Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1927, Blaðsíða 94

kvæði hans, »Æruþjófsspegill«, alkunnugt og orkt gegn
níði Bólu-Hjálmars um Bjarna í »Amtmannavisum«.
Eru þar ekki spöruð kraftyrðin. Og svo sagði Bólu-
Hjálmar kunningjum sínum, að hvorki vildi hann né
gæti svarað því kvæði Níelsar, enda gerði það aldrei.
Bjarni amtmaðiir bað Níels eitt sinn að yrkja kvæði,
er lýsa skyldi trúar-hálfvelgju, skálkamiskunn og
stjórnleysi 19. aldar. Orkti Níels þá rimu, sem hann
nefndi »Urðarmýsnar í Ódáðahrauni«; lætur hann
þar »Kjafta-Snorra« segja frá trúarbrögðum og sveitar-
brag þeirra hraunbyggja; er sagt, að amtmanni hafi
líkað ríman vel. Annar maður tryggur Níelsi var
Jón sýslumaður Espólín. Honum til handa orkli
Níels rimur af Franz Dönner (prentaðar í Viðey
1836). Par getur hann Espólíns svo í 53. og 54. erindi
í mansöng fyrir síðustu rímu:
illa geld eg Espólín
alla liðveizluna.
Göfugmennið mærðar slands
miðlaði reglum gefnum,
tungu- og penna- hlaut eg hans
-hjálp í Jærdómsefnum.
Níels hefir orkt hinn mesta fjölda kvæða; var
hann óspar að rita þau upp og gefa þau vinum sín-
um; er ýmislegt slikra uppskrifta hans, ritaðra eigin-
hendi, nú komið í handritasöfn landsbókasafnsins og
er þar á víð og dreif; er það bert, ef í er litið, að
Níels hefir verið gjarn til breytinga á kvæðunum, og
oftast breytt einliverju i hverri uppskrift, stundum
til bóta. Ekki hefir margt verið prentað eftir hann í
heild, að eins þetta: 1) Rímur af Franz Dönner
(Viðey 1836), 2) Ríma af enskum stúdent (í ritinu
»Fróðlegt ljóðasafn«, 2. hefti, Akureyri 1857), 3) Rímur
af Flóres og Blanzeflúr (Akureyri 1858) og 4) (þar
aftan við) Rímur af Freyvald.
Pegar Níels var gamall orðinn, tók hann að safna
(90)