Vera - 01.10.2001, Side 36

Vera - 01.10.2001, Side 36
Kaffibollinn hennar Guðmundu Sú var tíð á íslandi að konur lifðu nánast ein- gögu á kaffi því þær höfðu ekki tíma til að borða, þær voru svo uppteknar við að þjóna heimilisfólkinu. Þær helltu í sig ómældu magni af bleksterku kaffi til að halda sér uppi. Á tuttug- ustu og fyrstu öldinni er kaffi munaðarvara og heilu húsin hafa risið sem kenna sig við þennan eðaldrykk. Vera ræddi við þrjár konur um kaffi- venjur þeirra og sérvisku þeim tengdum. Guðmunda Elíasdóttir söngkona 36 „Þegar ég var að alast upp fyrir vestan þótti ekkert tiltökumál þó krakkar væru að drekka kaffi. Sjálf var ég átta ára þegar ég þyrjaði og þá var ekki hægt að kaupa filter-kaffipoka úti f búð heldur saumaði mamma þá úrgömlum bómullarnærfötum sem nýttust vel sem kaffisía. En krakkar drukku líka mikið te- vatn á þessum árum, þá var mjólk og vatni blandað til helm- inga og soðið svolitla stund. Síðan fengum við kringlu til að bleyta ofan í. Þá var sykur munaðarvara og það var lúxus fyrir litla krakka að fá að dýfa sykurmola ofan í kaffibolla hjá þeim fullorðnu. í dag drekk ég venjulegan uppáhelling úr rafmagnskaffivél og nota enga mjólk en svolítið Natreen sætuefni en ef ég fæ súkkulaðiköku með kaffinu þá sleppi ég sætuefninu. Ég hef mjög ákveðnar kaffivenjur, ég helli upp á fjóra bolla að morgni, drekk tvo bolla á meðan ég les Moggann og hinir tveir duga mér til miðdags en ég passa lfka alltaf að hafa vatnsflösku hjá mér svo ég hjóli ekki beint í kaffikönnuna ef mig þyrstir. Svo helli ég upp á einn stóran bolla í litlu Duo- kaffikönnunni minni á kvöldin og klára úr honum fyrir klukkan tíu. Ég drekk kaffið hérna heima hjá mér alltaf úr sama boll- anum þar til hann brotnar en þá verð ég líka miður mín. Núna er ég með bolla sem einn nemandi minn færði mér frá Kúbu fyrir tveimur árum. Undirskálin brotnaði en í staðinn nota ég glasamottu úr silfri og litlu ævafornu teskeiðina má aldrei vanta. Ég er dálítið vandlát á kaffi og drekk ekki hvað sem er. Ég kaupi sérristað Merild til að hella upp á heima hjá mér en þegar ég er í Luxemborg hjá syni mínum á sumrin þá drekk ég lakobsen kaffi. Ég fer gjarnan á kaffihús en mér finnst þykkt og níðsterkt kaffi vont svo ég panta mér alltaf venjulegt kaffi. Hér í bæ finnst mér það best á Kaffi París." myndir: Gréta

x

Vera

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.