Heimilisritið - 01.05.1951, Blaðsíða 52

tilraunir. Sonur heildsala eins
vissi þetta vel, þegar hann aug-
lýsti 5200 kvenmýs til sölu fyrir
200 franka stykkið. Þar sem
hann seldi (í gistihúsgangi), rað-
aði hann 104 kössum, hverjum
með 50 músum og opnaði þann
fyi'sta, svo kaupandinn gæti
gengið úr skugga um, að þær
væru allar kvenmýs.
Hinar 5150 reyndust allar vera
karlkyns, þegar kassarnir voru
opnaðir í uppeldisstöð kaupand-
ans í Normandi, en þá var ung-
lingurinn allur á bak og burt
með 300.000 franka.
Þær nýju leiðir, sem ræningj-
ar með ríkt hugmyndaflug eru
famir að troða, verða brátt efni
í nýja handbók. Þetta á ekki að-
eins við um hina siðspilltu Evr-
ópu- eða Ameríkumenn, sem
stöðugt leggja sig fram mn að
upphugsa ný, arðvænleg afbrot.
Frá Afríku og Asíu berast svip-
aðar sögur um slíka þjófnaði. I
Bangkok tóku þjófar demant úr
enni hins heilaga Buddha. Þeir
settu gerfistein í staðinn, en
hann datt niður, og þessi verkn-
aður varð ólieyrilega mikil helgi-
spjöll gegn þessu aJdagamla
tákni Síamskonunga.
Við höfum orð' Ameríku-
manna sjálfra fyrir því, að þjófn-
aður og fjárdráttur í sambandi
við endurreisnarstarfsemi Sam-
einuðu þjóðanna í Evrópu hafi
numið 50.000.000 sterlingspund-
um árlega.
r Einstætt í sinni röð er mál
„herforingjans“, sem hækkaði
sjálfan sig í tigninni. Hann
hækkaði stig af stigi í réttri röð
frá óbreyttum liðsmanni til hers-
höfðingja, og það varað'i vfir
þrjátíu ár.
Lucien Drouin, bóksali, kom
úr fyrri heimsstj’rjöldinni sem
óbreyttur dáti og komst brátt
að raun um, að foringjabúning-
ur væri miklum mun æskilegri
klæðnaður í frítímunum. Hann
keypti sér liðsforingjabúning og
gætti síðan vandlega að hækka
sig í tigninni þannig, að það
væri í samræmi við hækkandi
aldur hans. Þegar hann var hálf-
fertugur, var hann orðinn majór
að tign og tók auk þess að'
skreyta sig með heiðursmerkj-
um. Árið 1949 var hann orðinn
tveggjastjörnu hershöfðingi með
sex heiðursmerkjum, en seinni
stjarnan varð honum til falls:
majór-hershöfðingjar eru nógu
sjaldgæfir til að draga að sér at-
hvgli.
T lireinni óskammfeilni munu
fáir hafa tekið fram „Úlfum
Frakklands“. Árið 1945 kom
LýðVeldisvörðurinn í fullum
skrúða með minningartöflu, sem
sett var upp í Place Martin-
Nadland í París. Á töflunni
stóð: „Á fimmtu hæð þessa húss
50
HEIMILISRITIÐ