Vera


Vera - 01.04.2000, Blaðsíða 28

Vera - 01.04.2000, Blaðsíða 28
Og svo er það aldurinn. Vitanlega eru yngri stelpurnar meðfærilegri. Þær eru enn of ungar til að átta sig á þeirri niðurlægingu sem þær stundum standa frammi fyrir í þessu starfi. Það er til dæmis ýmislegt í dag sem ég mundi ekki láta bjóða mér þegjandi og möglunarlaust, eins og ég gerði þá. urnar sem um er að ræða eru gríðarlegar og oftast eru þessir hags- munaaðilar, sem hirða stærsta hluta afrakstursins, sér vel meðvit- andi um sóknarfærin og gróðamöguleikana. Margir vilja gera greinarmun á fegurðarsamkeppni og svo aftur fyrirsætukeppni... Að mínu mati er þetta allt sami bisnessinn og þó formerkin séu mismunandi, er varan og markmiðið hvort tveggja það sama. Það sem er verið að selja er hin líkamlega feg- urð; það er vopnið sem þessar stúlkur beita fyrir sig. Auðvitað hjálpa aðrir eiginleikar til, svo sem geðprýði, brosmildi og þolin- mæði. En það vita þær stúlkur best sem taka þátt í svona keppni að þeir kostir einir og sér eru ekki söluhæfir. Hvað varðar gáfur og greind þá er það eitthvað sem mér virtist á stundum jafnvel geta þvælst fyrir. Því ég tel einmitt að greind, (þetta yfir meðallagi), geti einfaldlega unnið gegn stúlkunni. Nema hún sé þeim mun betri leikkona og geti leikið þau hlutverk sem falla stjórnendum í geð. Þeir karlmenn (eigendur umboðs- skrifstofa, ljósmyndarar, „scouts") sem (í meirihluta) stjórna, móta og ákveða örlög/velgengni stúlknanna eru vissulega oft á tíðum engar mannvitsbrekkur sjálfir. Því er kannski einskonar ögrun fólgin í því að þurfa að kljást við stúlkur sem gangast ekki möglunarlaust upp í þeirri ímynd sem lögð er að þeim. Ekki eru þessir sömu karlmenn þarna heldur vegna háleitra hugsjóna. Oft játuðu þeir fyrir mér, (og þurfti engan að undra), að ástæðan fyr- ir því að þeir héldu sig við þennan geira væri sú að þeir elskuðu að vera umkringdir fallegum stúlkum. Það var þeirra keppikefli í lífinu. Það sem flesta unglingsstráka dreymir um og aðeins fáir vaxa upp úr! Og svo er það aldurinn. Vitanlega eru yngri stelpurnar meðfæri- legri. Þær eru enn of ungar til að átta sig á þeirri niðurlægingu sem þær stundum standa frammi fyrir í þessu starfi. Það er til dæmis ýmislegt í dag sem ég mundi ekki láta bjóða mér þegjandi °g möglunarlaust, eins og ég gerði þá. Eins og til að mynda að sitja ber að ofan undir hrollköldum fossinum, (reyndar á Maldi- ves), á meðan beðið er eftir rétta Ijósbrotinu. Eða að bíða tímun- um saman eftir því að náðarsamlegast komi röðin að þér til að standa frammi fyrir hópi af karlmönnum sem mæna og mæla þig út, spyrjandi spurninga um mittis- og brjóstamál. í dag mundi ég einfaldlega segja þeim að hypja sig heim og finna sér eitthvað merkilegra að gera. En nú er ég líka orðin þrítug (fyrirgefið 32), þá var ég 1 8 og átti mér ekki óvini !!! Ég var svo heppin að hafa engan sérstakan metnað á þessu sviði. Ahugi minn lá annars staðar. Þess vegna tók ég þetta aldrei svo al- varlega. Það var mín vörn gegn gagnrýni eða höfnun. Ég gaf þessu fólki umboð til þess að dæma mitt ytra útlit, en ég hefði aldrei treyst því til að dæma minn innri mann! En úr því á annað borð mér tókst að komast þetta, þá fannst mér sjálfsagt að freista gæf- unnar, láta slag standa. Því tækifærin eru nefnilega þess eðlis að þau koma aldrei aftur. Þetta snýst sem sagt allt um bisness, gróðavonir, bæði hjá stjórn- endum sem leikendum. Peningafúlgurnar sem eru að veði geta verið gríðarlega háar. Og þó flestir efnist eitthvað, þá efnast sum- ir meir en aðrir. Ef varan fellur að þeirri ímynd sem selst þá stund- ina, gerir hún það gott. En svo einoka „super módelin" oft mark- aðinn. Allir vilja þær. Eftirspurnin er gríðarleg og verðið fer upp úr öllu valdi. Þar sem varan er þess eðlis að ekki er hægt að fram- leiða hana í massavís, og það er takmarkað hvað hún getur verið á mörgum stöðum í einu, er hún eingöngu föl hæstbjóðanda. Eftir- spurnin eykst þar til markaðurinn er búinn að fá sig fullsaddan af henni og yngri (eða öðruvísi) vara kemur á markaðinn. Nú, en hver er svo markaðurinn? Hverjir eru neytendur? Meiri- hlutinn eru konur. Við kaupum fötin, kremin, tímaritin og allt annað þar sem fegurðarímyndin er til sölu. Við erum sem sagt virkir þátttakendur í að upphefja og viðhalda tilveru þessa bransa, sem heldur að okkur hinni fullkomnu fegurðarímynd konunnar. Það væri þá kannski meira réttlæti í því að það væru konur sjálfar 28 • VERA
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.