Heimilisritið - 01.03.1949, Blaðsíða 31

að raun um, að hann er rétti
maðurinn handa yður“.
„Já, en ég hef þekkt Jaek alla
ævi. Hann er næstum eins og
bróðir minn. Eg gæti aldrei —“
„Gott“, sagði hann. „Kærið
þér yður svo mikið um mig, að
þér gætuð búið hérna með mér?“
„Já“, sagði hún brosandi.
„Og lifað af því .einu, sem við
vinnum okkur inn?“
„Já“, sagði liún aftur.
„Það getur ekki verið alvara
vðar“, sagði hann. „Það er ein-
ungis nýjungagirni, ævinfýra-
löngun —“
„Þér eruð vondur“. Hún sneri
sér undan til að leyna tárunum.
„Nei, talið ekki við mig“.
HANN GREIP um hönd
hennar. „Eg skil þetta vel. Þér
eruð' svo blíð og góð, allt öðru-
vísi en ég. Þér gætuð ekki orð-
ið hamingjusöm með mér. Þarna
sjáið þér, nú grátið þér. Ég hef
komið yður til að gráta. Það var
ekki ætlun mín, Mimi. Elsku
litla Mimi!“
,0, ég græt svo oft. Það gerir
ekkert til“.
Hún brosti til hans, og hann
þrýsti henni að sér, hún fann, að
hendur hans titruðu, og hann
tók svo gætilega á henni. „Ég
elska þig, Mimi“.
„Ég veit ekki einu sinni, hvað
þú heitir fullu nafni. Ég veit
bara, að þú heitir C. Anderson“.
„Ég heiti Cyrus“, sagði hann.
„Það er ln-æðilegt nafn, er það
ekki? Elsku, elsku Mimi, hvers
vegna þurfti þetta að koma
fyrir? Við eigum þó alls ekki
saman. Við erum órafjarri
hvort öðru“.
Hún tók fyrir munninn á
honum og þrýsti andlitinu að
vanga hans. „Alls ekki. Það er
ekkert, sem skilur okkur“.
Hann tók hönd hennar og
horfði á hana.
„Ég veit það“, sagði hún.
„Hún er ekki vitund vinnulúin.
En ef þér væri ánægja af því,
skyldi ég gjarnan skúra allar
skrifstofurriar, svo hendurnar á
mér yrðu verulega ljótar“.
Hann brosti, ýtti henni niður
í stól og fór að ganga um gólf.
„Við skulum strax gera okkur
eitt atriði ljóst“, sagði hann.
„Ég vil vera hreinskilinn við þig,
og ég vil helzt að þú skiljir mig.
Ég hef enga trú á hjónabandinu,
Mimi“.
Hún þagði stundarkom, en
svo leit hún upp á hann. „En
það geri ég, Cyrus“.
„Ég bjóst við því. Og þú mátt
hafa það eins og þú óskar. En
livers vegna ættu tvær mann-
eskjur að binda sig hvorri ann-
arri?“
„Ef þær eru hræddar við að
bindast, þá þykir þeim ekki
HEIMÍLISRITIÐ
29