Vera - 01.07.1988, Blaðsíða 24

Hulda Jensdóttir hefur veirð forstöðukona Fæðingarheimilis
Reykjavíkur frá því að það tók til starfa. hað er óhætt að segja
að hún hafi átt stóran þátt í að bylta viðhorfum fólks til fæð-
inga hér á landi. Konur sem eignuðust sín fyrstu börn fyrir
15—20 árum og hafa ny/lega eignast sín síðustu börn, hafa
upplifað ótrúlegar breytingar. Margt af því sem Hulda breytti
og sem kostaði hana mikil átök og þrautseigju þykja nú sjálf-
sagðir hlutir. Má þar nefna að verðandi mæður læra slökun og
öndun við fæðingu, feður eru viðstaddir fæðingar barna sinna,
mæðurnar fá börnin í fangið um leið og þau fæðast og áður
en skilið er á milli, þau eru sett strax á brjóst og systkini fá að
koma í heimsókn, svo að fátt eitt sé talið. VERA spurði Huldu
fyrst að því hvaðan hún hefði fengið þessar hugmyndir?
„FÆÐING
ERÞAÐ
EÐULEGASTA
Þaö sem réöi ferðinni var nú kannski fyrst og fremst afstaöa mín
til þessara mála, mér fannst alltaf aö eitthvaö hlyti aö vera rangt
viö þaö hvaö fæðingar voru erfiðar konum almennt. Þaö tók
kannski þrjá sólarhringa fyrir konu aö fæöa. Við konur vitum þaö
mætavel að fæöing er þaö eðlilegasta sem til er, en þetta var gert
aö stórmáli meö því að standa rangt aö því. Og vitaskuld eru
tengsl á milli afstöðunnar til þess hvaö fæðing er og þess hvernig
hún gengur fyrir sig.
í Ljósmæðraskólanum heyrði ég minnst lítillega á ágætan
mann, Grandley Dick Raed, og þaö sem hann var aö gera í
London. Hann var búinn aö gera sér grein fyrir því aö eitthvað
væri rangt við þaö hvaö konur þjáöust óhemjulega í sambandi við
fæöingar. Þetta renndi stoðum undir mínar hugmyndir og ég tók
mig til og las allt sem ég náði í eftir hann. Seinna lá leið mín til Eng-
lands og ég komst á námskeiö hjá honum og vann síðan í hálft ár
þar sem hann starfaði. Hann haföi mikil áhrif á mig, og þegar ég
kom heim byrjaöi ég aö halda námskeiö fyrir verðandi mæöur.
Þetta var seinni hluta árs 1953. Árið eftir hófst foreldrafræðsla fyrir
alvöru og færri komust aö en vildu.
24