Heimilisritið - 01.10.1955, Blaðsíða 55

„Richard, hvers vegna kysstir
þú mig ekki í gærkvöldi?“
Liturinn á augum hennar varð
dökkgrænn og höndin á öxl hans
skalf aðeins.
„Katrín, ég . . . “
Án þess hann vissi hvernig
það skeði, hélt hann henni
skyndilega í faðmi sér, og kyssti
hana aftur og aftur.
„Var það svo voðalegt að
kyssa mig, ástin mín,“ sagði hún
og brosti glaðlega.
„Ég elska þig,“ sagði hann.
„Loksins. Veiztu, að í nótt lá
ég lengi vakandi og braut heil-
ann um, hvers vegna ég var svo
vonsvikin yfir því, að þú kysstir
mig ekki. Skyndilega varð mér
Ijóst að ég elskaði þig; elskaði
eins og ég hef aldrei elskað áð-
ur í lífi mínu.“
Hún beygði sig niður og kyssti
hann lengi og innilega. Ör af
hamingju hélt hann henni í
faðmi sér og gleymdi öllu, verk-
efni sínu og hinum aðvarandi
orðum föður hennar.
Skyndilega mundi hann allt.
Hann stóð upp, og hún varð
undrandi á svipinn.
„Katrín, það er svo margt, sem
þú ekki veizt um mig. Ég get
verið hver sem vera skal, fátæk-
ur . . . “
„Ástin mín, heldurðu að það
hefði nokkuð að segja. Mig
varðar ekkert um hver þú ert,
eða hvaða stöðu þú hefur í heim-
inum. Það eina sem ég spyr um,
er: Elskar þú mig.“
Hann gat ekki staðizt alvöruna
í augum hennar, og þrýsti henni
að sér aftur.
Næstu daga var hann hvað
eftir annað kominn á fremsta
hlunn með að segja henni allt
af létta, en þegar á átti að herða
brast hann kjarkinn.
Svo var það kvöld nokkurt, að
hann gat ekki fundið bréfið frá
föður hennar. Hann leitaði í öll-
um fötum sínum og klefanum
og úti á ganginum, en allt kom
fyrir ekki. Hann ákvað því að
fara til Katrínar næsta dag og
segja henni allt af létta, áður en
hún kæmist yfir bréfið og mis-
skildi innihald þess.
Franz greifi var svo heppinn
að finna bréfið. Greifinn skildi
Undir eins, að hér var ágætt
tækifæri til þess að losa sig við
erfiðan keppinaut. Hann hugs-
aði með ánægju um þær miljón-
ir, sem hann fengi þegar hann
giftist Katrínu. Auðvitað myndi
O’Brien verða þessu mótfallinn,
en hann gaeti ekkert sagt, ef þau
kæmu aftur harðgift.
Hann fór strax að finna Kat-
rínu, en hún hafði ekki enn hitt
Richard. Hún leyndi vonbrigðum
sínum, þegar hún sá að það var
OKTÓBER, 1955
53