Heimilisritið - 01.08.1948, Síða 45

ITPPBURÐATtLÍTTLL SJÓMAÐUK
Sp.: 1. É" kvnntist nnffri o? mvndar-
lepri sti'dkn fvrir nokkrnm mánnðnm oy
hef síðan aiitaf heimsótt hana lievar ég
kem í land. í'.tr pef henni )iá hitt oe hetta.
sem hún kifffrur með Jiökkum. enda virðist
mér ég vera miöy velkominn. Mér bvkir
vænt um stúlkuna 02 hef boðið henni
nokkrum sinnum út. en hún hefur aldrei
fenaist til að koma. Hún senist ekki nenna
hvi núna. eða eitthvað í þá áttina.
Hvað á ég að ?era í þessu máli? Á é?
bæði að hætta að heimsækja hana o? færa
henni yjafir? Sjðmatfur.
Sv.: Er nokkuð nauðsvnleet að fara með
hana út? Getið þið ekki skemmt vkkur o?
haft það notaleet heima hiá henni? íle
held é? mvndi reyna að taka utan um
stúlkuna í eóðu tómi, væri ée sem þú. eða
ean?a úr skueea um það með öðm móti.
hvernie hue hún ber til þín!
BRÉFAVTÐSKTPTT ÓSKAST!
Óskum eftir að skrifast á við pilta á
aldrinum 15—92 ára. einhvers staðar á
Iandinu.
Kalla Sieurlauesdóttir.
Gréta Pétursdóttir,
Della Jónsdóttir.
Eiðsvallaeötu 14 (allar).
Akureyri.
FETMTNN VTD STÚLKUIt
Sp.: Kæra Eva. Mi? lanear til að biðja
þie um ráð. — Svo er mál með vexti, að
ég er hrifinn af stúlku (ef til vill fleiri en
einni), en ég þori aldrei að bjóða henni með
mér á opinbera staði, af því að ég er svo
skolli feiminn. En ég er ekki einungis feim-
inn þegar ég er í návist kvenna yfirleitt.
Oft þarf ekki annað en að einhver falleg
blómarós virði mig fyrir sér, þá roðna ég
upp í hársrætur.
Eg umgengst kvenfólk töluvert. Mér er
sagt að ég sé myndarlegur, enda verð ég
þess óþyrmilega var, því að þar sem ég
kem horfir kvenþjóðin mikið á mig; mælir
mig út frá hvirfli til ilja, að því er mér
virðist. — ITvernig á ég að fara að þvi að
yfirbuga feimni mína?
Feiminn.
Sv.: Ég trúi ekki öðru en að þessi hé-
giljuháttur hverfi, ef þú sækir samkomur
og dansar við stúlkur, sem þú verður var
við að hafa augastað á þér. Ef þú herðir
ekki upp hugann bæði í orði og verki, að
því er varðar framkomu þína gagnvart
stúlkum, er þér auðvitað ekki við bjarg-
andi. Guð hjálpar sjaldan öðrum en þeim,
sem hjálpa sér sjálfir.
Annars er grein um feimni á öðrum
stað í þessu hefti, og ráðlegg ég þér að
lesa hana. En næst þegar óframfærni ætl-
ar að ná á þér tökum skaltu hafa það
hugfast, að flestar stúlkurnar eru sjálfar
meira eða minna feimnar, þótt þær kunni
ef til vill að leyna þvi. Sú staðreynd ætti
að geta glætt sjálfstraust þitt.
Eva Adams.
HEIMILISRITIÐ
43