Heimilisritið - 01.03.1951, Blaðsíða 42

Heimilisritið - 01.03.1951, Blaðsíða 42
heilabrotum hennar varð sá, að þegar hún kom heim og hafði snætt í snatri, hafði hún kjóla- skipti, fór nú í ullarkjól, klæddi sig í hjýja kápu utan yfir og tíndi ýmiskonar tilfæringar sam- an. Gamli frændi hennar myndi sannarlega hafa orðið hissa hefði hann séð, að á meðal þess- ara tilfæringa var tvíhleypt skammbyssa! Um tíu-leytið setti hún bílinn í gang og ók sömu leið og áður, en hún ók svo hægt að hún myndi ekki verða komin að húsi Hughs Bartons, fyrr en nætur- lestin var lögð af stað. Klukk- an var tæplega orðin tólf, þeg- ar hún kom þangað ... og húsið var allt ljóslaust og dimmt; það komst hún að raun um, þegar hún hafði gengið frá bílnum sínum á hliðarbraut og snígl- azt sjálf inn í garðinn Hún gekk afar hægt í kringum hús- ið að bílskúrnum, sem var á- fastur annarri húshliðinni. Hann var læstur, en við því hafði hún búizt. Hinn þunnblaðaði meitill, sem hún hafði haft með sér, opnaði gluggann á bakhlið bíl- skúrsins mjög auðveldlega, og á næstu sekúndu • stóð hún þar inni. Þar var enginn bíll, en Hugh hafði líka sagt að hann væri á verkstæði. Pokana gat hún held- ur ekki komið auga á, en aftur 40 á móti stóðu þrjár stútf.ullar tunnur í einu horninu ... í þeim var auðvitað hið hættulega sprengiefni! Lettie hikaði lítið eitt við og velti því fyrir sér, hvort hyggilegra væri að kasta þeim á hliðina og velta þeim út úr bílskúrnum, ellegar að hella vatni á þær og eyðileggja með því hið hræðilega innihald þeiri’a. Að vísu voru tunnurnar tilslegnar, en það voru mjóar rifur á milli tunnustafanna, svo að hún myndi örugglega geta spennt botnana af. Þegar dyna- mitið væri orðið blautt, væri mesta hættan yfirunnin. Hún stóð hálfbogin yfir verk- færasafninu, sem hún hafði tek- ið með sér úr bílnum. Vasa- luktina hafði hún lagt við hlið- ina á sér á gólfið .. . bara að litli rafgeymirinn entist nú þennan hálftíma, á meðan hún væri að þessu bjástri. Allt í einu hrökk hún við. Það heyrðist umgangur utan úr garðinum . .. rnjög létt fótatak og hvíslandi raddir! Jæja, þá voru glæpamennirnir komnir, eins og Hugh hafði búizt við! Með allar taugar spenntar til hins ýtrasta, tók Lettie nú skammbyssuna upp og tók sér stöðu andspænis dyrunum, en þaðan heyrðist umgangurinn núna. Hurðinni var skyndilegá hrundið upp á gátt og skært HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.