Vera - 01.11.1995, Blaðsíða 21

Vera - 01.11.1995, Blaðsíða 21
sóna, Jón í þessu tilfelli, er miöja verksins en hann yröi hins vegar voöa lítill ef konan sem hann deildi lífinu meö væri ekki sterkur einstakling- ur meö sínar vonir, óskir og þrár og metnað sem fer ekki endilega sam- an viö hans. Hún er konan hans og þótt hún standi honum næst er hún jafnffamt holdtekja þess vanda sem hann á viö að glíma á tímum nasismans í Þýskalandi, þar sem hún er gyðingur. Og þv! fer sem fer." Fjármögnun Társ úr steini gekk ágætlega framan af aö því leyti að til hennarfékkstprmagn úr öllum helstu sjóöum sem íslendingargeta sótt til. Myndin er frekar dýr á íslenskan mælikvaröa og því var leitað samstarfs við erienda ffamleiðendur. Einn þeirra varö gjaldþrota skömmu eftir aö tökum lauk meö þeim afleiðingum að frumgerð mynd- arinnar lokaöist inni hjá kröfuhafa sem átti 12 milljón króna kröfu í þrotabúið en náðist út, eftir mikið samningaþref og m.a. vegna þess aö þeim varö loks Ijóst aö Jóna og félagar áttu höfundarréttinn. Hún þakkar það námi sínu í skólanum þar sem hún læröi aö það er afar mikilvægt aö gera mjög ákveöna samninga um höfúndarrétt og annað straxí upphafi. Myndin kostaöi svo meö öllu, gjaldþroti meöframleiðandans meötöldu, 130 milljónir. Konur í mikílvægum störfum Tár úr steini var fyrst sýnd á norrænni kvikmyndahátíð I Haugasundi í Noregi en þar var Jóna eina konan sem varframleiöandi kvikmyndar og Liv Ullmann eini kvenleikstjórinn. Jóna segir að stór hluti fólks sem vinnur viö kvikmyndimar hér á landi séu konur en þær séu kannski ekki í stjómunarstöðunum: „Það unnu mjög margar konur viö þessa mynd og þær voru I mikilvægum störfúm. Aðstoðarmaöur leikstjórans var t.d. kona, Maria Sigurðardóttir, og leikstjórinn hefúr lýst því yfir í viðtölum aö hann hefði aldrei náð eins góðum árangri og raun ber vitni meö stúlkumar sem leika dætur Jóns ef hann hefði ekki notið hennar aöstoöar. Leikmuna- meistarinn var líka kona, sömuleiöis búningahönnuðurinn og framkvæmdastjórinn, en hún kom inn í starfið á undirbúningstímanum og rak síðan batteriiö áfram á upptöku- tíma. Hún var meö konur sér til aðstoðar og síöan var skriftan einnig kona, sem jafh- ffamt sá um Ijósmyndatöku. Skriftustarfið er mjög mikilvægt, skriftan stendur viö hliðina á leikstióranum og upptökuvélinni allan tímann og tekur því mikinn þátt í öllu sem er aö gerast auk þess sem hún ber ábyrgö á því að öll myndskeiðin séu í samhengi viö hvert annað. Skrift- an er því alltaf á þeim stað þar sem öll heilabrotin milli leikstjóra, töku- manns og leikara fara ffam og getur því lært mjög mikiö. Mér fannst alltaf mjög gaman í þessu starfi og er mikil skrifta I mér. Þegar ég var aö vinna hjá Sjónvarpinu voru eingöngu konur í skriftustarfinu en nú enj strákamir famir aö láta að sér kveða í þessu starfi. Annars eru þeir mest t kvikmyndatökunni og hljóöinu, þaö má segja aö enn eigi þeir at veg þær deildir og þaö var einnig þannig í þessari mynd.“ Hvergí slakað á Jóna er nú að segja skiliö viö verkefhi sem hún hefur unniö nær ein- göngu við sl. 5 ár. Hún segist vera mjög stolt af þessari mynd og þótt hún sé langt ffá því að vera gallalaus þá hafi allir sem aö verkinu komu gert sitt besta. „Ég veit innst inni og get huggað mig viö þaö aö viö gerðum allt sem viö gátum og það var hvetgi slakaö á. Og þaö er ekki hægt aö gera betur en sitt besta." Myndin lifir nú sjálfetæöu lífi á hvrta tjaldinu í Stjömubíói. Hún hefúr, eins og aö ofan segir, fengiö góöa dóma og hún á þaö svo sannariega skilið. En hvaö tekur þá viö hjá ffamleiöandanum? „Nú fer ég og horfist í augu viö mitt fjallstóra samviskubit. Mér finnst allt hafa setiö á hakanum og því ætla ég aö fara aö reita arfa í mínum eigin garöi. Börnin mtn þrjú hafa stutt rosalega vel við bakiö á mér, þau hafa haft mikinn áhuga á því sem ég hef veriö aö gera og sýnt því fullan skilning. Ég hef aldrei fyrr kynnst þessu samviskubiti sem konurtala oft um en nú finnst mérég hafa vanrækt börnin mín. Þess vegna langar mig til aö geta sinnt þeim betur og verið betri mamma. Því þegar öllu er á botninn hvolft skiptir ekkert eins miklu máli og börnin okkar og þeirra framtíð sem er náttúrlega bara nútíðin." Sonja B. Jónsdóttir IkT>i.omh Hj GEVALIA jJ JJJf’ J KÓLÓMBÍUKAFFI Afburða ljúffengt hreint Kúloinhíukafíi með kröftugu og frískandi bragði. Kaffið er meðalbrennt sem laðar fram hin fínu blœbrigði í bragði þess. KólomhíukaffÍ var áður í hvítiuu umhiiðum. Eiustök hlauda sex ólíkra kafíitegunda. Milt Santos kaffi frá Brasilíu er megin uppistaðan. Kólombíukaffi gefur ilminn og frísklegt, kröftugt bragð. Blandan er loks fiillkomnuð með kostakaffi frá Mið-Ameríku og kjarnmiklu Kenýakaffi. M l-lív J.ii ||f.:NVI gevalia •'AFfi 500 <; «j BJ ll E-BRVG(; sórhlanda Kaffi sem lagað er í sjálfvirkum kaffikönnum þarf að búa yfir sér- stökuin eiginleikum til að útkoman verði eins og best verður á kosið. Gevalia E-brygg er blandað með sjálfvirkar kafiikömmr í liuga. Aðeins grófara, hragðmikið og ilmandi. GEVALIA -Það cr kaííið! Fádœma gott kaffi frá eyjunni Java í lndónesíu. Bragðið er nijúkt, hefur mikla fyllingu og sérstaklega góðan eftirkeim sem einkennir Old Java. Kaffi sem ber af. kv kmyndir

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.