Prentarinn - 01.01.1968, Blaðsíða 38

ins, setti þingið og gat þess í ræðu sinni að
hann yrði ekki aftur í kjöri. Hann væri hættur
störfum hjá svissneska prentarafélaginu vegna
aldurs og því eðlilegt að hann léti líka af
embætti sem forseti IGF.
Hann minnti á að þrátt fyrir allar tækni-
framfarir byggi meira en helmingur mann-
kynsins við hungur og neyð og enn væru háð-
ar grimmilegar styrjaldir. Verkalýðshreyfing-
in hlyti því að vinna að því með öllum sínum
krafti að friður kæmist á, og vísindin yrðu
öllu mannkyninu til heilla en ekki einungis
hluta þess, eins og nú er. Hann vék að lokum
að þeim málum sem lágu fyrir þinginu og
starfi IGF síðustu þrjú árin. Þegar hann hafði
lokið máli sínu fluttu gestir ávörp.
Eftir hádegi sama dag hófu prentarar íiðn-
grein I) að þinga um sín sérmál, en aðrir full-
trúar fengu tækifæri til þess að skoða sig um
í London.
Auk stjórnarkosninga o. þ. u. 1. voru þetta
helztu málin á dagskrá fundarins: 1. Atvinnu-
öryggi prentara, 2. Hverjir skulu vinna á
prentvélar, sem bæði eru gerðar fyrir offset-
og hæðarprentun? 3. Menntun stéttarinnar nú
og í framtíðinni.
Arnold Steiner frá Austurríki, formaður
prentaradeildarinnar, setti fundinn og umræð-
urnar snerust mikið um örar tæknibreytingar
i prentiðnaðinum og áhrifin sem þær hafa.
Sjálfvirkni hefur aukizt mikið í prentverk-
inu eins og flestum öðrum iðngreinum og því
þarf færri hendur til þess að vinna verkin og
aðra kunnáttu. Dr. Gúnther Friedrich, for-
stöðumaður sjálfvirknideildar málmiðnaðar-
sambandsins í V-Þýzkalandi, hélt fyrirlestur
á tækniráðstefnunni og tók dæmi um þetta frá
sínu heimalandi. Hann sagði m. a.:
„Ef litið er á vesturþýzka iðnaðinn í heild
þarf nú 60% minni vinnukraft en fyrir 16
árum til þess að framleiða tiltekið magn af
vörum. 1950 þurfti 203 vinnustundir til þess
að framleiða vörur að verðmæti 1000 mörk.
1966 þurfti ekki 203 vinnustundir — aðeins
78. Þessi furðulegi munur er árangur sjálf-
virkni og annarra tækniframfara.
Þetta sést greinilega þegar gerður er sam-
anburður á hagskýrslum vesturþýzka iðnaðar-
ins árin 1961 og 1966. Á þessum fimm árum
urðu eftirtaldar breytingar:
Framleiðsla................ -f-25,4%
Vinnutími pr. starfsmann -4- 5,7%
Iðnverkafólk ............ -4- 3,5%
Skrifstofufólk............. -(-17,7%
Starfsfólk alls................ 0,8%
Tölurnar sýna að á sama tíma og fjöldi starfs-
fólks er nær óbreyttur og vinnutíminn hefur
stytzt um 5,7% er framleiðsluaukningin
25,4%.“
Um prentiðnaðinn í V-Þýzkalandi sagði
Gúnther Friedrichs þetta m. a.:
„Þótt starfsfólki í pappírs- og prentiðnaði
hafi fjölgað nokkuð, er augljóst hve iæknin
hefur sparað mjög mannafla. Þar óx fram-
leiðslan nær því 58% frá 1958 til 1955, en
starfsfólki fjölgaði aðeins um tæp 19% á sama
tíma, og vinnutíminn styttist þó um 12%.“
Það kom fram í umræðunum á fundi prent-
ara að svipaða sögu er að segja frá öðrum
John Bonjield, jorseti IGF.
36
PRENTARINN