Dagblaðið Vísir - DV - 25.02.2006, Blaðsíða 24

24 LAUGARDAGUR 25. FEBRÚAR 2006
Helgarblaö DV
„Við lifum íheimi endurnýjunar. Við eigum ekki að lifa í fjötrum fortíðarinnar heldur
takast á við framtíðina með hreinu hjarta. Hreinu hjarta fylgir ákveðið frelsi. Mikið,
mikið frelsi. Og það frelsi eigum við að nota til góðs. Okkur var gefinn frjáls vilji. Við
veljum og höfnum. Og við megum aldrei gleyma að lífið er heilagt. Við megum aldrei
ráðast á lífið því þá erum við genginí þjónustu dauðans. Og það er dauði."
r
mm

i-
skemmtiefni með vini sínum Bessa
Bjamasyni. Hann tók að sér farar-
stjórn í ferðum íslendinga á suðlæg-
ar slóðir um 1960 og sinnti því starfi
allt til 1973.
Kvikmyndahlutverk
Þegar Guðlaugur Rósenkrans af-
réð öðru sinni að reyna að koma
saman íslenskri kvikmynd í nafni
Edda film var það saga Indriða G.
Þorsteinssonar Sjötíu og níu af stöð-
inni, þótti enginn koma til greina
nema Gunnar f hlutverk leigubfl-
stjórans unga.
Það ár, 1963, undrar mann afköst
Gunnars. Hann er að setja upp, leika
í Rekkjunni með Herdísi Þorvalds-
dóttur á ferð um landið og á sama
tíma á fullu í kvikmyndatökum - og
framundan er Hamlet.
Þegar hann er spurður um þetta
ár brosir hann með sjálfum sér, rétt
eins og fyrir honum upplýsist gam-
alt og kunnuglegt herbergi: „Maður
var ungur," segir hann.
Þroskaár og félagsstörf
Stóri áratugur Gunnars var að
ganga í hönd: árin kringum fertugt
em gjama talin þroskamest í lífi
leikara, þegar reynslan hefur mótað
þá og þeir em loks í stakk búnir, hafa
sálarþrek til að takast á við stóm
partana.
í Gunnars tilviki teygðist úr - það
var engu líkara en hann yngdist á ný
upp úr fimmtugu. Þá hafði hann
stofnað Talskóla sem hann rak um
margra ára skeið og kenndi
jafnframt víðar. Hann var virkur í
Alþýðuflokknum á viðreisnarárun-
um og settist í flokksstjórn 1971.
Hann kastaði sér síðan út í skáta-
starf að nýju á fullorðinsaldri og var
um langt skeið skátahöfðingi ís-
lands.
Seint á ferli sínum tók hann til
við handleiðslu skákmanna á skák-
mótum erlendis. Þá er ótalin starfs-
vettvangur hans í Þjóðleikhúsráði, í
stjóm Menningarsjóðs, þjóðhátíð-
arinnar 1974 og víðar.
Nýjar lendur
En leikhúsið varð hans vettvang-
ur umfram önnur störf í leiklist.
Hann vann í kvikmyndum eins og
Atómstöðinni og raunar erlendis
líka. Hasse Alfredson réði hann til
starfa í sænskri kvikmynd á áttunda
áratugnum. Þá er einkar minni-
stæður leikur hans í Hafinu fýrir
fáum árum.
Hann tók til við að leika utan
Þjóðleikhússins þegar hann varð
sjötugur: Loftkastalinn, gamla Sam-
komuhúsið á Akureyri, Litli salur
Borgarleikhússins, auk þess sem
hann lék að staðaidri í Þjóðleikhús-
inu.
Hlutverk hans þar em orðin mörg
í gegnum tíðina. Hann hefúr á síð-
ustu ámm tekist á við aldur sinn í
fjölda hlutverka. Samstarfsmönnum
sínum er hann kröfúharður félagi en
góður vinur utan vinnuvettvangsins.
Trú ídagsins önn
Gunnar lofaði móður sinni á
dánarbeði að taka káþólska skím:
móðurfólk hans var reyndar
M
**UtKÖ
Gunnar í búningsher-
bergi sínu í Þjóðleikhús-
inu á tíunda áratugnum.
kaþólskt. Trúin hefur í áratugi verið
daglegur hluti af önn hans. Hann er
virkur í samfélagi kaþólskra og sæk-
ir tíðir reglulega.
