Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1903, Side 86

ekki álitlegt verk að klif'ra í há bjöi'g, en þó stafar
liættan mest af steinum, sem detta úr berginu fyrir ofan
manninn; en eyjaskeggjar eru hugaðir og snarráðir og
manna færastir að klifra í björgum. Uppi á bjarginu sit'
ur maður, sem er kallaður „brúnamaður“ eða „sjönai'-
bergsmaður“ og eru líklega þaðan dregnir talshættirnir
„að vei'a á ‘sjónber|j’“ eða „á ‘vaðbergi’“, þessi maður
befir gát á sigamanninum og lætur mann, sem situr við
vaðinn, di-aga hann upp eða niður eftir bendingum hans.
6. oci 7. mynd sýna tvo einkennilega kletta með gati
á. Er lúnn fyrri Gatklettur við Arnstapa á Snæfellsnesi,
en hinn síðari við Dyrhóla, á syðsta odda Islands. Báðir
þessir klettar hafa um langan aldur þótt einkennilegir,
en frægir hafa þeir fyrst orðið næstl. vetur fyrir frammi-
stöðu málgagns eins í böfuðstaðnum. Þeir eru jafn ólikir
hver öðrum eins og langt er á milli þeirra, nema að því
einu, að gat er i gegnum þá báða. Kletturinn við Dyi'hóla
er hár og sést því langt utan af bafi, vegna hinnar
einkennilegu Iögunar sinnar er hann ágætur vegvísir fyrir
skipstjóra, sem koma frá útlöndum og þurt'a að fá vissu
fyrir því, hvar þeir eru staddir.
8. myndin sýnir víkingaskip frá fornöld, skarað skjöld-
um og siglandi beggja skauta byr með stöfuðu (röndóttu)
segli. Fram í stafni gnæfir útskorið drekahöfuð og ii skut
er drekasporður, en i lyfting — svo hét pallur í skut (skips-
ins — stendur liöfðinginn. Hægra megin við haun er
maður við stýi'i. Það liggur út af kinnungnum hægra
megin, er sú hlið skipsins því enn þá kölluð „stjórborð“;
í þann tima var stýxið aldrei fest við afturstefnið eins og
nú er títt. Tjaldað er yfir skipið röndóttu vaðmáli til að
vei-ja ágjöfum. Tjaldásinn gengur eftir miðju skipi franx
og aftur, en tjaldskarirnar eru festar á borðstokkinn.
Undir skjaldaröndinni sjást smágöt á súðinni, það eru
„háborurnar“, sem árunum var stungið út um, þegar skip-
inu var róið. — Skipsmynd þessi er mjög lík skipi því,
sem fannst í Noregi fyrir nokkru í haugi við Gaukstað. Góð
(76)