Heimilisritið - 01.08.1948, Qupperneq 44

mjór eins og keyrisól. Eðlan
mældist vera sex fet og tvær
tommur á lengd. Annars eru
landeðlurnar meinlaus dýr.
Skömmu eftir þetta, komum
við í unaðslega fallegt skógar-
rjóður, niðri við' fljótið. Vatnið
í fljótinu var hér blátært, og við
sáum marga sérkennilega fiska
synda í því. Ungfrú Brown
horfði hugfangin á spegilsléttan
vatnsflötinn og sagði: „Það
myndi vera indælt að fá sér bað“.
„Ekki til að tala um“, sagði
ég. „Hér er krökkt af krókódíl-
um, jafnvel þótt þér sjáið ekki
neinn. Þér getið verið vissar um,
að þeirymuni sjá yðhr, þó að þér
getið ekki séð þá. Lítið til dæm-
is þangað“.
Hún .einblíndi á þann stað,
sem ég hafði bent á, en gat ekk-
ert markvert séð.
„Horfið betur á“, sagði ég, og
hafði gaman af forvitni herinar.
Hún gat nefnilega ekki séð nokk-
urt, kvikindi.
Allt í einu heyrðum við skjálfa
í einhverju skammt frá okkur.
Ungfrú Brown leit í áttina þarig-
að1, sem skrjáfið heyrðist. Það
var auðvelt að eygja hvar geysi-
stór eiturslanga lá samanhnipr-
. uð á laufgaðri trjágrein rétt hjá
okkur, og hefðum við gengið
nokkrum skrefum lengra til
hægri, myndum við hafa orðið
henni að bráð.
„Skjótið — flýtið' yður“,
hrópaði ég.
Hún hleypti af, og hin stóra
eiturslanga féll steindauð niður í
fljótið.
Frumskógurinn var raunveru-
iegur dýragarður, því að nokkr-
um mínútum síðar skutum við
annað merkilegt dýr, maurætu.
Hún er með löngu, gúmíkenndu
trýni og sterkum klóm. Þetta
sérkennilega dýr notar hinar
geysisterku grafloppur og klær
til að róta upp maurabúum, síð-
an stingur hún trýninu niður í
morandi maurakösina og gæðir
sér á þeim.
Það hafði ekki liðið hálftími
frá þessum viðburði, þegar riffill
ungfrú Browns gall við með
sterku bergmáli, sem hlevpti
hellu fvrir eyrun á manni í aftan-
kyrrðinni. Við vorum þá komin
út í bátinn og vorurn í þann veg-
inn að leggja frá landi. Hún hélt
bátnum að sandrifinu, meðan ég
fór í land til þess að athuga
hvort hún hefði hæft.
Ég komst brátt að raun um,
að skotið hafði heppnazt með
ágætum. Eg dró bráðina niður
á rifið og lyfti henni um borð
í bátinn. Þetta revndist vera stór
amerískur hlébarði, dýr, sem
margir fullyrða, að sé ennþá
grimmara og hættulegra en
tígrisdýrið.
ENDIR
42
HEIMILISRITIÐ