Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1903, Blaðsíða 94

Nirfillinn segir við konuna sína, sem var að selja
upp af sjóveiki. „Það var skaði, Stína, að þú skyldir
ekki verða sjóveik áður en þú borðaðir. Þarna fór nú
þessi krónan til einkis.“
*
* *
Bónclinn: „Alt af hefir Guð aðra skoðuu en prest-
urinn okkar.“
Konan: „Hvað meinarðu, Jón.“ —
Bóndinn: „Presturinn auglýsir á hverjum sunnudegi
í stólnum, að hann hyrji messu kl. 12 nœsta sunnadag, ef
Guð vill; en það dregst ætíð fram yfir kl. 1.
*
* *
Alt af kaupmaður. Vinurinn spyr: „Eru nú marg-
ar dæturnar þínar giftar ?“
Stórkaupmaðurinn: „75°/0.“
+
* *
Stjörnufrœðingurinn í danssalnum (ungur og ógiftur):
„Þér eru kvöldstjarnan hér í kvöld, fröken“.
Hún (brosandi): „Ég held, að enginn hafi fundið þá
stjörnu, nema ef það skyldi vera þér.“ —
Hann: „Má ég sem stjörnufræðingur óska mér for-
réttinda.“
Hún: Hvað meinið þér, hver eru þau forréttindi ?“
Hann: Þau forréttindi, að ég megi gefa hinni ný~
fundnu stjörnu mitt nafn“.
*
* *
Anna: „Osköp er að vita hvernig þú ferð með efni
þín, hvað ætlar þú að gjöra, þegar þú ert búinn að eyða
öllum arfinum. og hefir ekkert til að lifa af?“
Helga: „Ég gifti migLí.
*
* *
Konan (í reiði) :■ „Farðu til . . . vítis, Brandur!“
Maðurinn (með hægð): „Þar er vist ekki verra að
vera en hér, svo ég væri fáanlegur til að gjöra það, ef ég
væri ekki hræddur um, að þú komir þangað á eftir mér.
*
(84)