Freyr - 01.03.2004, Blaðsíða 25

ist ríkja hjá Bændasamtökunum,
t.d. með sjálftöku þeirra af bein-
greiðslum vegna nautgripamerkj-
anna. Hann lýsti jafnframt
óánægju sinni með að fulltrúar
Bændasamtakanna og Landssam-
bands kúabænda skyldu ekki hafa
gengið alveg í takt við þá vinnu
sem fram fór í nefnd um stöðumat
og stefnumótun í mjólkurfram-
leiðslunni sem er undanfari hinnar
eiginlegu samningagerðar um nýj-
an mjólkursamning. I þeim efnum
hefði forysta Bændasamtakanna
átt að fylgja búgreinafélaginu að
málum og tala með þeim einum
rómi. Slíkt má ekki endurtaka sig
í hinni endanlegu samningagerð.
íslenskir bændur uppfylla nú allar
sinar skuldbindingar gagnvart nú-
gildandi alþjóðasamningum og ef
þeim verður breytt í framtíðinni er
einsýnt að í þeim efnum verður
gefinn töluverður aðlögunartími.
Svo virðist hins vegar sem margir
vilji gera einhvers konar WTO-
samning við sjálfa sig. Það kerfi
sem við nú búum við í mjólkinni
virkar mjög vel en hann kvaðst
hins vegar ekki skilja þá kúa-
bændur sem væru að tala niður
verð eigna sinna með því að tala
um að kvótaverð væri alltof hátt.
Að síðustu taldi hann það mikinn
ljóð á starfsemi búnaðarþings að
ákvæði um hlutfallskosningar til
stjómar skuli ekki hafa komist inn
í samþykktir Bændasamtakanna.
32. Þorsteinn Kristjánsson.
Ræðumaður þakkaði fulltrúa
svínabænda í fyrstu fyrir góða og
hreinskilna ræðu. Ef viðhorf hans
hefði ríkt á síðasta búnaðarþingi
hjá forsvarsmönnum búgreinar-
innar hefði það ugglaust sparað ís-
lenskum bændum mikla Qár-
muni. Bændur em vörslumenn
landsins og verða að viðhafa
ffumkvæði í þeim efnum. Huga
þarf að stefnumótun í ljósi breyt-
tra aðstæðna með hliðsjón af fjöl-
þættri nýtingu landsins. Það verð-
ur að koma einhverri skikkan á
skipulagningu skotveiða því að
víða er ágangur veiðimanna á
lönd bænda alls óþolandi. Þegar
rjúpnaveiðibanninu lýkur þurfum
við að vera búnir að undirbúa og
skipuleggja stofnun landeigenda-
félaga vegna skotveiða. Vaxandi
árekstrar hafa verið á milli bænda
og skotveiðimanna undanfarin ár
og ef ekki tekst að koma skipu-
lagi á þessi mál svertir það ímynd
landbúnaðarins í augum neytenda.
Með þessu værum við líka að
þjóna hagsmunum sjálfra veiði-
mannanna, sem gætu gengið að
tryggum veiðilendum í fullum
rétti. Menn geta rétt ímyndað sér
hvemig staðan væri í lax- og sil-
ungsveiðinni í dag ef slík lög
hefðu ekki verið sett um þau á sín-
um tíma. Ekki ætti að þurfa að
grípa til veiðibanns í framtíðinni
ef við náum tökum á skotveiðinni,
með stýringu álags og jöfnunar
veiðanna um landið. Veiðiálag
hefur verið að þjappast saman í
ákveðnar sveitir vegna þess að
einstakir bændur hafa gripið til
þess ráðs að banna veiði í landi
sinu sem hafi síðan jafnvel leitt til
ofveiði á jörð nágrannans. Að síð-
ustu Qallaði hann um sauðfjár-
samninginn og kvað Landssamtök
sauðfjárbænda hafa kannað hug
félagsmanna sinna rækilega áður
en þau hafí ákveðið að leggjast
gegn breytingum á núverandi
samningi og þess í stað að beina
kröftunum að stefnumótun vegna
nýs samnings.
33. Helgi Jóhannesson. Ræðu-
maður fjallaði í fyrstu um málefni
skjólstæðinga sinna, þ.e. garð-
yrkjubænda. Hann lýsti sig sam-
mála þeim sjónarmiðum að
Bændasamtökin ættu að hafa for-
sjá í sameiginlegum málum allra
búgreina en félögin sjálf að sjá um
sín sérmálefni. Blómaframleið-
Baldvin Kr. Baldvinsson, Torfunesi i
Köldukinn.
endur hafa átt í miklum erfíðleik-
um undanfarin ár, með viðvarandi
taprekstri og ljóst að þar mun
fljótlega koma að vissum enda-
punkti verði ekkert að gert.
Astæðumar eru fyrst og fremst
samstöðuleysi bænda og óskyn-
samlegar fjárfestingar. Fyrir bún-
aðarþingi liggur nú að kjósa
bændum nýja forystu og það er
okkar að leggja henni línumar.
Það hlýtur að teljast forgangs-
verkefni í þeim efnum að skapa
jákvæðari stemmingu í kringum
landbúnaðinn því við slíkar að-
stæður er auðveldara að vinna
málefnum bænda brautargengi í
samfélaginu.
34. Sigurður Loftsson. Ræðu-
maður þakkaði í fyrstu fyrir góða
setningarathöfn, en kvað umræð-
umar nú hafa verið bæði rólegar
og afslappaðar. Hann þakkaði frá-
farandi fonnanni fyrir störf hans í
þágu Bændasamtakanna og taldi
að þrátt fýrir að hann hafí ekki
alltaf verið honum sammála þá
væri það bændum afar mikilvægt
að eiga menn í sínum röðum sem
Freyr 2/2004 - 25 |