Vera - 01.12.1983, Blaðsíða 32

þá ekki fyrr en vefnaður var viðurkenndur
sem myndlist. Þær bentu líka á að það væri
eins og allt sem gert er í höndunum væri
lítils metið (hverjirhafa setið og prjónað?).
Langbrækur stæðu í rauninni í kvennabar-
áttu til að fá tauþrykk viðurkennt sem list-
grein í þessu samfélagi. Þær væru að
berjast við að fá verk unnin í þessi efni
viðurkennd.
Þá komum við inn á mat á konum í listum.
Þessi samviskusemi kvenna að standa
sína pligt - kæmi auðvitað fram í mynd-
listinni og þætti neikvæð. Það hefur verið
talið há konum að nostra við allt og pússa
alveg til enda - sagði Ásrún vinkona mín.
Og nú rifjuðu þær upp skólagönguna þar
sem (karl) kennarar þeirra sögðu: „Ekki
teikna of fínlega". „Ekki nostra við þetta
svonamikið".
Þannig að fyrir þær væri viss krafa að fá
þessa kvenlegu eiginleika viðurkennda.
En nú komið þið sitt úr hverri áttinni,
eruð á ólíkum aldri - hvernig gengur
samstarfið þá?
Það var einróma álit þeirra að í Gallerí
Langbrók ríkti ótrúleg samkennd. Sam-
starfið væri alveg stórkostlegt. Það gæti
ekki verið betra.
Þær bættu því við í lokin að þegar fólk
kæmist að raun um að það væru bara
konur sem stæðu að þessu Galleríi spurði
fólk alltaf: „Já en rífist þið ekki mikið og
hvernig rekiðið þettal!"
Ég þakka konunum fyrir skemmtilegt
spjall og notalega kvöldstund.
Helga Thorberg
Auk áðurnefndra standa eftirfarandi
listakonur að Gallerí Langbrók:
Aðalheiður Skarphéðinsdóttir,
Edda Jónsdóttir,
Edda Óskarsdóttir,
Eva Vilhelmsdóttir,
Guðný Magnúsdóttir,
Guðrún Auðunsdóttir,
Guðrún Marinósdóttir,
Guðrún Svava Svavarsdóttir,
Jóhanna Þórðardóttir,
Kolbrún Björgólfsdóttir,
Lísbet Sveinsdóttir,
Ragna Róbertsdóttir,
Sigrid Valtingojer,
Sigurlaug Jóhannesdóttir,
Steinunn Bergsteinsdóttir,
Valgerður Bergsdóttir,
Þorbjörg Þórðardóttir.
32