Freyr - 01.05.1999, Page 18

Máni á Fáskrúðarbakka. (Ljósm. L.B.).
hrúta í sveitinni og prýði-
lega bollangur, en aðeins
gulur í ull. Hann er sonur
Djákna 93-983. Þá skal
geta um Snæ 97-169 í
Haukatungu ytri, þroska-
mikill, bollangur og ullar-
góður hrútur sem er sonar-
sonur Hnykks 91-958. Af
kollóttum hrútum skal
nefna Ofurkoll 97-078 í
Hallkelsstaðahlíð, ullar-
góðan, jafnvaxinn og vel
gerðan hrút.
Eins og oft var hrútaval
sýnt í gamla Miklaholts-
hreppi. Þar skipaði efsta
sæti hrúta í ákaflega jöfii-
um hópi Gísli 97-636 í
Borgarholti, ákaflega fög-
ur og jafnxaxinn kind með
gríðarlega góð lærahold en
hrútur þessi er ffá Óttari
Sveinbjömssyni á Hellis-
sandi, ættaður ffá Máva-
hlíð. Jaki 97-215 á Fá-
skrúðarbakka er griðarlega
öflug holdakind en ekki
með alveg jafn mikil læra-
hold og Gisli. Á Hjarð-
arfelli voru tveir feikilega
góðir kollóttir hrútar. Snær
97-638 er sonur Þokka 93-
575 frá Dal, feikilega
þéttholda, jafnvaxinn og
ullargóður. Sómi 97-639,
sem er sonur Týs 95-609,
er jafnvel enn holdþéttari,
sérstaklega á baki, en hefúr
veikleika í fótstöðu.
I Staðarsveit var hópur
af fremur þroskalitlum en
mjög vel gerðum hrútum
sýndur, margir tilkomnir
með sæðingum ffá Laug-
ardælum. Eftirminnanleg-
astur af þeim öllum er
samt Straumur 97-206 í
Hoffúnum, sem er sonur
Þéttis 91-931, þessi hrútur
var 72 kg að þyngd en
feikilega jafnvel gerður,
með fádæma góð lærahold
og hreinhvítur og líktist
um margt ákaflega hálf-
bróður sínum Mjaldri 93-
985. Magni 97-203 í Hof-
túnum, sem er sonur
Mjaldurs 93-985, er einnig
feikilega vel gerður hrútur.
Við hrútaskoðun í
Breiðuvík kom fram
Nökkvi, Jónatans Ragnars-
sonar á Hellissandi. Hrútur
þessi var fádæma vænn og
vel þroskaður með ffábæra
holdfyllingu og feikilega
víða og mikla skrokkbygg-
ingu og var sem einstakl-
ingur næstbesti hrútur á
Vesturlandi. Þessi hmtur er
afkomandi þekktra sæðing-
arstöðvahrúta, Fóstra 90-
943 í föðurætt og Nökkva
88-942 í móðurætt.
Eins og oft var feikilegt
hrútaval i gamla Fróðár-
hreppi. Af öllum hrútum
þar bar samt af Draumur
97-010 í Mávahlíð. Nafn-
ið lýsir þessum hrút lík-
lega best sem einstakl-
ingi, þeir sem þekkja
hrúta frá Mávahlíð vita að
draumakindin þar hlýtur
að vera glæsigripur. Þessi
hrútur er gríðarlega vel
holdfylltur, með fádæma
öfluga fyllingu i lærum.
Draumur, sem ráða má af
lýsingu, var besti hrútur á
Vesturlandi er sonur
Spaks 93-049 sem efstur
stóð á síðustu héraðssýn-
ingu. Húmor 97-009 í
Mávahlíð sonur Amor 94-
814 er einnig feikilega at-
hyglisverð kind með frá-
bærar útlögur og gríðar-
lega góða holdfyllingu.
Af kollóttu hrútunum var
Sprækur 97-467 í Tungu
dæmdur bestur, saman-
rekinn vel gerð holda-
kind, en þessi hrútur er
blendingskind sonarsonur
Spaks 93-049. Snær 93-
049 á Brimilsvöllum gef-
ur þeim fyrrnefnda lítt
eftir í holdfyllingu, en
hefur þrengri frambygg-
ingu, en betri ull, en hann
er sonur Jökuls 94-804.
Langur 97-013 í Máva-
hlíð, sem er sonarsonur
Skjanna 92-968, er einnig
mjög góð kind, feikilega
bollangur og holdgóður.
Dalasýsla
Nú voru sýndir samtals
102 hrútar í sýslunni sem er
meira en helmings fækkun
ffá haustinu áður. í þeim
samanburði ber auk þess að
geta þess að Skógarströnd,
sem áður taldist til Snæ-
fellsnes- og Hnappadals-
sýslu, er nú hluti af Dala-
byggð. Af hrútunum voru
níu eldri hrútar, en vetur-
gömlu hrútamir 93 voru að
meðaltali 79,7 kg á fæti eða
nokkru léttari en jafnaldrar
haustið áður. I. verðlaun
fengu 76 þeirra eða 81,7%.
Hrútarnir á Dunki í
Hörðudal, þeir Sem 97-
315 undan Sóloni 93-977
og Kam 97-316 undan
Búa 89-950, voru mjög
þroskamiklir og með góða
holdfyllingu í lærum.
Dreki 97-087 á Spágils-
stöðum, sem er sonarsonur
Fóla 88-911, er athyglis-
verður hrútur, útlögumikill
og lágfættur með mjög
góð mala- og lærahold.
í Ásgarði voru tveir
hrútar sem skal getið.
Þróttur 97-485 er mjög
þroskamikill og vel gerður
hrútur með góða holdfyll-
ingu, sonur Svaða 94-998.
Sómi 97-639 á Hjarðarfelli. (Ljósm. L.B.).
18- FREYR 5-6/99