Fréttatíminn - 29.11.2013, Blaðsíða 23

Afmælismánuður-
inn og jólamánuð-
urinn, jól og áramót
- þetta er afskap-
lega erfiður tími.
1 AF HVERJUM 5
HEFUR SAFNAÐ FYRIR
HÚSGÖGNUM
Samkvæmt sparnaðarkönnun
Capacent og Arion banka
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/S
ÍA

1
3
-2
3
1
6
Fjárfestingarsjóður sem fjárfestir að mestu í innlánum og nýtur betri
vaxtakjara í krafti stærðar sinnar.
Sjóðurinn hefur jafnframt heimild til að fjárfesta í víxlum, skuldabréfum
og öðrum fjármálagerningum með ábyrgð íslenska ríkisins.
Hentar vel í skammtímasparnað, laus með dags fyrirvara.
Hægt að spara í sjóðnum frá 5.000 kr. á mánuði.
STEFNIR – LAUSAFJÁRSJÓÐUR
VERÐÞRÓUN ÁRLEG
NAFNÁVÖXTUN
100
27
.0
4.
20
12
27
.0
5.
20
12
27
.0
6.
20
12
27
.0
7.
20
12
27
.0
8.
20
12
27
.0
9.
20
12
27
.1
0.
20
12
27
.1
1.
20
12
27
.1
2.
20
12
27
.0
1.
20
13
27
.0
2.
20
13
27
.0
3.
20
13
27
.0
5.
20
13
27
.0
6.
20
13
27
.0
7.
20
13
27
.0
8.
20
13
27
.0
9.
20
13
27
.1
0.
20
13
27
.0
4.
20
13
101
102
103
104
105
106
107
108
STEFNIR - LAUSAFJÁRSJÓÐUR
0%
2%
4%
6%
5,6% 5,4 %
ÞÚ GETUR KEYPT Í SJÓÐNUM:
Í síma
444 7000
Í netbanka
Arion banka
Í næsta útibúi
Arion banka
Stefnir hf. er sjálfstætt starfandi fjár-
málafyrirtæki sem rekur innlenda og
alþjóðlega verðbréfasjóði, fjárfestingar-
sjóði og fagfjárfestasjóði fyrir einstak-
linga og fagfjárfesta. Verðbréfaþjón-
usta Arion banka er söluaðili sjóða
Stefnis. Ávöxtunartölur eru fengnar hjá
Stefni hf. Árangur í fortíð er ekki örugg
vísbending eða trygging fyrir árangri
í framtíð.
Vakin er athygli á að fjárfesting í hlut-
deildarskírteinum sjóða er áhættusöm
og getur fjárfesting rýrnað eða tapast
að öllu leyti. Nánari upplýsingar um
sjóðinn, þ.á.m. nánari upplýsingar um
áhættu við fjárfestingu í hlutdeildar-
skírteinum hans og fjárfestingarstefnu
má finna í útboðslýsingu, og í útdrætti
úr útboðslýsingu sjóðsins sem nálgast
má á arionbanki.is/sjodir.31
.1
0.
20
12
31
.1
0.
20
13
Fr
á
st
of
nu
n
sj
óð
s
27
.0
4.
20
12
31
.1
0.
20
13
S
veinn Rafn Sigur-
jónsson, eða Svenni
eins og hann er alltaf
kallaður, hefur búið á
götum Reykjavíkur-
borgar í fimm ár. Við vorum búin
að mæla okkur mót á „barnum
hans“ þar sem hann segist vera
hálfgerður heimagangur, til að
ræða lífið á götunni og stöðu
heimilislausra. „Ég er yfirleitt
mættur þangað klukkan ell-
efu á morgnana, í síðasta lagi
tólf. Þá fæ ég mér kaffi og les
blöðin,“ segir Svenni þegar við
skipuleggjum viðtalið. Ég mætti
þangað stundvíslega klukkan tólf
á þriðjudegi en Svenna var hvergi
að sjá. Þegar ég spurði bardöm-
una vissi hún vel hver Svenni var
en hann hafi tilkynnt henni í gær
að hann væri ekki væntanlegur
fyrr en seinna þennan daginn.
Það fyrsta sem ég hugsaði var
að Svenni ætlaði að svíkja mig
og að hann væri eflaust bara
þunnur einhvers staðar eða
jafnvel drukkinn. Ég sótbölvaði
sjálfri mér að hafa treyst því að
útigangs maður myndi standa
við fyrirhugað stefnumót. Engu
að síður tók ég upp símann og
hringdi í hann, því Svenni á
gamlan farsíma sem er honum
mikið öryggistæki. Þegar ég hélt
að síminn væri að hringja út svar-
aði Svenni: „Ég fór bara niður
á Tjörn að gefa öndunum. Ég
ákvað að það væri ekkert sniðugt
að hittast á barnum mínum. Bara
eigandans vegna langar mig ekki
að tengja mig við þann bar,“ segir
hann. Ég spyr hvar hann sé,
virðist í fljótu bragði sem Svarta
kaffi á Laugaveginum sé næsta
kaffihús og bið hann að hitta mig
þar. Þegar við erum sest spyr ég
hann, líkt og alla aðra viðmæl-
endur hvort hann vilji eitthvað að
drekka. Eftir nokkra umhugsun
segir hann: „Eina Stellu.“ Á bar-
borðinu sé ég að Stella Artois er
ein bjórtegundin sem er í boði.
