Jólagjöfin - 24.12.1918, Page 30

24
Jólagjöfin.
er óljúft aö vinna og erum varla færir um aö leysa af hendi.
Þá er þaö, aö vér verSum aS læra þaS, sem vér höfum ekki
tileinkaö oss áSur, og glæSa hjá oss þá hæfileika, sem leynast
meö eöli voru.
En í staS þess aö leggja árar í bát og mögla yfir því, aS
vér eigum viö bág kjör aö búa, eigum vér aö heröa upp hug-
ann og láta sjá, aö vér séum erfiöleikunum vaxnir. ÞaS eru
aö eins viljalítil vesalmenni, sem láta kúgast af hinum ytri
æfikjörum; hinir sem sterkari eru, fá brotist undan ánauSar-
oki þeirra, enda er þaS einmitt þ a S, sem oss er ætlaS aS
gera.
Og svo er nú eitt enn. Vér kveljum sjálfa oss ekki svo lítiö
meS umhugsuninni og kvíSanum, sem vér berum fyrir því
hvaö aSrir menn segja um oss. Þeim legst fátt til varnar, sem
orösjúkur er. Oss hættir til aS gleyma þvi, aö þaö skiftir ekki
aöra, hvaS vér gerum, svo framarlega sem þaS kemur ekki
í bága viö neinn. Og þegar öllu er á botninn hvolft, er álit
eSa skoöun annara manna á oss og háttsemi vorri engis viröi.
Vér ættum aö eins aS kosta af fremsta megni kapps um aS
gera skyldu vora, eins og samviska vor býöur oss, og sitja
oss aldrei úr færi aö hjálpa sambræörum vorum, er færi gefst.
Og ef samviska þín hefir ekkert út á breytni þína aS setja,
getur þú látiö útásetningar annara manna þér i léttu rúmi
liggja. Þú berö ábyrgö á geröum þínum gagnvart höfundi til-
verunnar, en ekki gagnvart hinum eöa þessum, sem finst gustuk
aS hafa sterkar gætur á þér.
Nú, þaS er ekki heldur fortakandi, aö t. d. grannkona þín
segi ekki einhvern tíma hnífilyröi til þín eSa dylgi um eitt-
hvaö á bak. Og þá má eins búast viö, aö vinkonur hennar láti
sér ant um aö þaö berist út, og sjái um aö þaö rýrni ekki
í meSförunum. Og vér getum svo gert ráS fyrir, aö þú fáir
einhvern pata af þessu, og ef þú ert nógu mikill heimskingi,
finst þér aö þú getir ekki unaS slíku. Þaö verSur til þess aö
megn úlfúS ris upp á milli þín og grannkonu þinnar og inn í
þá misklíö geta svo ýmsir flækst, sem alveg eru saklausir.
Og þó kastar tólfunum, þegar þú heldur, aS þú sért sýkn saka
og vilt kasta allri sökinni á grannkonu þína, sem sagöi þessi