Heimilisritið - 01.07.1946, Blaðsíða 10

Tilfinning fyrir öryggisleysi, sera
oft á rót sína að rekja til einhverr-
ar reynslu frá barndómsárunum,
hefur oft orsakað fjandskap milli
hjóna og gagnvart hjónabandinu
almennt. Barn, sem ekki nýtur ást-
ríkis í æsku, þorir ekki að gefa sig
ástinni algerlega á vald, þegar það
er komið á fullorðins ár, af ótta
við að verða sært og vonsvikið. í
slíkum tilfellum, er þörf á raun-
hæfri þekkingu, og er þá bezt að
leita til sálfræðings, prests eða
annarra með svipaðri þekkingu.
Það eitt er að minnsta kosti víst,
að skilnaður getur ekki bætt upp
þörfina á einlægri ást.
Blekkið yður ek'ki með því að
imynda yður, að hjónaskilnaðurinn
sé í raun og veru óbrigðult tæki-
færi til að byrja nýtt líf. Þér getið
ekki á einni svipstundu losað yður
við hin sálrænu áhrif hjónabands-
ins. Endurminningar og söknuður
Iáta yður aldrei í friði, en þó munu
hinar brostnu vonir, sem bundnar
voru við hjónabandið, valda yður
mestum sársauka. Allir hafa reynt
bæði súrt og sætt. En hjónaskiln-
aður er svo mikið skipbrot, að
hver og einn ætti að gera sitt ýtr-
asta, til að koma í veg fyrir slíkt.
^ E N D I R
Þverhandarbreidd frá lífsbjörginni
AÐ VORLAGI, þegar mikið leysingsvatn var í öllum ám og lækjum, ætluðu
þrír menn að róa i smákænu yfir á eina. Straumur var óvenjumikill í ánni, og
þegar þeir^voru komnir miðja leið yfir hvolfdi bátnum.
Einn mannanna var ungur og afbragðsgóður sundmaður. Hann fylgdist með
félögum sínum að öðrum árbakkanum, en sneri aftur, þegar hann sá að þeim
var borgið og synti út á eftir bátnum, til þess að reyna að bjarga honum.
Straumurinn hafði borið bátinn langt niður eftir ánni, og þegar sundmaðurinn
kom út í miðja straumiðuna sáu félagar hans, að hann var í augljósum lífs-
háska.
Þeir fengu lánað reipi i nálægu húsi og hlupu niðtir með ánni, þar til þeir
komu að langri brú, sem lá yfir ána nokkur hundruð metrum neðar. Þeir fóru
út á brúna og létu reipið síga niður.
Maðurinn, sem hafði árangurslaust reynt að. synda út úr strauminum og var
að þrotum kominn, sá reipið þegar hann barst undir brúna og greip í angist
sinni eftir því. En það var þverhandarbreidd of stutt. Ungi maðurinn náði ekki
til þess og drukknaði.

HEIMILISRITIÐ