Heimilisritið - 01.08.1948, Page 33

ekki hvað. Og það er alveg sama
þótt þú segist ekki hafa spilað'
nema einu sinni og að þú getir
ekki hitt kúlu þó að þú stæðir
á höfði — það kemur allt með
æfingunni. Og svo verðurðu aldr-
ei heima. Þú verður öðruvísi í
útliti en aðrir menn, Gúndi. Já,
það verðurðu einmitt. Það' verð-
ur eitthvað hryllilegt við þig. Ef
ég gæti ekki þekkt billiardspil-
ara á útliti hans, þá hefði ég
eklci augu í höfðinu. Það eitt er
víst. Þeir eru allir gulir í framan
eins og bókfell, og svo eru þeir
með efrivararhýjung — nú ferðu
náttúrlega að láta vaxa á þér yf-
irskegg, þó að það muni víst
ganga erfiðlega fyrir þér. Já,
þeir eru allir gulgráir í framan og
óupphtsdjarfir. Þeir líta út eins
og þeir væru systkinasynir verstu
vasaþjófa. Og sama sagan verðúr
með þig, Gúndi. Eftir hálft ár
þekkja börnin ekki föðúr sinn.
Ég held næstum að ég gæti
sætt mig við allt, annað en billi-
ard. Og hvaða félaga færðu?
Stráka, sem alltaf þurfa að slá
þig um fimmtíu eða hundrað
kall! Eg get sagt þér það, Gúndi,
að á billiardstofu eiga jafnvel
þeir heimskustu auðvelt með að
svíkja og tæla — svo að þú get-
ur ekki umflúið hverskonar eyði-
leggingu. Það er kapella, sem
djöfullinn getur notað til að
prédika í, og hann gerir það líka
með ánægju og árangri. — Ertu
að biðja viig að vera ekki
mælska! Ég skil þig ekki, Gúndi.
Og ég læt þig vita það, að ég verð
eins mælsk og mér þurfa þvkir.
En ég má aldrei opna munninn
— og það veit guð að er ekki oft
— án þess að þú hæðist að mér.
Nei, ég vil ekki þegja yfir því.
Ég vil það ekki, Gúndi. Um allt
annað vil ég þegja, þegar það er
þér til geðs — það veiztu vel. En
um þetta vil ég tala. Ég veit þú
getur ekki spilað billiard, og að'
þú munir aldrei geta lært það —
alveg áreiðanlega. En það gerir
bara illt verra, því að hugsaðu
þér alla þá peninga, sem þú
munt tapa; hugsaðu þér þá glöt-
un, sém þú steypir þér í. Þeir eru
margir, rónarnir, sem fara dag-
lega á billiardstofurnar, til þess
að fá fyrir mat og drykk, eins og
refir, sem læðast heim að sveita-
heimili í leit að feitri gæs — og
þeir munu veiða þig í net sitt,
Gúndi, það er ég alveg viss um.
Billiardkúlur! Það eru kúlur,
Gúndi, sem eru verri en byssu-
kúlur. Þær hafa farið í gegnum
hjarta margrar konunnar, að
maður nú ekki tali um börnin.
Og það eru kúlur, sem þú ætlar
nótt og dag að eyðileggja fjöl-
skyldu þína með. Láttu ósagt,
að þú ætlir ekki að spila! Þegar
einhver er einu sinni orðinn sólg-
inn í það, þá — eins og hún Sigga
HEIMILISRITIÐ
31