Hann var um áratugaskeið ötull
hestamaður og sinnti gæðingum
sínum vel sjálfur. Hann kom sér upp
aðstöðu á Þurá í ölfusi og hélt þar
stóð sín. Áhugi hans á hestum hafði
víðtæk áhrif innan leikarastéttar-
innar og sækja þeir margir hvild og
ró í hestahald að hans eftirdæmi.
Á sjötugsaldrinum tók Gunnar
að rifja upp þjálfunarkerfi af kín-
verskum toga sem hann hafði
kynnst á námsárum sínum. Hann
tók að iðka Qi Gong æfingar daglega
og leiddi með sér hóp sem hafði
góða raun af þeirri blöndu fhugun-
ar, öndunar og líkamsbeitingar sem
kerfið veitir.
Fjölskyldugæfa
Dætrn Gunnars með eiginkonu
hans, Katrínu Arason, em báðir
þjóðkunnar: Karítas Halldóra er
starfandi í menntamálaráðuneytinu
sem skrifstofustjóri menningarmála
en hún er sérmenntaður lögffæð-
ingur í höfundarrétti. Þorgerður
Katrín lærði einnig lögffæði og átti
stuttan feril í því fagi áður en hún
tók til starfa hjá Ríkisútvarpinu. Það-
an lá leið hennar í stjómmál og svo
fór um síðir að þær systur vom báð-
ar komnar í vinnu hjá menntamála-
ráðuneytinu.
Gunnar hefur verið gæfumaður í
leik og starfi, einkah'fi og opinbem.
Hann er vinsæll maður og víða
þekktur um íslenskt samfélag. Hann
fer ekki í manngreinarálit og gefur
sig á tal við unga og aldna. Hann er
ákafamaður í samræðu, trúr sinni
sannfæringu en áhugi hans kemur
víða við. Hann er veitull maður að
eðlisfari og fyrir bragðið reyndist sá
ferill sem hann kaus sér ungur giftu-
ríkur. í list sinni sem lífi dregur hann
aldrei af sér.
pbb@dv.is
f sminki í Þjóðleikhúsinu
/ upphafi nýrrar aldar.
Gunnar ásamt Þorgerði
Katrínu dóttur sinni Héríaf-
mæli Vigdísar Finnbogadóttur fyrir
réttu ári. Suðurnesjamenn telja
margir Þorgerði Katrinu íupphafi
ferils síns ekki síst hafa notið krafta
föðursíns.
Gunnar ásamt Svanhildi
Hólm á veitingu Eddunn-
ar 2004 Gunnar er mikill
sjarmör þegar hann vill það
við hafa. Hann veitir konum
I athygli og stær þeim gull-
hamra á heimsmannslegan
Gunnar
Eyjólfsson
Sjötugur.
óluiut UmiLtll Súnontu
mn tók úö vinnn nwö
fíutuiuti Iwgtu ÞJóötoikhústÖ
sotti fyrsui vmk lums upp n
UstuluíilÓ 1904: MilU skltms
tig hönmds. i>ur lék fíunnur
kuidlyndan sjóniunn. Sifíun
hnfn Ivifíir þcirra lcgifí nnkkr-
(im sinnuni sainnn og twfur
ölufur skrifafí vcrk fyrtr
fíunnar, fírwnu lundifí.
NÚM Oógg filippusdritiir t>r nf yugstu
kynslófí leikkvonna mti twfur unnifí nwfí
fíunnuri. Puu Núm og fíisli örn fíurfíuisson
liittu fíunnur og fíitrni kiuiu huns i l.ondrin
suinurifí ctlir tyrstn <ú lciklistnrskrilnns og
iriku pnu hjnnin krukknnn upp á nrmn sfnn
og kyiuiti fímtuir fwírn famlon, syiidi
iH'im hvvrtl pnhbu oglvikhús. Ninu Döggií
ckki í vundrwfíuui nwfí ufí uiinnust hnns:
fíryndfs l'vtursdritl/r Ivikkonn
kynntist fíunnnri jwgur jinu léku
suniíin í kvikniynditiiii Milli tjnlls
og tjöru sunuuifí 1949 og scinnn
luu vcturiun lcku þau f fíuldrn
l.tífti, Dfsu og Ltíft. Ihin vur rétt
uítján árn og hunn tuttugu og
þriggju. Puu hufu sifínn /wkkst og
huldlfí tryggfí vifí hvort unnnfí.
