Neytendablaðið - 01.10.1969, Síða 9
haft er í huga, að „cndurbyggða" mjólkin er þar aðeins um 25% af
mjólkinni, má sjá, að kostnaður við vinnslu „endurbyggðu" mjólkur-
innar er mikill. í Noregi greiddi ríkið þennan aukakostnað. Þar sem
íbúar Finnmerkur eru um 76.000, eða um 2% íbúa Noregs, eru þetta
ekki mikil útgjöld fyrir norska ríkið. A því svæði, sem ætlunin er
að selja „blönduðu" mjólkina á Islandi, búa hins vegar milli 65—
70% Islendinga. Greiði íslenzka ríkið aukakostnaðinn við vinnslu
„blönduðu" mjólkurinnar, og hann yrði svipaður og í Noregi, væri
því um umtalsverð útgjöld að ræða, sem neytendur yrðu að endingu
að greiða í hærri sköttum. Greiði íslenzka ríkið ekki aukakostnaðinn,
hlýtur hann að koma fram í hærra mjólkurverði fyrr eða síðar, ekki
nauðsynlega á „blönduðu" mjólkinni eingöngu heldur á mjólkuraf-
urðum almennt samkvæmt verðjöfnunarreglum við verðiagningu
mjólkurafurða.
Forstöðumenn Mjólkursamsölunnar í Reykjavík hafa ekki getað
sagt hver kostnaðurinn við framleiðslu „blönduðu" mjólkurinnar muni
verða. Þeir telja, að við framleiðsluna muni aðrir liðir sparast eins og
flutningskostnaður mjólkur frá Norðurlandi til Reykjavíkur, en hann
var um 2 kr. á hvern líter síðastliðinn vetur. En í þessu sambandi ber
að athuga, að tiltölulega lítið af drykkjarmjólk Reykvíkinga kom þá frá
Norðurlandi, þótt sú mjólk hafi stundum verið nauðsynleg til að hindra
mjólkurskort.
Á því leikur lítill vafi, að auðvelt verður fyrir Mjólkursamsöluna í
Reykjavík að framleiða „blandaða" mjólk, sem ekki stendur að baki
venjulegri drykkjarmjólk um gæði. Flins vegar verður erfitt að fram-
leiða „blandaða" mjólk án verulegs kostnaðarauka. Meðan kostnaðar-
atriðin eru ennþá óútskýrð, er erfitt fyrir Neytendasamtökin að lýsa
yfir skilyrðislausum stuðningi við þessa síðustu tilraun framleiðenda
til að leysa hin rniklu vandamál mjólkurskortsins.
NEYTENDADLADID
9