Árbók VFÍ - 01.06.1992, Qupperneq 125

Tækniannáll 1991 123
Þetta var mikið áfall fyrir íslenskt efnahagslíf þar sem stöðnun hefur ríkt mikið til síðan 1988.
Sem stendur er reiknað með að frestunin verði a.m.k. eitt ár.
Undirbúningur framkvæmda við virkjanir og háspennulínur vegna álversins á Keilisnesi var
snar þáttur í starfsemi Landsvirkjunar á árinu. Liður í þessum undirbúningi voru útboð á
mörgum helstu verkþáttum Fljótsdalsvirkjunar (210 MW) og stækkunar Búrfellsvirkjunar
(I 10 MW). Bárust hagstæð tilboð í öll þessi verk. Vegna frestunar álversframkvæmdanna á
Keilisnesi var samið við lægstbjóðendur um framlengingu tilboða fram á árið 1992, en áætlað
er að álverið þurfi á 350 MW að halda og 3.000 GWh á ári miðað við 210.000 tonna fram-
leiðslugetu.
Frestun sú sem orðin er á álversframkvæmdum leiðir til þess að ekki er hægt að gera ráð
fyrir að álverið á Keilisnesi geti tekið til starfa fyrr en í fyrsta lagi í árslok 1996 í stað ársloka
1995 eins og áður var stefnt að.
6.1.4 Markaðsskrifstofa Iðnaðarráðuneytis og Landsvirk junar
í tækniannáli 1990 kom fram að meginhlutverk Markaðsskrifstofu iðnaðarráðuneytisins og
Landsvirkjunar (MIL) er að afla markaðar fyrir orku til stóriðju auk þess að láta í té nauðsyn-
lega aðstoð við samningagerð ríkisins og Landsvirkjunar um sölu áorku til stóriðjuframkvæmda.
Málm- og efnaiðnaður: Meginverkefni MIL á árinu 1991 var vinna vegna undirbúnings
Atlantsál álversins. MIL fylgdist eftir föngum með öðrum hugsanlegum tækifærum til orku-
sölu. Helstu möguleikar sem fylgst hefur verið með eru: Þriðja álverið, álúrvinnsla, kísiljám
og önnur járnblendi, kísilmálmur, kísilflögur, magnesíum, títan, lithium, sink og blý, slípiefni
og vetni. Að sinni er ekki grundvöllur vegna markaðsaðstæðna fyrir framleiðslu þessara efna.
Eftirspurn eftir títan og lithium hefur farið vaxandi að undanförnu.
Súrál: Bandarískt fyrirtæki hefur sýnt áhuga á að kanna hvort hagkvæmt sé að reisa verk-
smiðju á íslandi, sem framleiða myndi 30.000 tonn á ári af súrálsbráði (múllíti) til notkunar í
slípiiðnaði. Iðnaðurinn þyrfti um 100-150 GWh á ári af raforku.
Vetni: Viðræður hafa farið fram við þýsk fyrirtæki um sameiginleg rannsóknarefni á sviði
vetnisvinnslu og nýtingar íslenskrar orku í því sambandi.
Jarðgufuiðnaður: Unnið var að undirbúningi átaks til að kynna jarðgufu til iðnaðarnota í til-
teknum iðngreinum Evrópu, sem nota mikla gufu.
Raforkusala um sæstreng:Könnunarviðræður fóru fram á árinu 1991 við ýmsa aðila um raf-
orkusölu vegna hugsanlegs raforkuflutnings með sæstreng til Skotlands, Englands eða Þýska-
lands.
6.2 Iðnaðurinn almennt
Framleiðsla: Fyrirliggjandi vísbendingar benda til þess að á árinu 1991 hafi iðnaðarfram-
leiðslan í heild vaxið um 1,5-2% að raungildi frá fyrra ári. Ef framleiðsla áls og kísiljárns er
undanskilin var vöxturinn 2,5-3%.
Þegar litið er til heimamarkaðsgreina iðnaðar er vöxturinn einna mest áberandi í sælgætis-
iðnaði. Nokkur vöxtur varð einnig í flestuni öðrum heimamarkaðsgreinum.
Samdráttur varð í flestum útflutningsgreinum iðnaðar. í krónum talið vegur þyngst sam-
dráttur í verðmæti útfluttra stóriðjuafurða, en áætlað er að verðmætasköpun stóriðju hafi dregist
saman um 3%.
Fjárfesting: Tiltækar upplýsingar benda til að fjárfesting í almennum iðnaði hafi vaxið tölu-
vert á árinu 1991. Athuganir Þjóðhagsstofnunar benda til að fjárfesting í almennum iðnaði hafi