fuuiii fytsi í IJamlel 1964
þegar ég vm tmglíngiu' tig
hann er mér akufiega
minnissUeður. Síðmi kom
Ifmubil þar sem ég missú
samlmnd við hann sem lista-
mmm, ea allar götm frá þvi
ég kynmist honutn i Milli
skirms og tiömnds liel'ur mér
jióit hann ná nýjutn og aýj-
um áföugum sem listamaöm
með hverri aýrri rullii.
Það að muöm hafi and
legmi og líkamlegan vilja til
að staada á sviði í Imrðar
Iilutverki er eiastakt.
V \Að taaður laugt kom-
ggfc \inn yfir sjötugt hafi
B [til þess þrek et ufar
P^SSfcjsjaldgatft. Þar er
? Jliann einn á svið
lirllngiir fífsluson niinriist
þvss vkki svm ungUngur afí
iiítfn srifí fílliuiiir ii svifíi og ftíl
ckki nfí viuuu tiwfí hoiutm fyn
vii vftir 1960. Pcir hnfu sífíuu
dciit kjrirtuu scm frvnistu leik-
amr ivvggjn nálwgru kynsJóðo
þui á hu:
„Hann vav I fyrsta sjáll
stieða leikflokknum sem löt
um Imutið, Sex t hll. Strax og
slðan |>á hefur liatm verið upp
áhaldsleikari þessarar jijóðar
og lielst ekki leikið nema aðul
híutverk. Hann er númer <-itt
hjá þessari þjóð og hefur verið
það alla sína <evi. Rg
óska honum til luim
ingjn nu‘ð afnnelið jÆ
þar sem hann er að WT
gera sfnar ætingar á ‘
sólaiströnd."
„I lann er trtiklll vitmr minn ng
ég hekl aískaplega lipp á hann að
öllu leytt, tniklll leikari og góður
maður. Aflt það hesta um
Guaaar Hyjólfssoa að 4.É&
segja, eins og reyndar
alit af þessu fólkisem ^ W)&k:
ég byrjaði með.^
l lann er góðnr vm '
„l <‘t létt með þaö. llann hefur reyust
yngri kyaslóðinni í leikhúsuimm rosalega
vel. I fttnn var gerður að verndara Vestar
porls mjog saemtna vegna þess <tð liann
hefur reynst okkur ráðhoilur og aldrei legið
á skoðumun sínum hvert við aatum að
lialda. I lann er hara gjafmildur a sfna visktt
og gefur göð táð. Svo galsl mér
tiekli'æri á að leika á móti hon-
um f 1 lalum þarsemhannlék
pabba minn og ég fann ekk- aym RQ
ert fyrtr neinum aldursmun. mt
Uann talar mikið en erR
skemmtilegur maður." »
„llvað skal segja um
mamntin? llann er öðlingur
og mikill Ustanuiður. Tekið
jiáll t íjölmörgum mínum ,
sýaingum. Ilann heíur /1
reynst mér liollráður f j&
þeirri viaau. l larui er oft
sagður vera stórbokki jyi*
og erfiðut' viðureigaar i Mm
leikhúsiaa ea mér hefur^g
hann reynst afar vel i ’
míaum verkum,"
Nti lintifí þifí átt
sumsturf í tvo
áratugi?
Johunn Signrfíurson kynntist
Gunnurl jwgur hnnn frir ufí lciku f
Þjóðieikhúsinu 1972 og hefur
uimJð mikifí með homnn sífíun.
„Það er nú hægt að segja svo
margt ttm haaa blessaðan, stóv-
brotjnn og magnaöur maðttr og
frábier leikati. Hann er svo leit-
aadi. jákvæðm og opinn aö þvi
leyti til. Það er síðaa með ólík-
indum hvað haan er með mikla
orku og vinnur í því að
halda sér lifandt og leit- « •
aadt. SSK
Við vonim að tala gimjZjzm
unt dauðaaa, hvemig
þetta væri, þetta maga- v;"jÉijgl
aða nióment þegar kem
ur að þessu. Þá sagði " -
hattn: Ohlth, spenaandi!"