Freyr - 01.09.2001, Blaðsíða 38

Frá Búfjárræktarsambandi
Evrópu (EAAP)
Búfjárræktarsamband Evr-
ópu (EAAP) var stofnað
árið 1949 og eiga nú 37
þjóðir í Evrópu og við
Miðjarðarhaf aðild að því, þar á
meðal Island. Hápunktur starfsem-
innar er hin árlega ráðstefna sem að
þessu sinni var haldin í Búdapest í
Ungverjalandi dagana 26.-29. ágúst
sl.
Miklar breytingar
Það hafa orðið miklar breytingar í
Ungverjalandi síðan 1986 þegar þar
var síðast haldin ráðstefna Búljár-
ræktarsambands Evrópu. Ungverja-
land hélt býsna sterku vestrænu
yfirbragði, miðað við flest önnur
lönd austan Jámtjalds, þrátt fyrir
harða kommúnistastjóm. Ekki gmn-
aði mig þó sumarið 1986 í Búdapest
að innan þriggja ára yrðu valdhafar
að láta undan frjálsræðiskröfum
þorra almennings og því síður að fall
Sovétríkjanna væri skammt undan.
Fátt minnir nú á fyrri tíma nema
helst Lödur, Trabantar, Wartburgar
og Ikarusar á götum, í minnihluta þó,
og landbúnaðurinn hefur breyst
mikið. Búfé hefur fækkað og kjöt-
og ullarframleiðsla hefur minnkað
en mjólkurframleiðsla er svipuð og
áður. Einkavæðing hefur tekið við af
samyrkjubúskap og meðal nýmæla
er þróun lífræns landbúnaðar sem
töluverðar vonir em bundnar við. Nú
sækjast Ungveijar mjög eftir aðild
að Evrópusambandinu.
Góð ráðstefna
í Búdapest var tekið vel á móti
ráðstefnunni og henni búin prýðileg
aðstaða í nýlegum tækniháskóla
skammt frá bökkum Dónár í Búda
hluta borgarinnar en greið leið er um
hinar ijölmörgu brýr yfir í hinn hlut-
ann sem heitir Pest. Þá var efnt til
veglegar móttöku í Háskólanum í
Gödöllö, skammt frá Búdapest, en
nn*:
Dr. Ólafur R.
Dýrmundsson,
Bænda- i 1
samtökum w<
íslands
þar em m.a. kennd búvísindi. Búíjár-
ræktarsambandið skiptist í átta vís-
indadeildir, þ.e. fyrir nautgripi, svín,
hross, sauð- og geitfé, lífeðlisfræði,
erfðafræði, fóðurffæði og heilbrigði
búljár. Þama koma því einnig við
sögu allmargir dýralæknar þótt
búvísindamenn séu fjölmennastir. Þá
heldur sambandið ýmis málþing og
fundi um afmörkuð efni, bæði í
tengslum við ráðstefnuna og einnig á
öðmm tímum og í ýmsum löndum.
Venjulega er um að ræða samstarf
við önnur samtök eða stofnanir. Má í
því sambandi nefna málþing um
sauðfjárrækt vorið 1971 og um
hrossarækt sumarið 1993 á íslandi.
Ég var eini íslenski fulltrúinn á
ráðstefnunni að þessu sinni, en ég
hef sótt þessar ráðstefnur öðm hvom
síðan 1976, upphaflega að fmm-
kvæði dr. Halldórs Pálssonar, og var
Dr. Jean Boyazoglu, framkvæmda-
stjóri Búfjárræktarsambands Evrópu
og prófessor við búfjárræktardeild
Aristótelesar Háskóla í Þessalóníku í
Grikklandi, hvatti til varúðar gagnvart
erfðabreytingum og einræktun dýra og
skoraði á ráðstefnugesti að varðveita
sjaldgæf búfjárkyn, stofna og eigin-
leika.
ég um árabil ritari Sauð- og geitfjár-
deildar. Nú er ég einn þriggja vara-
forseta þeirrar deildar. Auk þess að
sitja ráðstefnuna og aðalfund sam-
bandsins notaði ég ferðina til að
sækja tvö málþing áður en hún hófst.
Hið fyrra ijallaði um sjaldgæf bú-
ljárkyn og eiginleika og flutti ég þar
stutt erindi um íslenskt forystufé sem
þykir einstakt á heimsvísu. Seinna
málþingið sat ég sem fulltrúi íslands
vegna samstarfs FAO, Matvæla- og
landbúnaðarstofnunar Sameinuðu
þjóðanna, o.fl. aðila, um skráningu,
vemdun og áætlanagerð um allar
erfðaauðlindir búfjár í heiminum. A
ráðstefnunni sjálfri vom á dagskrá
rúmlega 700 erindi og veggspjöld og
hana sóttu um 800 manns.
ímynd búfjárframleiðslu
Framan af ráðstefnunni var fjallað
mikið um stöðu og ímynd fram-
leiðslu búfjárafurða og viðhorf neyt-
enda til hennar. Ofarlega á baugi em
kúariða og gin- og klaufaveiki. Ljóst
er að almenningur, með hjálp
fjölmiðla, lætur sig í vaxandi mæli
varða hvaðan afurðimar em, hvemig
þær em framleiddar og hversu hollur
og ömggur maturinn er til neyslu,
m.a. vegna hættu á lyfjaleifum og
eiturefnum og á matarsýkingum á
borð við salmónellu og kamfílóbakt-
er. Þá var vikið töluvert að kostnaði,
m.a. vegna aukinna krafna við ýmiss
konar eftirlit og gæðastýringu. Mest
virðist þessi kostnaður lenda á bænd-
um, fremur en að neytendur verði
hans varir í vömverði, og er land-
búnaðurinn undir stöðugum þrýst-
ingi að framleiða ódýran mat. Það
eru nokkuð skiptar skoðanir um
áhrif þéttbærra búskaparhátta á þró-
unina á seinni ámm og áratugum.
Þeirri skoðun vex þó fylgi að verk-
smiðjubúskapur geti ekki þróast
áfram með sama hætti, vankantar
hans séu augljósir og kannanir í
38 - FR€VR 10/2001