Neytendablaðið - 01.10.1969, Page 46
sem hafa sérstaka samninga við báta fá ýsuna á svo lágu verði. Þessir
sérstöku samningar eru fyrst og fremst um að útgerðarmaðurinn lofar
að selja fisksalanum allan fiskinn, sem báturinn veiðir, og fisksalinn
skuldbindur sig til að kaupa allan aflann hvernig sem ástatt er í fisk-
búðinni.
Fisksalar, sem hafa ákveðna samninga við báta, reka því einnig fisk-
heildsölu, og selja öðrum fisksölum þann fisk sem þeir setja ekki í
eigin fiskbúðir. I dag eru aðeins tveir fiskheildsalar í Reykjavík, og
ber þar fyrst að nefna Sæbjörgu. Verðið frá heildsala til smásala er 13
kr. ýsukílóið.
Venjulegi fisksalinn okkar kaupir því ýsukílóið á allt að 13 kr.; —
vilji hann fá ýsuna á lægra verði verður hann að afla hennar í ein-
hverjum leiðangri suður með sjó. Fisksalinn verkar ýsuna síðan frekar
í búðinni, afhausar hana og þvær og sclur hana til viðskiptavinarins
á 24—25 kr. kílóið, ýsuflakið á 44—48 kr. kílóið. — Álagning er frjáls,
en Verðlagsskrifstofan hefur tjáð okkur, að fisksalar seldu vöru sína á
svipuðu verði og skrifstofan telur sanngjarnt.
Hár kostnaðarliður eru fiskumbúðir. Sumir fisksalar nota aðeins
dagblöð, þetta leyfa heilbrigðisyfirvöld, og þá er umbúðarkostnaður
auðvitað sama og enginn. En flestir fisksalar nota hvítan pappír, sama
pappír og dagblöð eru prentuð á, eða smjörpappír eða hvorttveggja;
og meirihluti fisksalanna notar alls ekki dagblöð. Lausleg áætlun virð-
ist gefa til kynna, að noti fisksalinn bæði smjörpappír og hvítan pappír,
fari umbúðarkostnaðurinn í 2—3 kr. á fiskkílóið.
Allt bendir til að venjulegi fisksalinn okkar hverfi bráðlega af sjón-
arsviðinu. I staðinn komi fisksölufyrirtæki, sem reka fiskheildsölu og
eiga margar fiskbúðir og hafa yfir nægu fjármagni að ráða til að kaupa
dýrt húsnæði í nýjum byggingum. Gott dæmi um slíka þróun er fisk-
verzlunin Sæbjörg. Sæbjörg hefur mikla fiskheildsölu, selur flestum
matsölustöðum, sjúkrahúsum og fleiri slíkum aðilum í Reykjavík og
ræður 6 fiskbúðum. Fiskbúðum Sæbjargar fjölgar með ári hverju.
Vafalaust munu fleiri slík fisksölufyrirtæki koma fram á sjónarsviðið
í framtíðinni, og venjulegi fisksalinn okkar mun gefast upp fyrir striti
sínu og fjármagni annarra. Og þá verður fiskverzlun jafn ópersónuleg
og önnur verzlun; við missum „fisksalann okkar“ líka.
46
NEYTENDABLAÐIÐ