Vera - 01.12.1983, Blaðsíða 14

Um
unglinga,
kynlif og
getnaðar-
varnir
kynfræðsla
VEISTU. . .
að þótt fóstureyðingar séu mun fá-
tíðari hjá ungum stúlkum hér á
landi en á hinum Norðurlöndun-
um, þá fjölgar þeim hérna á
sama tíma og þeim fækkar þar.
að á árunum 1976-1981 þurftu ca.
215 stúlkur 16 ára og yngri að
leita sér fóstureyðingar.
að á hverju ári verða 2-5 stúlkur 14
ára og yngri barnshafandi.
Ljósmynd: ÞjóOviljlnn
Unglingar, kynlíf og getnaðarvarnir er umræðu-
efni sem virðist lítill gaumur gefinn. Fræðsla um
kynlíf og barneignir er af skornum skammti í skól-
um landsins, og enn er það svo að margir foreldrar
eiga erfitt með að ræða þessi mál við börn sín.
Engu að síður er Ijóst að margir unglingar lifa kyn-
lífi og að nokkrir tugir stúlkna undir 16 ára aldri
verða barnshafandi á ári hverju. En hvað segja ungl-
ingarnir sjálfir? Vera talaði við 15 ára stúlku um
kynlíf, kynfræðslu og getnaðarvarnir.
— Hefur þú fengið einhverja fræðslu um kynferðismál í
skólanum?
,,Já, svolitla. Þegar ég var í 12 ára bekk þá lásum við möppu um
manninn þar sem m.a. var fjallað um kynlíf og barneignir og þá
sagði kennarinn okkur frá getnaðarvörnum. í 8. bekk fengum við svo
tvo tíma í kynfræðslu. En nú er ég í 9. bekk og með líffræði sem val
en ég held að það verði engin kynfræðsla."
— Hvernig fannst þér þessi fræðsla? Fannst þér þú fá svör
við því sem þú vildir vita?
,,Já, mér fannst þetta ágætt. Kennarinn okkar í 12 ára bekk var
fullorðinn karlmaöur og hann var svolítið feiminn fyrst en svo var allt
í lagi og hann svaraði spurningum okkar skýrt og skilmerkilega. í
fyrra var það líffræðikennarinn okkar sem sá um kynfræðsluna og
hún gerði það mjög vel. Hún sýndi okkur t.d. smokka og svo var hún
með myndvarpa og sýndi okkur myndir af öðrum getnaðarvörnum.
Við máttum spyrja eins og við vildum og t.d. gátum við laumað til
hennar nafnlausum miðum með spurningum ef við vorum feimin
við að spyrja beint.“
— Hvernig tóku krakkarnir þessu?
„Bara vel. í 12 ára bekk voru krakkarnir fyrst aðeins feimnir, þaö
var hlegið og svona, en svo spurði maður bara opinskátt og þá var
engin feimni lengur. Strákarnir þorðu að vísu ekkert að spyrja, þeir
bara roðnuðu. En það var allt öðruvísi í 8. bekk. Þá spurðu þeir
alveg eins og við og þetta var ekkert feimnismál."
— Var ykkur sagt hvernig þið gætuð náð ykkur í getnaðar-
varnir?
„Okkur var sagt að viö yrðum að fara til læknis ef við vildum t.d. fá
okkur hettuna eða pilluna."
— Var ykkur ekki bent á kynfræðsludeildina upp á Heilsu-
verndarstöð?
„Kynfræðsludeildina? Ég hef aldrei heyrt um hana.“
14