Heimilisritið - 01.10.1955, Qupperneq 47

sjáum við að dökkur hörunds-
litur Afríkunegra fer saman við
ullarkennt eða hrokkið hár og
langt höfuð, hjá Mongólum Mið-
og Austur-Asíu er guli liturinn
samfara grófu, sléttu hári og
stuttu hnöttóttu höfði, en Evrópa
fer að þessu leyti milliveg. Hvít-
ir menn hafa gjarnan liðað hár,
og líkjast að höfuðlagi ýmist
langhöfðum Afríku, eða stutt-
höfðum Asíu, en eru þó í hvor-
ugu tilfellinu eins áberandi að
þessu leyti.
Þegar komið er þetta áleiðis,
þó við aðeins fáumst við þrjú
einkenni, byrja að koma fram
veilur í upphaflega flokkunar-
yfirlitinu, og endurflokkun verð-
ur óhjákvæmileg. Ef amerísku
Indíánarnir eru taldir með gula
kyninu, eins og venjulega er
gert, verða í þeim flokki bæði
stutthöfðar og langhöfðar. Aug-
ljóst er að nýr þáttur hefur kom-
ið til og hin einfalda flokkun
eftir lit verður sjálfri sér ósam-
kvæm. Það eru svo mörg atriði,
sem koma til greina og ekki
verður öllum komið heim við
flokkun, sem eingöngu byggist á
litarhætti.
Mjög svipuð vandkvæði koma
til greina, þegar athugaðir eru
íbúar Indlandseyja og Kyrra-
hafsins, þar sem bæði stutt og
löng höfuð koma fram ásamt
bæði hrokknu og bylgjuðu hári.
Þetta styður skoðun, sem sett
hefur verið fram á öðrum for-
seridum, þess efnis að á löngu
liðnum tímum hafi Kyrrahafs-
fólkið fengið blóðblöndun frá
fólki náskyldu Evrópu-gerðinni.
Þessi tilgáta er óháð hvítri
blöndun seinni tíma.
Það sést af flokkuninni hér að
framan, að íbúar Evrópu standa
mitt á milli tveggja ólíkra mann-
gerða, gulra stutthöfða og
svartra langhöfða. Þetta er ekki
lítið athyglisvert. Sumir halda
því fram að Evrópu-kynin séu í
líkamlegu tilliti frumstæðust
allra, séu minnst umbreytt frá
hinum upprunalega stofni, en
Mongólar og Afríkubúar séu aft-
ur á móti orðnir til fyrir sér-
hæfa þróun í tvær áttir.
Japan og Kína
Þessi sérhæfing hefur minnk-
að hæfni svarta og gula kyn-
stofnsins, og haft áhrif á fram-
farabraut þeirra á ýmsum svið-
um, sem standa opin Evrópu-
mönnum, sem reyndust hæfari,
en hafa ekki eins sérhæfða lík-
amsbyggingu og taugakerfi.
Þessi rök brjóta ekki í bága við
þær menningarframfarir, sem
nýlega hafa átt sér stað 1 Japan,
og enn síður í Kína; því þær
byggjast mjög á eftiröpun Ev-
OKTÓBER, 1955
45