Símablaðið - 01.12.1968, Blaðsíða 20

uð mismunandi eftir löndum, en víðast
hvar er yfirfærsla innanlands ókeypis og
samkvæmt samkomulagi sem Norðurlönd-
in gerðu nýlega sín á milli eru yfirfærslur
milli landanna einnig ókeypis. Gjöld fyrir
inn- og útborganir eru yfirleitt ekki hærri
en gjöld fyrir póstávísanir samkvæmt
lægsta gjaldflokki, án tillits til þess, hvað
upphæðin er há. Innborganir á eigin reikn-
ing eru ókeypis. Vegna hinna lágu gjalda
getur orðið um verulega útgjaldalækkun
að ræða hjá þeim, sem nota póstgíró. Af
framansögðu er augljóst að hagkvæmnin
verður því meiri sem reikningshafar eru
fleiri, þar eð yfirfærslurnar verða þá hlut-
fallslega fleiri.
En nú kynni einhver að spyrja hvort
þessi lágu gjöld nægðu póstgíróþjónust-
unni til þess að standa straum af útgjöld-
unum. Verður að svara því neitandi, en
þrátt fyrir það er póstgíróþjónustan yfir-
leitt rekin með ágóða, sem stafar af því
að hún hefir vaxtatekjur af því fé, sem
stendur inni á reikningunum á hverjum
tíma. f Svíþjóð t. d., þar sem póstgíróþjón-
ustan hefir verið sjálfstæð stofnun í fjár-
hagslegu tilliti frá upphafi, hefir alltaf
verið um nokkurn tekjuafgang að ræða,
ef undan er skilið fyrsta starfsárið.
Þá skal vikið lítillega að notkun póst-
gíróreikninganna. Til þess að fá betra yf-
irlit má skipta þeim í þrjá flokka eftir
notkun, þannig:
1. Innborgunarreikningar, þ. e. þegar
margir þurfa að inna af hendi greiðsl-
ur til sama aðila, svo sem skatta, gjöld
fyrir útvarp, sjónvarp, rafmagn, síma
o. s. frv.
2. Útborgunarreikninga, þ. e. þegar einn
aðili þarf að inna af hendi greiðsÞir
til margra og má þar nefna t. d. elli-
lífeyri, fjölskyldubætur, laun o. fl.
3. Blandaða reikninga, þegar um er að
ræða bæði inn- og útborganir eins og
er hjá flestum fyrirtækjum og ein-
staklingum.
Til þess að gefa nokkra hugmynd um
það hvaða aðilar það eru, sem nota aðal-
lega þessa þjónustu, þá er skiptingin í
Noregi í stórum dráttum þessi: Af reikn-
ingshöfum alls er um helmingur fyrirtæki,
félög og stofnanir um 12% og ríkis- og
bæjarstofnanir og bankar um 8%. Mun
skipting þessi svipuð í öðrum löndum. Því
má bæta hér við, að nálega allar ríkisstofn-
anir og bæjar- og sveitafélög í Noregi eru
póstgírónotendur.
í Noregi eru nú um 90 þúsund reiknings-
hafar, en það jafngildir því að einn reikn-
ingur komi á hverja 50 íbúa. Á hinum
Norðurlöndunum er póstgíróþjónustan enn
útbreiddari, enda fyrr tekin upp þar, t. d.
er einn reikningur á hverja 15 íbúa í
Svíþjóð. í Frakklandi, Belgíu og Hollandi,
þar sem þessi þjónusta hefir náð hvað
mestri útbreiðslu, kemur einn reikningur
á 8—10 íbúa.
Vegna þeirra vinsælda sem póstgíróþjór.-
ustan hefir hlotið erlendis má gera ráð
fyrir að svo verði einnig hér á landi og
að hún verði til aukins hagræðis fyrir alla
hvort sem þeir búa í dreifbýli eða þétt-
býli.
í síðasta tölublaði Símablaðsins voru
bornar fram nokkrar spurningar varðandi
póstgíróþjónustuna. Hér hefir ekki verið
reynt að svara þeim öllum. Ég vænti þess
þó, að þessi stutta grein gefi lesendum
blaðsins nokkra hugmynd um hvað þessi
þjónusta hefir uppá að bjóða.
SMÆLKI
Forstjóri amerískrar bílaverksmiðju var
að guma af því í cocktailbcði að nú væru
verkfræðingar sínir að því komnir að fram-
leiða bíla sem svo fullkomnum „bremsum"
að hægt væri að stoppa þá „á blettinum“
á 150 km hraða. „Og hvenær heldurðu að
þeir komist í gagnið?“ spurði vinur hans.
„Ja, þeir eiga bara eftir að finna ráð við
því að bílstjórinn kastist ekki í gegnum
framrúðuna.“
SÍMABLAÐIÐ