Heimilisritið - 01.07.1946, Síða 9
um framtíðina, ef til vill einmana-
tilfinning, leiðindi og eftirsjá. Þér
verðið að hafa hugfast að þótt
hjónaskilnaðurinn kunni að leysa
viss vandkvæði, getur hann ekki
gert yður að nýrri manneskju. Því
síður megið þér búast við að
verða sú sama £Öa sá sami, sem þér
voruð fyrir hjónabandið.
Venjulegasta ástæðan til hjóna-
skilnaðar er: — „Maðurinn minn
elskar mig ekki iengur. Hann
sagði það sjálfur“, eða „Konan mín
er hætt að treysta mér“. Þetta eru
venjuleg orðatiltæki, sem aðeins
eru notuð, til að dylja fjölda af
miklu dýpri orsökum fyrir misklíð
milli hjóna. Það sem skiptir máli,
er að komast að raun um, hverjar
hinar raunveru'legu ástæður eru,
því að venjulega má lagfæra flest
slík ágreiningsatriði og komast hjá
skilnaði. Hjónabandið krefst auk-
innar sjálfstjórnar og hæfileika til
að kunna að meta sjálfsaga bæði
hjá sjálfum sér og örðum. En að
komast áfram á réttan hátt í ein-
lífinu krefst einnig sjálfsaga og
getur oft verið erfiðara, en að hafa
einhvern annan til að bera byrðar
lífsins með sér.
REYNIÐ HJÓNABANDIÐ TIL
HLÝTAR
Ef til vill hefur utanaðkomandi
aðili einhver áhrif á hjónaband yð-
ar. Gifta konan, sem hefur flutzt
til foreldra sinna um stunda sak-
ir, má gæta að sér. Hið sama gild-
ir ekki siður um eiginmanninn, sem
ef til vill á foreldra, er vilja hjálpa
ungu hjónunum. Auðvitað meina
foreldrarnir vafalaust vel, en gæta
bara ekki að því, að um leið og
þau bjóða fram aðstoð sína, bæði
með ráðleggingum og jafnvel pen-
ingalegri aðstoð, eru þau ef ti'l vill
að gera meira ógagn en gagn. Sí-
fel'ld afskiptasemi foreldra af ný-
lega giftum hjónum er eitthvert
allra öruggasta ráðið til að eyði-
leggja hjónaband þeirra. Hjónin
verða að læra að treysta á hvort
annað svo sem framast er unnt.
Þér ættuð ekki að láta neins p-
freistað til að komast í skilning
um, hvað þér þurfið að gera til að
öðlast hjónabandshamingjuna.
Hvað var það sem í upphafi var
svo mikils virði í yðar augum við
hjónabandið, og að hvaða leyti
hafa aðstæðurnar breyzt nú? Ein
af nýjustu kvikmyndunum lýsir
þessu atriði af léttleika og skiln-
ingi. Þár segir slujginn dómari
hjónunum, sem sækja um skilnað,
að bíða í tvær vikur þangað til þau
geri alvöru úr skilnaðinum. A þeim
tíma skyldu þau upplifa í einu og
öllu alla atburði, er gerst hefðu
fyrstu dagana, sem þau voru gift.
Það varð ekkert af hjónaskilnað-
inum í þessu tilfelli, því að hjónin
fundu aftur það sem þau höfðu
týnt og héldu að væri a'lgerlega
horfið úr lífi þeirra.
HEIMILISRITIÐ
7