Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1951, Síða 38

drekum. Termítar komust einu sinni í kassa, sem vara-
forði af lyfjum og umbúðum var geymdur í; varð aS
taka upp úr öllum kössunum til aS ganga úr skugga
um, í hve mörgum þeir væru, því aS þeir átu sig úr
hverjum kassanum i annan. Þó voru farandmaur-
arnir verstir. Þeir fóru fylktu liSi. Gengu 5 eSa 6
samsiSa i hverri fylkingu, en svo voru þær langar, aS
einu sinni var fylkingin 36 klukkustundir aS fara fram
hjá húsi Schweitzers. Vanalega fara 3 eSa 4 fylkingar
samhliSa, og er biliS milli þeirra 5—50 metrar. Þegar
minnst varir, ganga allir maurarhir úr fylkingu i
einni svipan, rétt eins og fyrirskipun hefSi veriS
gefin, dreifa sér um öll millibilin, og öll litil dýr, sem
verSa fyrir þessum iSandi grúa, eru etin upp á svip-
stundu. Jafnvel stærSar köngulær hæst uppi i trjám
fá ekki umflúiS þau örlög, því aS maurarnir skríSa
upp trén, ráSast á þær og eta þær til agna. Einu sinni
réSust þeir aS nóttu til inn í hænsnahús hjá Schweitzer.
Hann vaknaSi viS gargiS i hænsnunum og hleypti
þeim út, svo aS þau gætu forSaS sér, annars hefSi aS
minnsta kosti kjúklingunum veriS bráSur bani vís,
þvi aS maurarnir skríSa i hópum upp i þá og stífla
nasaholurnar og kokiS, kæfa þá þannig og eta þá
síSan á skammri stund upp til agna, svo aS ekkert er
eftir nema beinin. Þeir réSust þarna á Schweitzer
sjálfan, læstu bitkrókunum gegnum fötin og í holdiS
svo fast, aS ómögulegt var aS losa þá, þótt togaS væri
i þá, heídur létu þeir slita sig i sundur en sleppa tak-
inu; varS svo aS ná bitkrókunum út á eftir. Schweitzer
vann bug á þeim í þetta sinn meS þvi aS láta renn-
væta allt i lysolvatni umhverfis húsiS; létu maurarnir
þar lífiS þúsundum saman, en hinir skipuSu sér á ný
i fylkingar og forSuSu sér. — Margt mætti fleira telja
af hættum þeim og örSugleikum, sem Schweitzer átti
viS aS stríSa og stöSugt vofSu yfir, ef rúm leyfSi.
ÞaS ræSur aS líkindum, aS annríkiS var oftast úr
hófi, því aS aSsókn sjúklinga fór jafnt og þétt i vöxt.
(36)