Heimilisritið - 01.03.1951, Page 41

í kvöld að telja ... svö að húsið
er mannlaust og tómt.“
„Verðið þér hérna ekki sjálf-
ir?“ v
„Nei, ég verð að mæta á ráð-
stefnu á morgun í Manchester,
svo að ég neyðist til að fara til
bæjarins með síðustu nætur-
lestinni, því að annars næ ég
ekki nógu snemma til Manc-
hester."
ÞAU VORU bæði þögul, þeg-
ar þau gengu út að bílnum
hennar. Sólin skein svo lágt,
að hún hafði þegar slegið gul-
rauðum bjarma á himininn.
Fyrst þegar hún hafði setzt
við stýrið, sagði Hugh, um leið
og hann teygði sig inn yfir lág-
settar dymar:
„Við höfum víst ekki haft
næði til þess að tala út um . .
um viðskipti okkar ... ég kem
heim daginn eftir morgundag-
inn .. . viljið þér hringja til
mín?“
Hún hristi höfuðið.
„Hvers vegna ekki — Lettie?“
„Af því að þér eruð og verðið
vonlausir. Ég orka ekki einu
sinni að vekja athygli yðar á
heilbrigðri skynsemi!“
„Þér ætlið þó ekki að strika
mig út af viðfangsefnalistanum
yðar?“ spurði hann með alvöru-
blandinni, skopkenndri skelf-
ingu.
„Það er víst ekki um annað
að gera!“ sagði hún og bætti
við með kaldhæðnisiegu brosi:
„En það hefur þó ekki, að öllu
leyti, verið einber tímaeyðsla!
Ég hef fengið reynslu af því,
hvernig maður reynir við til-
vonandi viðskiptavin ... alger-
lega árangurslaust!“
Hún áræddi að horfa framan
í hann ... og á sama augnabliki
var andlit Hughs komið afar
nærri henni .. svo nærri, að
hann gat náð að kyssa hana án
allrar minnstu fyrirhafnar! Og
áður en hún hafði hugmynd um
það, var hún farin að svara
kossum hans!
„Hafið þér alls ekki náð nein-
um árangri?“ spurði hann, og
þegar hún svaraði ekki, en roðn-
aði upp í hársrætur og setti bíl-
inn í gang, bætti hann við:
„Sjáumst aftur, Lettie ... hinn
daginn!“
„Sjáumst seinna!“ svaraði hún
lágt.
Hjartað í henni hamraði á-
reiðanlega ekki hægara en vél-
in; um leið og hún ók af stað,
leit hún upp í litla spegilinn ...
Hugh stóð eins og skuggavera
með heiðan sólseturshimininn
að baki sér og veifaði.
ÞAÐ TÓK alllangan tíma að
aka heim, og alla leiðina braut
Lettie heilann. Árangurinn af
HEIMILISRITIÐ
39