Í örskotsstund velti ég fyrir mér
hvort það sé siðferðilega rétt að
kaupa bjór handa viðmælanda en
ég kemst fljótt að þeirri niður-
stöðu að einn bjór geri varla
útslagið, og panta bjór handa
honum og kaffi handa mér.
Hann segir dagana eins mis-
jafna eins og þeir eru margir en
það eru nokkrir fastir punktar í
tilverunni. Einn þeirra er að gefa
öndunum brauð. „Síðustu nætur
hef ég fengið að sofa á sófanum
hjá vini mínum. Eftir það fer ég
yfirleitt á barinn minn og tek
stöðuna. Síðan fer ég til Systra
móður Theresu í Þingholtsstræti
og fæ hjá þeim brauð handa önd-
unum.“ Ég spyr hvort þær gefi
honum brauðið til að hann sjálfir
borði það eða endurnar viður-
kennir Svenni að brauðið sé nú
ætlað honum. „Þær gefa mér það
en ég gef það frekar öndunum
eða dúfunum eða þröstunum.
Ég drekk svo mikinn bjór að ég
hef eiginlega enga matarlyst. Ég
reyni nú samt að borða eitthvað á
hverjum degi. Stundum borða ég
á Kaffistofu Samhjálpar. Síðan
ráfa ég bara um bæinn. Þegar
ég er í Gistiskýlinu þá erum við
vaktir klukkan átta á morgnana.
Ef ég var ekki farinn fyrir það þá
gerði ég bara það sem ég þurfti
að gera, henti vatni í skeggið á
mér, greiddi hárið, setti í tagl
og fór út.“ Stundum tengjast
tveir eða fleiri heimilislausir
um ákveðinn tíma og eyða þá
deginum saman. „Í sumar fórum
við oft til verts á Laugaveginum
sem gaukaði oft að okkur bjór.
Við fórum síðan upp á Arnarhól,
horfðum á ljósin á Hörpu eða
nýja varðskipið Þór. Oft fórum
við í Fógetagarðinn og settumst
undir fallegasta tré Reykjavíkur.
Ég lít oft á Fógetagarðinn sem
stofuna mína. Og stundum
fórum við upp í Suðurgötukirkju-
garð og settumst hjá leiði með
einhverjum stærsta pottjárns-
krossinum í garðinum.“
Lá slasaður í fimm tíma
Svenni hefur verið algjörlega á
götunni síðan árið 2008. Hann
hafði lengi átt erfitt með að
fóta sig í samfélaginu og segist
hafa prófað öll vímuefni sem
til eru en núna heldur hann sig
við áfengið. „Ég byrjaði 14 ára
að prófa díasepam og annað
læknadóp. Einhvern veginn
gerði ég mér grein fyrir að töflur
væru ekki fyrir mig. Ég fékk
bara algjöra andúð á pillum. Ég
er svo blessunarlega laus við að
vera í sterkum efnum. Ég þakka
mínum sæla fyrir það. Ég veit
að þá væri ég búinn að sitja 13
sinnum inni á Litla Hrauni og
væri bara út úr heiminum.“ Hann
var úti að hjóla á Hverfisgötunni
upp úr klukkan eitt um morgun-
inn fyrir fimm árum þegar hann
lenti í afdrifaríku slysi. „Þarna
kom allt í einu bíll sem ég hafði
ekki séð, ég snöggbremsaði og
steyptist fram fyrir mig. Í staðinn
fyrir að nota hendurnar til að
stoppa mig þá notaði ég höfuðið.
Ég var þríhálsbrotinn, brotinn
fimm sinnum í andliti, ég missti
tennur, hluta af augnhvarmi og
var saumaður yfir þvert andlitið
frá enni og inn í vörina. Ég fannst
fimm tímum eftir að slysið varð,
um klukkan sex um morguninn.
Þá var hringt á sjúkrabíl og ég
lá inni í fimm daga. Eftir það var
mér bara hent út með verkjalyf
og læknirinn sagði mér að tala
við sjúkraþjálfarann minn. Þegar
ég var útskrifaður var ég í mikilli
morfínvímu vegna sársaukans.
Þetta er ógeðslegasta víma sem
ég veit um. Ég hlaut alvarlegan
framheilaskaða sem gerði það
að verkum að ég er ekki alveg
„að fúnkera.“ Ég var þunglyndur
fyrir og það jókst. Ég er kvíða-
sjúklingur og það jókst. Og
lænirinn sagði mér bara að tala
við sjúkraþjálfarann minn. Ég hef
aldrei verið með sjúkraþjálfara.“
Eftir slysið var leiðin niður á við
hjá Svenna og hefur hann búið á
Framhald á næstu opnu
viðtal 23 Helgin 29. nóvember-1. desember 201