Heimilisritið - 01.03.1951, Page 42

heilabrotum hennar varð sá, að
þegar hún kom heim og hafði
snætt í snatri, hafði hún kjóla-
skipti, fór nú í ullarkjól, klæddi
sig í hjýja kápu utan yfir og
tíndi ýmiskonar tilfæringar sam-
an. Gamli frændi hennar myndi
sannarlega hafa orðið hissa
hefði hann séð, að á meðal þess-
ara tilfæringa var tvíhleypt
skammbyssa!
Um tíu-leytið setti hún bílinn
í gang og ók sömu leið og áður,
en hún ók svo hægt að hún
myndi ekki verða komin að húsi
Hughs Bartons, fyrr en nætur-
lestin var lögð af stað. Klukk-
an var tæplega orðin tólf, þeg-
ar hún kom þangað ... og húsið
var allt ljóslaust og dimmt; það
komst hún að raun um, þegar
hún hafði gengið frá bílnum
sínum á hliðarbraut og snígl-
azt sjálf inn í garðinn Hún
gekk afar hægt í kringum hús-
ið að bílskúrnum, sem var á-
fastur annarri húshliðinni. Hann
var læstur, en við því hafði hún
búizt. Hinn þunnblaðaði meitill,
sem hún hafði haft með sér,
opnaði gluggann á bakhlið bíl-
skúrsins mjög auðveldlega, og á
næstu sekúndu • stóð hún þar
inni.
Þar var enginn bíll, en Hugh
hafði líka sagt að hann væri á
verkstæði. Pokana gat hún held-
ur ekki komið auga á, en aftur
40
á móti stóðu þrjár stútf.ullar
tunnur í einu horninu ... í þeim
var auðvitað hið hættulega
sprengiefni! Lettie hikaði lítið
eitt við og velti því fyrir sér,
hvort hyggilegra væri að kasta
þeim á hliðina og velta þeim út
úr bílskúrnum, ellegar að hella
vatni á þær og eyðileggja með
því hið hræðilega innihald
þeiri’a. Að vísu voru tunnurnar
tilslegnar, en það voru mjóar
rifur á milli tunnustafanna, svo
að hún myndi örugglega geta
spennt botnana af. Þegar dyna-
mitið væri orðið blautt, væri
mesta hættan yfirunnin.
Hún stóð hálfbogin yfir verk-
færasafninu, sem hún hafði tek-
ið með sér úr bílnum. Vasa-
luktina hafði hún lagt við hlið-
ina á sér á gólfið .. . bara að
litli rafgeymirinn entist nú
þennan hálftíma, á meðan hún
væri að þessu bjástri.
Allt í einu hrökk hún við.
Það heyrðist umgangur utan úr
garðinum . .. rnjög létt fótatak
og hvíslandi raddir! Jæja, þá
voru glæpamennirnir komnir,
eins og Hugh hafði búizt við!
Með allar taugar spenntar til
hins ýtrasta, tók Lettie nú
skammbyssuna upp og tók sér
stöðu andspænis dyrunum, en
þaðan heyrðist umgangurinn
núna. Hurðinni var skyndilegá
hrundið upp á gátt og skært
HEIMILISRITIÐ