Heimilisritið - 01.07.1946, Blaðsíða 32

Heimilisritið - 01.07.1946, Blaðsíða 32
loks fundum við eitt, sem frænda mínum leizt mjög vel á, og fluttum inn í það sama kvöldið. Það var ellefu-herbergja-liús, þar var gas- ofn, vaskur með rennandi vatni og eitt herbergi með rúmi og legubekk. Hin herbergin voru öll tóm. Jorgi frændi minn kveikti ljós, tók fram zítarinn, settist á gólfið og fór að spila og syngja. Það var mjög fallegt. Stundum var það þunglyndislegt og stundum fjörugt, en það var alltaf injög fallegt. Ég veit ekki hve lengi hann spilaði og söng, áður en hon- um datt í hug að hann væri solt- inn, en allt í einu spratt hann upp af gólfinu og sagði: Aram, gefðu mér graut. Kvöld þetta eldaði ég hrís- grjónagraut, sem var bæði saltur og útþynntur, en Jorgi frændi minn sagði: Aram, hann er alveg afbragð. Fuglarnir vöktu okkur um sól- arupprás. Vinnan, sagði ég. Þú byrjar sem sé í dag. í dag, sagði Jorgi frændi minn. Hann skreiddist nöturlegur út úr tómu húsinu, og ég litaðist um eft- ir sófli. Ég fann engan sófl, svo ég gekk út og settist á tröppurnar við aðal-innganginn. Þetta virtist vera dýrlegur hluti af veröldinni við dagsljós. Það var ein gata með aðeins fjórum húsum. Það var kirkjuturn eilítið lengra burtu. Ég 30 sat á tröppunum um það bil eina. klukkustund. Jorgi frændi minn kom upp götuna á hjóli, hann ók í kröppum sveigum af einskærri gleði. Ekki i ár, guði sé lof, sagði hann. Hami datt af hjólinu niður í rósarunna. Ha? sagði ég. Það er enga vinnu að fá, sagði hann. Enga vinnu, guði sé lof. Hann þefaði af einni rósanna. Enga vinnu? sagði ég. Enga vinnu, guði almáttugum sé lof, sagði hann. Hann bfosti við rósinni. Hví ekki? sagði ég. Vatnsmelónurnar, sagði hann. Hvað um þær? spurði ég. Uppskerutíminn er búinn, sagði hann. Þú skrökvar því, sagði ég. Uppskerutíminn er á enda, sagði Jorgi frændi minn. Þú verður að trúa því sem ég segi, hann er á enda. Pabbi þinn malar á þér hausinn, sagði ég. Uppskerutíininn er á enda, sagði hann. Lofaður sé drottinn, melón- urnar eru allar komnar undir þak. Hver hefur sagt það? sagði ég. Óðalseigandinn. Óðalseigandinn hefur sagt það, sagði Jorgi frændi minn. Ég trúi því, að hann hafi sagt það, sagði ég. Hann hefur ekki viljað særa tilfinningar þínar. HEIMILISRITI3E>
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.