Prentarinn - 01.01.1968, Blaðsíða 43

Prentarinn - 01.01.1968, Blaðsíða 43
að þær ná til allra félagsmanna, hvort sem þeir komast á fundi eða ekki. Að endingu vil ég eindregið hvetja félags- menn, og sérstaklega yngri mennina, til að fylgjast betur með málefnum félagsins og sækja fleiri fundi en aðeins kjaramálafundina. Tímar atvinnuleysis og þrenginga geta kom- ið aftur. Eldri menn þekkja vel til þess ástands, þegar félagið varð að berjast harðri baráttu til að halda uppi kaupi og kjörum. Traust atvinna síðustu áratuga hefur sem vonlegt er sljóvgað hugi yngri mannanna fyrir mikilvægi trausts stéttarfélags. Segja mætti mér, að þeim lærðist fljótlega, að meta félagið undir slíkum kringumstæðum. Ungu prentarar! Standið vel á verði um félag vort, það stendur eða fellur með aðgerð- um okkar. RitaS ■ jebr mg Látnir félagar kvaddir Gestur Árnason kvaddi þennan heim 15. ágúst 1967, í sátt við allt og alla og var þá nýlega orðinn 85 ára gamall, f. 28. apríl 1882 að Fossi í Staðarsveit. Gestur hóf prentnám í Dagskrárprentsmiðju 1897. Hann vann svo um skeið í Aldarprent- smiðju, en 1905, árið sem prentsmiðjan Gut- enberg hóf starfsemi sína, réðist hann þangað cg starfaði þar óslitið í hálfa öld. Eftir að Gestur hætti í Gutenberg fyrir ald- urs sakir var hann samt áfram við pilsfald prentgyðjunnar, þar sem hann vann ýmis störf í prentsmiðjum, allt þar til heilsan brast nokkr- um mánuðum fyrir andlát hans. Gestur var alla tíð trúverðugur og dyggur prentari. Hann var mjög árrisull maður, enda féll það í hans hlut hér áður fyrr að sjá um miðstöðvar- kyndingu Gutenbergshússins. Ég kynntist Gesti heitnum lítillega á æsku- árum mínum, þegar hann var gestkomandi á heimili foreldra minna, en þegar ég hóf nám í Gutenberg, varð ég, sem flestir aðrir, hænd- ur að Gesti. Hann var alltaf svo elskulegur og þýður í allri framkomu. Gestur var afbragðs kátur og skemmtilegur maður og mjög félagslyndur. Alltaf var hann með, þegar brugðið var öðru hvoru út af van- anum og menn gerðu sér dagamun. Eftir að Gestur hætti í Gutenberg kom hann iðulega til okkar, a. m. k. vikulega og stundum oftar, og var að sjálfsögðu kærkominn „gest- ur“!, og alltaf var hann jafn sprækur og fjör- ugur. Gestur kvæntist árið 1909 eftirlifandi konu sinni, Ragnheiði Egilsdóttur og eignuðust þau eina dóttur og tvo syni. Ég þori að fullyrða, að allir sem kynntust Gesti heitnum, minnast hans með hlýjum huga. Ef svo er, sem margir halda fram, að eftir þessa jarðvist förum við í aðra og ókunna til- veru, þá er ég þess handviss, að þar heldur Gestur uppi fjörinu. Jón Otti Jónsson. Árið 1942 voru 6 unglingar við nám í Ríkis- prentsmiðjunni Gutenberg. Að hefja nám og kynnast þeim mörgu göfugu og gáfuðu mönn- um, sem þar störfuðu, finnst mér í dag hafa verið góður skóli, kannski sá bezti, sem ung- lingar gátu fengið. Eg hafði séð flesta þessa menn áður, vegna tíðra sendiferða í Gutenberg, þekkti nokkra með nafni, en allir á*tu þeir það sameiginlegt að þeir vöktu sérstaka athygli — báru sinn sérstæða perscnuleika. Nú eru flestir þessir menn horfnir af sjónar- sviðinu, síðastur þeirra Gestur Arnason. Gestur Árnason var fæddur að Fossi í Stað- arsveit 28. apríl 1882, en fluttist ársgamall með foreldrum sínum til Reykjavíkur. PRENTARINN 41

x

Prentarinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Prentarinn
https://timarit.is/publication/732

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.