
nokkur ritningarorð (t. d. Jóh. 14.
28. I. Kor. 11. 3., 15. 28. og Matt.
19. 17.), þar sem »talað er um Krist
sem guðmanninn*, að dómi J. H.
fyrrum.
En nii er »starf hans í holdtekj-
unni«, eins og J. H. kendi einu
sinni, »i því fólgið að vera þjónn.
Og á öllum (fyrnefndum) stöðum er
um sögulega undirgefni (»subordin-
ation«) að ræða, en ekki um und-
irgefni í þrenningarlífinu, það er um
»subordination« í starfseminni sem